De leidende KCK-vertegenwoordiger Cemil Bayık roept op tot organisatie tegen de psychologische oorlogsvoering van de Turkse geheime dienst MIT en veroordeelt de KPD als een collaborateur met de Turkse staat.
Cemil Bayık, medevoorzitter van de Uitvoerende Raad van de KCK (Unie van Koerdische Gemeenschappen), sprak in een interview met ANF Nieuwsagentshap over de ontwikkelingen in Koerdistan, Turkije en het Midden-Oosten. Bayık sprak vooral over het belang van de bereidheid om offers te brengen in de Koerdische vrijheidsstrijd, de huidige militaire situatie in de Medya-verdedigingsgebieden in het kader van de Turkse invasie, het optreden van de Turkse geheime dienst MIT en de medewerking van de Koerdische Democratische Partij (KDP) van de Barzani-clan, die dominant is in de Koerdische regio van Irak. Volgens Bayık wil het Turkse regime koste wat kost de oorlog winnen om zichzelf aan de macht te houden. Alle middelen zijn hiervoor geschikt. Het verzet tegen de aanvallen was echter succesvol en werd uitgevoerd op basis van grote opoffering.
Het isolement van de Koerdische vertegenwoordiger Abdullah Öcalan duurt voort. Er waren nu massale protesten in Turkije en Noord-Koerdistan. Hoe ziet u het voortdurende isolement en de weerstand daartegen?
Ja, er was de Gemlik-sterrenmars tegen het isolement van Rêber Apo [Abdullah Öcalan -red.]. De Turkse staat probeerde deze mars te voorkomen, maar faalde. De demonstratie had dan ook een grote impact. Ik wil van deze gelegenheid gebruik maken om mijn respect en waardering uit te spreken voor iedereen die aan deze demonstratie heeft deelgenomen en zich ervoor heeft ingezet. Het gordijn van angst dat de AKP/MHP-regering over de samenleving heeft gedrapeerd, is met deze mars verscheurd. De actie moedigde iedereen aan. Daarna waren er zowel positieve debatten als degenen die psychologische oorlogsvoering dienden. Dit toont de kracht en invloed van Rêber Apo. Zonder zijn invloed zouden deze debatten niet hebben plaatsgevonden.
Isolatie als garant van het fascistische systeem
Er is een reden waarom het isolement tegen Rêber Apo met de dag escaleert. Isolatie wordt gehandhaafd om het AKP/MHP-regime en zijn fascistische systeem aan de macht te houden. Daartoe zet het regime Rêber Apo onder druk. Hij accepteert dit niet en verzet zich. Ze willen de wil van Rêber Apo doorbreken en daarom wordt het isolement steeds verder aangescherpt. Maar Rêber Apo belichaamt een waarheid. Hij zit gevangen omdat hij strijdt voor de vrijheid van de Koerdische en Midden-Oosterse volkeren. Rêber Apo zet zich zowel in vrijheid als na zijn gevangenschap in voor de democratisering van Turkije en de oplossing van de Koerdische kwestie. Rêber Apo beschermde, verdedigde en breidde de waarden uit die waren gecreëerd door de revolutionairen, socialisten en democratische krachten in Turkije.
Abdullah Öcalan strijdt voor democratie en vrijheid
Als er in Turkije nog democratische waarden bestaan, is dat grotendeels te danken aan Abdullah Öcalan. Rêber Apo wil een democratisch systeem vestigen in Turkije. Via dit systeem moeten de problemen van alle volkeren en mensen van verschillende religies worden opgelost. Dat is waar hij voor strijdt. Het AKP/MHP-regime is antidemocratisch en doet er alles aan om zijn fascistische systeem in stand te houden. Het grootste obstakel hiervoor is Rêber Apo. Om deze reden wordt op Imrali ook psychologische oorlogsvoering beoefend. Het AKP/MHP-fascisme wil instemming afdwingen en iedereen die het niet dient volledig elimineren. Rêber Apo verzet zich hiertegen en strijdt voor democratie en vrijheid. Dit is de oorlog die wordt gevoerd tegen Imrali. De oorlog die het AKP/MHP-regime voert tegen de Koerden, de volkeren van Turkije, het socialistische volk, de democratische krachten en vrijheid is gericht op Imrali.
