- Rojava/Noord- en Oost-Syrië
De Women Defend Rojava-campagne heeft ter gelegenheid van het 13-jarig bestaan van de Rojava-revolutie een verklaring vrijgegeven met de volgende inhoud:
“Dertien jaar geleden begon in Noord- en Oost-Syrië een revolutie die het leven en de samenleving in de regio fundamenteel heeft veranderd. Toen de opstanden in Syrië begonnen, greep het Koerdische volk zijn historische kans om zich te organiseren in communes en raden in de regio Rojava (West-Koerdistan) met een Koerdische meerderheid. Zo legden ze de basis voor een democratisch zelfbestuur dat zich voortdurend ontwikkelt, gebaseerd op Abdullah Öcalans concept van de Democratische Natie.
Gesteund door de al lang bestaande Koerdische vrouwenbeweging in de regio, organiseerden vooral vrouwen zich tot een leidende kracht in deze revolutie. Ze vormden autonome structuren en richtten vrouwenraden, academies en instellingen op om hun opleiding te bevorderen en vooral om met succes de patriarchale mentaliteit op alle gebieden van de samenleving te bestrijden. Samen zorgden ze ervoor dat alle structuren in gelijke mate geleid werden door medevoorzitters en dat minstens 50% van alle besluitvormingsorganen uit vrouwen bestond. Ze ontwikkelden vrouwenprincipes en familiewetten en werken nu aan een sociaal contract voor vrouwen.
Ze hebben zelfverdedigingsstructuren opgezet en zo hun eigen ideologische en militaire kracht en schoonheid ontwikkeld. Met grote offers zijn ze erin geslaagd om de mensen in de regio en de vrouwenrevolutie te verdedigen tegen een van de donkerste krachten van de 21e eeuw: ISIS.
In Rojava zijn Koerdische vrouwen niet de enigen die vechten voor hun vrijheid. Net zoals alle bevolkingsgroepen in Noord- en Oost-Syrië zichzelf autonoom besturen op basis van een gemeenschappelijk sociaal contract, zo hebben Arabische, Armeense, Assyrische en Yazidi-vrouwen hun eigen organisaties en verdedigingsstructuren opgericht. Binnen hun gemeenschappen zijn ze pioniers geworden in het opbouwen van een democratische, ecologische samenleving gebaseerd op vrouwenvrijheid.
Vandaag herdenken we zowel het begin van deze revolutie als de vele heldhaftige vrouwen die hun leven hebben gegeven voor deze revolutie en de resultaten ervan in de afgelopen 13 jaar.
Bêrîvan Qelender, Silava Afrin, Peyman Tolhildan, Rêvan Rojava, Arîn Mirkan, Barîn Kobanê, Helîn Qereçox, Hevrîn Xalaf, Zehra Berkel, Viyan Kobanê, Jiyan Tolhildan, Zeyneb Mihemmed, Sorxwîn Rojhilat, Zozan Hemo en Kerem Ehmed zijn slechts enkele van hen.
Hun namen zijn welbekend en zijn voorbeelden van de duizenden die het leven lieten in de strijd tegen ISIS, jihadistische bendes of bij gerichte Turkse drone-aanvallen. ISIS is in 2019 verslagen, althans geografisch gezien. Zijn mentaliteit vormt echter nog steeds een bedreiging voor het idee van een democratische samenleving en voor alle mensen in de regio en wereldwijd.
Syrië als geheel staat momenteel voor nieuwe uitdagingen. Met de val van het Baʿath-regime in december 2024 werd een chauvinistisch-nationalistisch systeem dat de bevolking decennialang aan de ketting had gelegd, overwonnen. Dit opent de mogelijkheid om nieuwe wegen in te slaan en biedt de diverse bevolkingsgroepen van Syrië – waaronder Arabieren, Koerden, Assyriërs, Armeniërs, Circassiërs, Turkmenen, Alawieten, Yazidi’s en Druzen – de kans om samen de toekomst van het land vorm te geven. Na twaalf jaar bloedige burgeroorlog is het tijd om de mentaliteit van verdeeldheid te verwerpen en de weg naar vrede, democratie en gelijkheid in te slaan. De resultaten van de revolutie in Noord- en Oost-Syrië kunnen een waardevol voorbeeld zijn voor dit proces.
De huidige overgangsregering, geleid door Al-Sharaa (ook bekend als Jolani), heeft opnieuw gekozen voor onderdrukking en gedwongen eenwording. De diverse bevolkingsgroepen en religieuze gemeenschappen in Syrië krijgen geen erkenning, net als de stem van vrouwen. In navolging van Islamitische Staat propageert de nieuwe regering een jihadistische soennitische identiteit en een vrouwonvriendelijke mentaliteit en dringt deze op aan de bevolking. De aanhoudende moordpartijen op de Alawitische gemeenschap in de kustgebieden en de recente aanvallen op de Druzische gemeenschap in Suwayda tonen duidelijk aan dat deze weg geen vrede zal brengen voor de Syrische bevolking.
Tot op de dag van vandaag blijven de internationale hegemoniale machten dit beleid beschermen, omdat hun economische en geopolitieke belangen in het Midden-Oosten beter kunnen worden afgedwongen met een centrale regering, één vlag en één leger dan door een zelfbewuste samenleving die collectief wil handelen en beslissen in het belang van al haar groepen en volkeren.
Daarom worden Jolani en de HTS internationaal gepromoot als een overgangsregering, ondanks hun goed gedocumenteerde mensenrechtenschendingen. De democratische regering in Noord- en Oost-Syrië, die al vele jaren de facto functioneert en waar diverse etnische en religieuze gemeenschappen vreedzaam samenleven en vrouwenrechten en vrijheden op grote schaal worden gehandhaafd, krijgt echter nog steeds geen politieke erkenning.
De HTS-regering is een van de vele manifestaties van de steeds meer overheersende wereldwijde mentaliteit van fascisme, militarisering en patriarchale overheersing, waartegen democratische krachten overal dagelijks strijden. De vrouwenrevolutie in Noord- en Oost-Syrië is geen utopie; het is een concreet voorbeeld van hoe een andere manier van leven en samenleving bereikt kan worden. Dit is een bedreiging voor het patriarchale staatssysteem en tegelijkertijd een belofte voor alle vrouwen en democratische krachten overal ter wereld.
Als de Women Defend Rojava-campagne zetten we ons in om wereldwijd bewustzijn te creëren voor de successen van de vrouwenrevolutie in Rojava. We willen aantonen dat, wanneer vrouwen collectief en resoluut voor deze zaak strijden, het mogelijk is om te organiseren, te onderwijzen en alternatieven op te bouwen voor het patriarchaat en haar misogynistische structuren en denkwijzen.
Rojava, haar strijd en prestaties maken deel uit van de wereldwijde geschiedenis van de strijd voor de bevrijding van vrouwen en de samenleving. Ze geven hoop aan mensen en vrouwen overal. Rojava verdedigen betekent daarom ook onze strijd verdedigen en tegelijkertijd de geschiedenis en de successen van de vrouwenstrijd wereldwijd!
Met dit in gedachten sturen we vandaag, op de verjaardag van de revolutie, niet alleen onze groeten aan Rojava, maar aan alle vrouwen in Syrië. Wij zijn ervan overtuigd dat als vrouwen uit alle bevolkingsgroepen in Syrië zich verenigen, gezamenlijke stappen naar een democratische samenleving en vrede mogelijk zijn!
Jin Jiyan Azadî!”