Aygül: “Dit land is een hel voor journalisten”

  • Turkije

Sinan Aygül, die gespecialiseerd is in het blootleggen van corruptie binnen de AKP-gemeentelijke administratie van Tetwan in de Noord-Koerdische provincie Bedlîs, werd 17 juni het slachtoffer van een gewelddadige aanval nadat hij zijn onderzoek publiceerde. Dankzij duidelijke opnames van een beveiligingscamera en de immense druk van het publiek konden de aanvallers, namelijk Yücel Baysal, de bodyguard van de burgemeester, en politieagent Engin Kaplan, worden gearresteerd. Ze worden beschuldigd van opzettelijk lichamelijk letsel met gebruik van een wapen, en zitten nu in hechtenis.

“We zullen niet zwijgen”

Sinan Aygül, die al lange tijd verslag doet van corruptie, onregelmatigheden en verduistering in Tetwan, heeft verdere onregelmatigheden aan het licht gebracht met betrekking tot vastgoedaanbestedingen van de gemeentelijke administratie. “Het blootleggen van deze corruptie heeft de emmer doen overlopen. Als journalist stond ik al eerder bloot aan aanhoudende bedreigingen. Met deze aanval moest een duidelijke boodschap worden afgegeven: dat diefstal en corruptie nog steeds getolereerd worden en dat niemand het zou durven bestrijden”, benadrukt hij, en voegt eraan toe: “Deze boodschap is bij mij aangekomen. Ik zal mijn journalistieke werk precies daar voortzetten waar ik gebleven ben, maar met nog meer vastberadenheid. Deze aanval had als doel om ons het zwijgen op te leggen, maar we zullen niet zwijgen. We zullen onze stemmen nog luider laten horen en ons werk onverstoorbaar voortzetten.”

“Men moet rekening houden met de achtergronden van deze daad”

Aygül beschrijft Tetwan als een kleine stad waar mensen elkaar kennen en gaat verder: “Hoe konden ze desondanks het lef hebben om zo’n aanval uit te voeren? Zo duidelijk en onverbloemd. In het verleden heb ik verslag gedaan van veel grotere en ernstigere gevallen van corruptie en me beziggehouden met aanzienlijk gevaarlijkere personen. Maar niemand heeft ooit de moed gehad zoiets te doen. Maar ze hebben een fout gemaakt. Ze realiseerden zich niet waar hun acties toe zouden leiden. Dat is één aspect. Het andere aspect is dat degenen die achter hen stonden, hen passende garanties hebben gegeven. De aanvallers kregen de verzekering dat niemand hen iets kon aandoen. Ook dit feit mag niet buiten beschouwing worden gelaten.”

“Ze hebben met de intentie om te doden aangevallen”

Aygül ziet de aanval niet als een simpele dreiging, maar als een poging tot moord. Hij beschrijft het incident als volgt: “Ze sloegen me van achteren op mijn hoofd met een breekijzer. Zowel het breekijzer als een knokkelring waren in hun bezit. Hun doel was dus duidelijk om mij met wapens te doden. Het was geenszins een daad van intimidatie, maar onmiskenbaar een poging tot moord. De aanval vond direct plaats na de publicatie van mijn laatste artikel over de gemeentelijke administratie. De breinen achter deze aanval waren de bodyguards van de burgemeester, zijn naaste medewerkers en zijn familieleden. De persoon die achter deze aanval zit, moet uiterst invloedrijk zijn, aangezien een van de daders een politieagent was en de andere een medewerker van de gemeentelijke administratie. Deze mensen riskeren hun eigen leven en beroepspositie. De initiatiefnemer van deze actie is dus een belangrijk persoon. We zullen deze persoon opsporen.”

“Dit land is de hel voor journalisten”

Met betrekking tot persvrijheid in Turkije en Noord-Koerdistan zegt Aygül: “Dit is geen nieuw probleem. In de afgelopen 20 jaar hebben de beperkingen van pers- en meningsvrijheid een niveau bereikt dat vergelijkbaar is met dat van andere dictatoriale landen. Alle sindsdien aangenomen wetten werken niet ten gunste van journalistiek en informatievrijheid, maar juist tegen. Het gaat erom de pers te beperken, te controleren en te censureren. Het recht van de bevolking op informatie wordt uitgehold. Vooral zorgwekkend is de recente censuurwet. Ik ben de eerste en tot nu toe enige journalist die vanwege deze wet is gearresteerd en veroordeeld. Deze wetten geven overheidsinstanties en hun corrupte netwerken macht. Als er een vrije pers zou zijn in een werkelijk democratische omgeving, zouden dergelijke praktijken niet zo schaamteloos mogelijk zijn. Helaas is dat niet het geval. Werken als journalist in Turkije en Koerdistan is als het lopen over een mijnenveld. Helaas zijn al tientallen collega’s in de geschiedenis van de pers hier vermoord. Honderden van onze collega’s zijn al blootgesteld aan geweld en in elkaar geslagen op straat. Honderden van onze vrienden zitten nog steeds in de gevangenis. Er kan geen sprake zijn van persvrijheid hier. Dit land is helaas de hel voor journalisten.”

Bron: ANF