Activisten in Berlijn vieren tiende jaar van de Rojava-revolutie

Zondag vond in Berlijn een groot feest plaats ter gelegenheid van het tienjarig  bestaan van de revolutie in Noord- en Oost-Syrië. De viering op de Oranienplatz in Kreuzberg begon met een minuut stilte voor de gevallenen van de revolutie, zonder welke dergelijke festivals, die tegenwoordig over de hele wereld plaatsvinden, niet mogelijk zouden zijn, zei Xalid Derwiş namens het organisatiecomité. Er werd kritiek geuit op het gedrag van de Berlijnse politie, die het uithangen van vlaggen van de Volks- en Vrouwenverdedigingseenheden (YPG/YPJ) verbood.

“Het vuur van de Rojava-revolutie is in gevaar”

Derwiş zei: “Tien jaar geleden werd er een vuur van hoop ontstoken in Rojava. Vanuit Kobanê verspreidde de revolutie zich over Noordoost-Syrië en sindsdien hebben de vlammen fel geschenen in de duisternis van de oorlogen en chaos van het Midden-Oosten. Dit vuur van de Rojava-revolutie is aangewakkerd door het verzet en de strijd van het Koerdische volk, het verzet van de democratische en revolutionaire krachten in het Midden-Oosten, de strijd van vrouwen en jongeren voor bevrijding gedurende een decennium. Dit vuur was sterk genoeg om ISIS te verslaan, om duizenden communes op te zetten, om te midden van chaos het Autonome Bestuur in Noordoost-Syrië te vestigen.

Ons verzet en vuur heeft veel mensen geïnspireerd en geraakt. Over de hele wereld vieren mensen tien jaar Rojava-revolutie. Maar het vuur van de Rojava-revolutie wordt bedreigd. De Turkse staat met zijn jihadistische huurlingen wil ons vuur doven, wil de Rojava-revolutie en het Autonome Bestuur van Noordoost-Syrië vernietigen. Dat zullen we niet toestaan – we strijden samen zodat Rojava-Noordoost-Syrië zal blijven leven!”

Turkse staat “dodelijke vijand” van coëxistentie

Het toneelprogramma werd gemodereerd door Mizgîn Ruha en Hekîm Sefkan en omvatte politieke toespraken en muzikale bijdragen. De leider van de Partiya Nûjen û Demokratieîk li Sûriyê (Syrische Moderne en Democratische Partij), Fîras Qesas, prees het Rojava-experiment als een levend voorbeeld van wat mogelijk is onder schijnbaar meest onmogelijke omstandigheden.

“We hebben een democratische samenleving gecreëerd waarin de broederschap van volkeren de overhand heeft en elke groep vrij is om zichzelf te organiseren met zijn eigen kenmerken, taal en cultuur en deel uit te maken van het geheel.” Met betrekking tot de dreiging van een nieuwe invasie, zei Qesas, dat de Turkse staat een “dodelijke vijand” is van het idee van een multi-etnisch en multireligieus alternatief en het Rojava-project wil vernietigen. “Iedereen die zich naast dit regime en zijn leiderschap positioneert, is noch libertair noch democratisch, maar gewoon hetzelfde kwaad dat in Ankara zit.”

Botan: Erdogan neemt wraak voor Rojava’s overwinning op Islamitische Staat

De Koerdische politicus in ballingschap en voormalig HDP-parlementslid Lezgin Botan beschreef de militaire agressie van het Turkse regime tegen Noord- en Oost-Syrië als “wraak” voor Rojava’s overwinning op de Islamitische Staat. Botan beschuldigde de NAVO ervan de koers van Erdogan te willen volgen. “Het waren de YPG en YPJ die niet alleen Syrië, maar ook Europa en het Westen hebben bevrijd van ISIS-terreur. De dankbaarheid hiervoor was de bezetting van Afrin en andere regio’s door de Turkse staat. Eens de veiligste regio’s van Syrië, zijn deze plaatsen nu de belangrijkste actieplatforms voor ISIS en andere islamitische en terroristische organisaties die betaald worden door Turkije. De Koerden die gisteren ISIS hebben verslagen, worden vandaag vermoord door een NAVO-bondgenoot.”

Mazlum Abdi: Internationale solidariteit is meer dan ooit nodig

Het hoogtepunt van de dag werd verzorgd door Mazlum Abdi, commandant van de Syrische Democratische Krachten (SDF). In een live-uitzending benadrukte Abdi het buitengewone belang van de Rojava-revolutie voor de bevolking van Noord- en Oost-Syrië en de urgentie van de Turkse invasiedreigingen. In het bijzonder benadrukte hij de mate waarin internationale solidariteit meer dan ooit nodig was als het ging om de kwestie van het bestaan ​​van de revolutie.