- Noord-Koerdistan
De isolatie van de Koerdische PKK-leider Abdullah Öcalan in Turkse hechtenis gedurende 24 jaar is de afgelopen jaren verergerd. Er is al 28 maanden geen nieuws meer vernomen van Abdullah Öcalan. Alle verzoeken van zijn advocaten en familie om hem te bezoeken op het gevangeniseiland Imrali worden voortdurend afgewezen door de autoriteiten.
Muhittin Muğuç, een bestuurslid van de Vereniging van Advocaten voor Vrijheid (ÖHD), sprak met ANF Nieuwsagentschap over de isolatie van Öcalan, die volgens hem geen juridische basis heeft en al lang geleden het leven van de Koerden is binnengedrongen.
Isolatie begon met ontkenning van de Koerden
Muğuç benadrukte dat isolatie niet pas op Imralı in het leven van de Koerden kwam en zei: “Isolatie is een onderdeel geweest van ons leven sinds het Koerdische volk werd buitengesloten van hun positie als oprichtend en fundamenteel element van de Republiek, en er geen andere identiteit dan Turks werd erkend. Deze isolatie werd nog verder verergerd door de ontkenning van de Koerdische identiteit, het verbod op de Koerdische taal en het wijzigen van de namen van dorpen en nederzettingen die historisch geheugen vertegenwoordigen. Isolatie werd in het leven geroepen toen het werd toegepast op Abdullah Öcalan en andere gevangenen op Imralı, en daarna uitgebreid naar alle gevangenen. Geen van de gevangenen op Imralı mag hun familie of advocaten zien. Dit is geen juridische kwestie meer en heeft een sociale dimensie gekregen.”
NGO’s zouden effectiever moeten zijn
Muğuç bekritiseerde niet-gouvernementele organisaties omdat ze een passieve benadering hanteren ten opzichte van isolatie. Hij zei: “De reden voor deze passieve benadering is het feit dat campagnes tegen isolatie geen resultaatgerichte aanpak hebben. Dit geeft aan dat niet-gouvernementele organisaties zich hebben verwijderd van de samenleving en zich niet sociaal organiseren, waardoor campagnes tegen isolatie zwak blijven. Het is niet mogelijk voor niet-gouvernementele organisaties en andere relevante instellingen om resultaten te behalen zonder individuen en de samenleving te organiseren. Het is niet mogelijk voor niet-gouvernementele organisaties om een actieve rol te spelen tegen isolatie en andere kwesties, tenzij ze fundamentele rechten en vrijheden omarmen en bewustzijn creëren binnen de samenleving.”
De staat dwingt de samenleving om een ambivalente benadering te adopteren
Muğuç benadrukte dat al deze processen werden beïnvloed door het feit dat de staat, die de mensen op een gecontroleerde manier onder controle houdt, psychologische superioriteit heeft gevestigd. Hij concludeerde: “Het meest duidelijke bewijs hiervan is de recente arrestatie van een journalist die zich uitsprak tegen isolatie. Het staatsapparaat dat het arrestatiebevel heeft uitgevaardigd, weet duidelijk dat dit onderzoek niet tot vervolging of vrijspraak zal leiden. Toch werd de betreffende journalist gearresteerd om staatscontrole over de samenleving te waarborgen. Met deze praktijken probeert de staat de basis te leggen om de samenleving en haar vertegenwoordigers een ambivalente benadering ten opzichte van isolatie te laten aannemen. Wij, de ÖHD, zijn een niet-gouvernementele organisatie die pleit voor de bescherming van fundamentele rechten en vrijheden onder alle omstandigheden. De ÖHD heeft altijd gezegd dat ze het recht heeft om een stem te hebben in elke sociale kwestie en dat ze een taak heeft om praktisch en effectief werk te verrichten tegen isolatie.”