Cemil Bayik, medevoorzitter van de Uitvoerende Raad van de Unie van Koerdische Gemeenschappen (KCK), sprak in onderstaand interview met ANF Nieuwsagentshap over de rol van Koerdische jongeren en hun verantwoordelijkheid in de strijd tegen de speciale oorlog die in Koerdistan gevoerd wordt.
Bayik gaat ook in detail in op het belang van de strijd tegen de uitbuiting en plundering van de natuur en tot slot legt hij uit waarom de KDP campagne voert om de verkiezingen uit te stellen en welke belangen ze momenteel nastreeft.
Het interview werd gepubliceerd door ANF Nieuwdsagentschap en luidt als volgt;
De Apoïstische jongeren hebben een pioniersrol op zich genomen in Noord Koerdistan, Rojava en daarbuiten, en ze hebben belangrijke resultaten geboekt. Ze hebben hun stempel gedrukt op de Newroz vieringen, de gemeenteraadsverkiezingen in Noord-Koerdistan en Turkije en recentelijk op de ‘serhildan’ in Wan. Hoe beoordeel je de huidige staat van de Apoïstische jongeren?
Koerdische jongeren zijn niet zoals de jongeren in andere landen. Tijdens dit proces heeft het Koerdische volk iets meegemaakt tussen leven en dood. De Koerdische jongeren zijn de kinderen van deze mensen. Daarom kunnen ze niet leven zoals de kinderen van andere volkeren, ze kunnen niet leven binnen het kader dat ontwikkeld is door een systeem dat geen andere weg dan de dood voor hen voorziet. Ze moeten volledig buiten dat systeem leven. Op deze manier kunnen zij de jeugd van het Koerdische volk zijn, het Koerdische volk leiden en het in leven houden. Er wordt een politiek van genocide uitgevoerd tegen het Koerdische volk. Het is vooral de plicht van de jongeren om zich tegen deze politiek te verzetten. Want jongeren bepalen de toekomst van een volk. Als jongeren het Koerdische volk in leven willen houden, moeten zij het voortouw nemen. Zo kunnen ze zichzelf en hun samenleving in leven houden.
Wij zijn een jeugdbeweging. Zoals Rêber Apo ooit zei: “We zijn jong begonnen, we zullen jong slagen”. De jeugd van het Koerdische volk zou deze slogan als basis moeten nemen. Deze beweging heeft een geschiedenis en strijd op haar basis. Koerdische jongeren zullen nooit hun geschiedenis of hun doel opgeven. Wat van hen gevraagd wordt, is te strijden op basis van hun geschiedenis. De Koerdische jeugd moet handelen met een revolutionaire geest en geen obstakels erkennen. Ze moeten de verschillende hindernissen niet accepteren die voor hen opgeworpen worden door de staat, door verraders, of zelfs door hun eigen families. Hierbij roep ik alle families op: wat patriottisme van ons vraagt is om voor onszelf, ons land en onze kinderen te zorgen, en op te staan tegen de vijand. Het is niet goed voor families om zichzelf als patriotten te zien en tegelijkertijd een obstakel te zijn voor hun kinderen en hun richting af te leiden naar een systeem dat hen fysiek of cultureel zal doden. Dit gaat in tegen patriottisme. Het regime wil het Koerdische volk uitroeien, dus begint het met de jeugd. Ze leiden de jeugd af naar vele kwaden. De gouverneur van Siirt zei: “Laat ze de prostitutie ingaan in plaats van zich aan te sluiten bij de guerrilla.” Dat heeft hij openlijk verklaard. En dit is precies het beleid van de Turkse staat, want ze willen het Koerdische volk uitroeien.
