- Noord-Koerdistan
Op 10 december 1948, 75 jaar geleden, werd de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens aangenomen door de Verenigde Naties (VN). De mensenrechtensituatie in heel Turkije en vooral in Noord-Koerdistan wordt steeds dramatischer. Murat Aba, vertegenwoordiger van het kantoor van de Stichting Mensenrechten Turkije (TIHV) in Amed sprak met ANF Nieuwsagentschap over een “gevecht voor basisrechten in Koerdistan. Mensen worden gemarteld, het recht om te demonstreren wordt ontzegd. Zelfs het actief en passief kiesrecht wordt ontzegd. De samenleving zou het vermogen om te ademen ontnomen moeten worden.”
Elke actie kan worden vervolgd onder de beschuldiging van terreurpropaganda
In 2022 werd een piek in meldingen van marteling en mishandeling gemeld bij TIHV, zei Aba, eraan toevoegend: “De conclusie is dat het aantal mensen dat gemarteld wordt in Turkije blijft stijgen. Helaas leven we in een tijd waarin veel dingen niet gezegd kunnen worden en mensen gedwongen worden te zwijgen. Het is een tijd waarin alles kan worden vervolgd onder de beschuldiging van propaganda voor een terroristische organisatie. In Turkije wordt mensen het recht op meningsuiting ontnomen. Terwijl we in democratische staten rechten hebben zoals het recht om te protesteren en kritiek te leveren, wordt dit recht in Turkije helaas ondermijnd.”
Wij zijn voor een pluralistische samenleving
Aba sprak over de toenemende repressie tegen journalisten in de afgelopen jaren en zei dat “dit duidelijk heeft geleid tot een afname in de verslaggeving over de schendingen van de rechten die hebben plaatsgevonden in Turkije. Marteling vindt steeds meer plaats in de publieke sfeer. Het aantal gevallen van foltering is dramatisch toegenomen, of het nu in de gevangenis is of op straat, op plaatsen van samenkomst, thuis of op het werk. Het is in deze sfeer dat we dit jaar de Week van de Mensenrechten vieren. Helaas worden de samenleving in Turkije steeds meer rechten ontzegd. Natuurlijk strijden we hiertegen.
Om deze trend tegen te gaan, proberen we deze week aan het publiek en de samenleving te verkondigen dat we een pluralistische, veelkleurige samenleving zijn en dat we de problemen van de samenleving luid zullen blijven aankaarten.”
Opkomen tegen schendingen van rechten
Over de situatie van mensenrechtenwerk en maatschappelijke organisaties zei Aba het volgende: “Helaas kunnen we niet meer spreken van democratische massaorganisaties, omdat de regering mensenrechtenorganisaties en verenigingen die opkomen voor fundamentele rechten als vijanden heeft bestempeld en actie tegen hen onderneemt. Onze mogelijkheden om ons te uiten worden steeds meer beperkt omdat de mensenrechtenorganisaties de problemen van de mensen in dit land, vooral in Koerdistan, aan het licht brengen. Voor ons is het universele recht belangrijk. Wij staan op tegen degenen die de mensenrechten schenden, wie ze ook zijn. We blijven dit roepen: Ja, je kunt het land het zwijgen opleggen met repressie, je kunt ons het recht ontnemen om te spreken, ons recht om te schrijven, maar wij zullen ons daar altijd tegen verzetten. We zullen blijven protesteren tegen de poging om de samenleving te nivelleren.”
Allemaal anders, allemaal gelijk
Aba beschreef de situatie in Koerdistan als bijzonder dramatisch, omdat “mensen gemarteld worden, hun recht om te demonstreren wordt ontzegd. Mensen worden al jaren belegerd. Mensen worden effectief buiten opgesloten of in de gevangenis gegooid. Om het op een andere manier te zeggen, we kunnen dit duidelijk waarnemen bij het stemrecht. Hebben we het recht om te stemmen, hebben we het recht om gekozen te worden? De gemeentelijke administraties in de Koerdische steden zijn overgenomen door gevolmachtigden. Als je het vanuit dit perspectief bekijkt, is er dan een actief of passief stemrecht? Het recht van een persoon die verkozen is, is ook het recht om het ambt voor een bepaalde tijd uit te oefenen. Toch gebeurt dit niet. De regering probeert de samenleving de lucht te ontnemen die ze inademt, ook door allerlei martelmethoden te gebruiken. Dit is precies ons probleem. We moeten ruimtes creëren om te ademen. Terwijl de sociale component van de staat steeds verder wordt afgebouwd, wordt de veiligheidscomponent uit alle macht versterkt.
We hebben dit gezien na de aardbeving. De staat was afwezig, maar onmiddellijk daarna werd het veiligheidsbeleid uitgevoerd met politie en leger. Helaas is Koerdistan een plaats waar voortdurend rechten worden geschonden. De hele samenleving is beroofd van haar stem. Wij zeggen dat iedereen anders is en dat iedereen gelijk is. Dit is de slogan van de mensenrechtenweek van dit jaar. Deze regering is helaas tegen diversiteit en gelijkheid.”
Bron: ANF