Iedereen die democratie wil, moet zich verzetten tegen het isolement
Onze mensen begrijpen dit heel goed, en de socialisten en intellectuelen in Turkije begrijpen het elke dag beter. De volkeren van Turkije beginnen dit ook te erkennen, zij het langzaam. Iedereen die zegt tegen het AKP/MHP-regime te zijn en een democratisch systeem in Turkije wil opbouwen, iedereen die de problemen met democratische middelen wil oplossen, moet zich verzetten tegen het isolement. De maatstaf voor democratie en vrijheid vandaag de dag is weerstand tegen isolement. De stem van Rêber Apo moet iedereen bereiken. Wie niet tegen isolement is, kan niet beweren democratisch, socialistisch of antifascistisch te zijn. Je kunt niet zeggen dat je iets doet voor de democratie in Turkije.
Bereidheid om offers te brengen is het enige antwoord op wat er in Koerdistan gebeurt
Op 20 juni 1996 blies Şehîd Zîlan (Zeynep Kınacı) zichzelf op tijdens een militaire parade in Dersim. Wat betekent dit voor de vrijheidsstrijd 26 jaar later?
De beweging van Abdullah Öcalan in Koerdistan is een beweging van opoffering. Er kan geen andere reactie zijn dan onbaatzuchtige actie op wat er in Koerdistan gebeurt. Anders was het niet mogelijk geweest om het Koerdische volk uit de dood op te wekken. De strijd van de Koerdische vrijheidsbeweging heeft zich tot op de dag van vandaag op deze basis ontwikkeld. De militanten van deze beweging en het Koerdische volk strijden elke dag opofferingsgezind. Daarom legde Rêber Apo veel nadruk op Hevala Zîlan. Omdat Hevala Zîlan de lijn heel goed begreep en zichzelf in die zin opofferde. Ze wist van de aanvallen van de moorddadige staat op de beweging, op Rêber Apo en het Koerdische volk. Ze concentreerde zich op de vraag waartegen ze zich moest verzetten, welke boodschap ze moest overbrengen aan de mensen en militanten van de beweging, en bracht dat vervolgens in de praktijk. Daarom werd de praktijk ontwikkeld door Hevala Zîlan de standaard voor deze beweging en de mensen. Ook de militanten van deze beweging baseren zich op deze lijn. In Zap, Avaşîn en Metîna voeren ze de opofferingslijn van Hevala Zîlan op het hoogste niveau uit.
“Een filosofie voor leven versus de filosofie van de dood”
Als we de lijn van deze militanten willen begrijpen, moeten we de lijn van Rêber Apo goed kennen. Wie deze lijn begrijpt, zal de strijd ontwikkelen op basis van opoffering. De opofferingslijn die door Rêber Apo is gemaakt, wordt soms verkeerd begrepen. De perceptie dat de kameraden actie zullen ondernemen op basis van opoffering en sterven is niet correct. Rêber Apo verzette zich tegen de filosofie ontwikkeld door de binnenvallende Turkse staat in Koerdistan. De filosofie die door de vijand is ontwikkeld, is de filosofie van de dood. Door wat ons volk is aangedaan, zeiden mensen: ‘Zelfs als God ons van het leven berooft, kunnen we gered worden’. Dus zagen ze de oplossing in de dood. Omdat de binnenvallende Turkse staat de filosofie van de dood in onze samenleving had ontwikkeld. Hiertegen ontwikkelde Rêber Apo zijn filosofie van het leven. Met deze filosofie stonden ze tegen bezetting en genocide. Deze filosofie haalde het Koerdische volk van haar sterfbed.
Er is geen grotere offermaker dan Rêber Apo. Omdat hij zijn hele leven wijdde aan de vrijheid van volkeren. Hij leeft voor democratie en vrijheid. Hij leeft voor niets anders dan dat. Hij heeft nee gezegd tegen een leven zonder vrijheid en democratie voor zichzelf en zijn volk. Op basis hiervan ontwikkelde hij een historische strijd. Omdat Heval Zîlan die lijn goed begreep, voerde ze een zelfopofferende actie uit. Hierdoor leeft Zîlan nog steeds. Het is deze lijn van verzet die de beweging, de militanten en de mensen in leven houdt.