Dus nogmaals, waarom willen ze onze jongeren elimineren? Als ze de jeugd elimineren, zullen ze ook de Koerdische samenleving kunnen elimineren. Als jongeren hun plichten voor hun volk en land niet vervullen, als ze niet deelnemen aan de strijd, als ze zich niet verzetten tegen bezetting en assimilatie, dan leidt de staat hen in de richting van verkeerde daden. In plaats van hun kinderen de weg van de vrijheid te tonen, tonen families hen de weg naar het systeem. Het systeem elimineert deze mensen. Patriottisme en menselijkheid kunnen dit niet accepteren. Daarom roep ik alle families op: benader je kinderen niet op deze manier; zorg voor hen. Onderwijs je kinderen over de Koerdische realiteit. Laat hen geen werktuigen worden voor de politiek van de vijand. Hou hen weg van de politiek van drugs, spionage, prostitutie, migratie en assimilatie. Jonge mensen leven onder de politiek van de Turkse staat. De Turkse staat zet een andere cultuur voor hen neer: de arabesk cultuur. Met deze cultuur vermoorden ze de ziel van de jongeren volledig. De jeugd van het Koerdische volk mag dit niet aanvaarden. Vooral de Apoïstische jeugd moet zich hiertegen verzetten; ze moeten ertegen vechten; ze moeten opkomen voor zichzelf en hun volk, en hun historische plichten vervullen. Dit is wat we van hen willen. Ze moeten zowel strijden, waar ze ook zijn, als zich aansluiten bij de guerrilla. Ze moeten hun kennissen organiseren en samen acties voeren. Zo is deze beweging begonnen en heeft ze zich ontwikkeld. De jongeren van deze beweging zouden dit als basis moeten nemen.
Zoals je al eerder zei, wordt er in Noord-Koerdistan een beleid van speciale oorlogsvoering gevoerd, dat vooral gericht is tegen Koerdische vrouwen, jongeren en zelfs kinderen. Jongeren verzetten zich tegen dit beleid. Wat moet en kan er volgens u gedaan worden tegen deze speciale oorlogspolitiek?
Als de Turkse staat zoveel aandacht besteedt aan vrouwen, jongeren en kinderen, dan is daar een reden voor. Omdat zij allen de toekomst van het Koerdische volk vertegenwoordigen. Een andere reden is dat Rêber Apo zowel de jeugd als de vrouwen tot de pioniers van het volk heeft verklaard. Omdat de fascistische Turkse staat het Koerdische volk en Koerdistan wil uitroeien, wil het alles vernietigen in naam van de Koerden en Koerdistan. Het voert zijn politiek op basis van deze mentaliteit. Om dit doel te bereiken richt het zich op vrouwen, jongeren en kinderen. Elke dag doodt de staat ergens kinderen. Ze doen dit niet in Turkije, alleen in Koerdistan. Dit toont duidelijk de vijandschap tegenover Koerden. Ze staan zelfs niet toe dat kinderen op straat spelen of bewegen; ze gaan achter ze aan met tanks. Ze willen alle Koerdische kinderen de stuipen op het lijf jagen. Op deze manier willen ze het Koerdische volk uitroeien. Ze richten zich op vrouwen en jongeren met de Arabische cultuur, drugs, prostitutie, spionage, immigratie en assimilatiepolitiek. Op deze manier willen ze jonge mensen en vrouwen van hun ziel beroven, hen afleiden van hun realiteit en strijd, en ervoor zorgen dat ze niet voor zichzelf en hun land zorgen.
Daarom voert de Turkse staat een speciaal oorlogsbeleid op scholen, op straat en overal. Hiervoor produceren ze bijvoorbeeld zelfs enkele tv-series. De scenario’s die voor veel van deze series worden geschreven, bevatten boodschappen tegen de Koerdische samenleving, Koerdische vrouwen en Koerdische jongeren. Via deze series willen ze het Turks-zijn promoten. Ze willen de Koerdische bevolking vervreemden van hun wortels, hun land en hun menselijkheid en ze in dienst stellen van de Turkse staat. Of ze organiseren festivals om hun taal, cultuur en geschiedenis als superieur te promoten. Ze elimineren en verbieden alles wat de Koerden dient, wat patriottisme en revolutionisme dient. Ze staan ook niet toe dat Koerdisch theater zich ontwikkelt; ze staan niet toe dat Koerdische muziek zich ontwikkelt; ze staan niet toe dat de Koerdische taal zich ontwikkelt; met andere woorden, ze doen alles om de Koerdische taal, cultuur en identiteit te elimineren. En ze erkennen daarbij geen grens.
