Op 27 november gingen politieke gevangenen in Turkije in hongerstaking om de boodschap over te brengen dat Abdullah Öcalan en zijn ideeën overal ter wereld omarmd moeten worden, net zoals Mandela in Afrika werd omarmd.
In een gesprek met ANF Nieuwsagentschap verklaarde advocaat Eda Önal van de Vereniging van Advocaten voor Vrijheid (ÖHD) dat er sprake is van een hoge mate van moreel en opwinding onder alle gevangenen die de hongerstaking zijn begonnen vanwege het doel en de motivatie van de actie, en dat de gevangenen hopen dat de isolatie van Abdullah Öcalan en andere gevangenen in de gevangenis op het eiland İmralı zal worden opgeheven.
Öcalan is de enige persoon die de weg kan wijzen naar democratie en vrede
Advocaat Eda Önal bracht na bezoek aan de gevangenissen de boodschap van de gevangenen als volgt over: “Met hun acties willen ze een boodschap sturen naar de patriottische mensen, maatschappelijke organisaties en de democratische samenleving. Ze roepen alle democratische kringen op om actie te ondernemen voor de opheffing van het absolute isolement van Abdullah Öcalan en een democratische oplossing voor de Koerdische kwestie. Zij drukken uit dat Abdullah Öcalan de enige persoon is die de democratie en een eervolle vrede in dit land kan leiden.”
De advocaat vervolgde: “De gevangenen verklaren dat ze met deze actie het isolement van Abdullah Öcalan willen opheffen en het Koerdische volk willen helpen de status te bereiken die het verdient. Ze roepen op tot het intensiveren van acties over de hele wereld en tot het voortzetten van de strijd totdat het isolement is opgeheven. Ze zeggen dat hun rechtvaardige eisen aan de hele wereld bekend moeten worden gemaakt door middel van een breed scala aan acties, zoals sit-ins, rally’s en marsen. Ze wezen erop dat net zoals Mandela in Afrika werd omarmd, Abdullah Öcalan en zijn ideeën over de hele wereld moeten worden omarmd, omdat de ideeën van Abdullah Öcalan hoop zijn voor alle volkeren van de wereld.”
Gevangenisadministratie begint druk uit te oefenen
Op de vraag naar de houding van de gevangenisadministraties ten opzichte van de zojuist begonnen hongerstakingen, herinnerde Eda Önal zich wat er in voorgaande jaren gebeurde en zei het volgende: “Gevangenisadministraties hadden bij eerdere hongerstakingen en verschillende vormen van verzet verschillende disciplinaire straffen opgelegd om de acties van gevangenen te breken. Ze probeerden gevangenen te intimideren en af te schrikken. Ze probeerden de gevangenen bijvoorbeeld van de hongerstaking af te houden door hen eenzame opsluiting op te leggen en hun recht op voorwaardelijke vrijlating te verhinderen.”
Önal voegde eraan toe: “Een gevangene die 3 keer achter elkaar tot eenzame opsluiting wordt veroordeeld, moet volgens de wet de hele straf uitzitten. Gevangenisadministraties maken misbruik van deze situatie en leggen verschillende disciplinaire straffen op. We horen van onze cliënten en hun families dat in verschillende gevangenissen de administratie druk uitoefent op gevangenen die in hongerstaking zijn, dat er razzia’s en huiszoekingen worden uitgevoerd op de afdelingen en dat er notulen worden bijgehouden. Wij vinden dat de gevangenisadministraties deze houding moeten laten varen en hun verantwoordelijkheid moeten nemen om aan de eisen van de gevangenen te voldoen.”