Activisten ESP-Partij in hongerstaking uit solidariteit met gevangenen

  • Turkije

Drie dagen lang – van 23 tot 25 januari – zijn activisten van de Socialistische Partij van de Onderdrukten (ESP) in hongerstaking uit solidariteit met de PKK/PAJK-gevangenen in Turkije. De actie is niet alleen bedoeld om solidariteit te betuigen met de Koerdische gevangenen, maar ook om kritiek te uiten op delen van Turks links die sociaal-chauvinistische standpunten blijven innemen ten opzichte van de Koerdische bevrijdingsbeweging.

Leyla Can, bestuurslid van de ESP afdeling in Istanbu;, sprak met ANF Nieuwsagentschap en zei: “We waren en zijn getuige van een positie van werkend links dat altijd een stap terug doet als het gaat om de Koerdische vrijheidsstrijd.” De ESP zei dat deze sociaal-chauvinistische lijn voortduurt en voegde eraan toe: “Door de invloed van het chauvinisme hebben de hongerstakingen van Koerdische gevangenen weinig aantrekkingskracht onder de linkse arbeiders. Hun zorgen moeten als een centrale agenda worden nagestreefd.”

Sinds 27 november 2023 vindt in meer dan honderd Turkse gevangenissen een hongerstaking plaats onder leiding van PKK/PAJK-gevangene  ter ondersteuning van de wereldwijde campagne “Vrijheid voor Öcalan en een politieke oplossing voor het Koerdische vraagstuk”. Er is al drie jaar geen nieuws van Abdullah Öcalan. De minimumeis van de gevangenen is het opheffen van het isolement van de PKK-leider, die beschouwd wordt als de belangrijkste onderhandelaar voor een oplossing van de Koerdische kwestie.

Steun voor Palestina maar stilte over Rojava

Can vervolgde:”We zien dat er steun is voor de Palestijnse vrijheidsstrijd – die deel uitmaakt van het politieke zelfbeeld van de socialistische en linkse beweging. Maar er zijn geen bezwaren tegen de bezettings- en oorlogspolitiek in Rojava.”

Het isolement op Imrali wordt ook genegeerd door delen van Turks links, die de specifieke omstandigheden van Koerdistan altijd hebben ontkend.

Can zei: “We hebben gezien wat er gebeurt met academici wiens namen verschenen in oproepen voor vrede tegen de oorlog in Afrin. We zijn ook getuige geweest van de behandeling van Şebnem Korur Fincancı, die werd beschuldigd van terroristische propaganda omdat ze opriep tot onderzoek naar het gebruik van chemische wapens door het Turkse leger tegen Koerdische guerrillastrijders. Onlangs werd DEM-parlementslid Adalet Kaya met de dood bedreigd omdat ze sprak over de eenzame opsluiting van de heer Öcalan. Dit alles dient om mensen die zich uitspreken over de Koerdische kwestie te intimideren en het zwijgen op te leggen door middel van arrestaties en opsluitingen. Dit repressieve beleid is bedoeld om te voorkomen dat mensen over isolatie praten.”

Can voegde eraan toe: “We ervaren ook van tijd tot tijd de onderdrukkende politiek van het fascistische eenmansregime, soms als gevangenen, soms als bezoekers van gevangenen. Vernederende naaktfouilleringen, lynchpogingen tijdens celzoekingen, marteling in gewatteerde cellen, mishandeling en geweld in detentiecellen en gevangenistransportvoertuigen, seksuele intimidatie, bedreigingen, beledigingen, zijn slechts enkele van de methoden die het isolatiesysteem gebruikt.”

Cohesie en solidariteit tegen de fascistische belegering

Can zei: “Het Turkse regime voert een fascistische strategie van belegering en isolatie, zowel intern als extern. Deze situatie vereist cohesie van socialistisch en werkend links en volledige solidariteit met de Koerdische beweging. Met krachtige acties van de democratisch-revolutionaire structuren buiten de gevangenismuren kunnen we ons verenigen met degenen die zich verzetten in de gevangenissen en de fascistische belegering doorbreken.”