Vooral vrouwen en jongeren moeten opkomen voor zichzelf, hun land en hun samenleving. Ze moeten opstaan en strijden
tegen bezetting en genocide in alle opzichten. Ze moeten hun taal, cultuur, identiteit, land en al het andere beschermen. Ze moeten hun volk leiden. Ze moeten zich verzetten tegen de politiek van de Turkse staat, de mensen onderwijzen en organiseren zodat ze zichzelf kunnen beschermen tegen de politiek van de Turkse staat en hun vrijheid en identiteit kunnen verwerven. Dit is wat er van hen verlangd wordt.
Vrije ecologie is een fundamentele pijler van jullie paradigma. De vijandschap tegen Koerdistan is het duidelijkst in de door de staat geleide ecologische en natuurlijke plundering. Wat is de reden dat de vijand de ecologie zo uitgebreid aanvalt?
Het opbouwen van een democratische samenleving is alleen mogelijk door de vrijheid van vrouwen en het bewustzijn van ideologische strijd. Als je niet zowel vrouwen als ecologie als basis neemt, als je je bewustzijn, organisatie en strijd niet ontwikkelt, kun je geen democratische samenleving opbouwen; je kunt je doelen van vrijheid en democratie niet bereiken. De waarde van de natuur is ingebed in de Koerdische cultuur en samenleving. Ze leven en vechten samen met de natuur. De natuur als basis nemen betekent leven en vrijheid als basis nemen. Wie de natuur niet als basis neemt, wie de natuur niet beschermt, kan niet leven en kan niet bevrijd worden. De Turkse staat plundert de natuur van Koerdistan zonder grenzen, elimineert hun middelen van bestaan. Het plundert de Koerdische geografie door overal mijnen aan te leggen; het verbrandt de bossen van Koerdistan, kapt bomen, zet vele plaatsen onder water met dammen en sluit de elektriciteit af in Urfa en Mardin om landbouw te verhinderen. Op deze manier wil het de mensen migreren en de demografie van Koerdistan veranderen.
Iedereen weet bijvoorbeeld wat er in Iliç is gebeurd; er is geplunderd in de gebieden Sirnak, Gabar, Colemerg en Dersim. In Colemerg, in het dorp Marinos, hebben de mensen zich verzet tegen de plunderingen. Ik feliciteer hen. Ons volk overal ter wereld moet zijn land, geografie, waarden en levens beschermen zoals de mensen in het dorp Marinos. Ze moeten de plunderingen van de bezetters niet toestaan. Misschien worden er al stappen ondernomen, maar die zijn ontoereikend. Overal moet iedereen sterker reageren en zijn leven en toekomst verdedigen. Want de staat vernietigt het leven van het Koerdische volk met het beleid dat ze ontwikkelen. Bijvoorbeeld, wanneer ze mineralen ontginnen, gebruiken ze gif. Het water raakt vervuild, het milieu verslechtert, de mensen kunnen geen landbouw bedrijven, de bomen drogen op en ze brengen grote schade toe aan het leven en de psychologie van de mensen. Als je het bewustzijn van ideologische strijd niet ontwikkelt, als je je niet organiseert, kun je plundering of genocide niet voorkomen. De Turkse staat wil van Koerdistan zijn eigen thuisland maken, en daarvoor wil het het Koerdische volk uitroeien. Het Koerdische volk moet hun water, hun land en hun regio beschermen. Dit betekent dat ze zichzelf en hun vrijheid moeten beschermen.
Jullie kunnen niet in Koerdistan leven en zulke vernietiging tolereren, als jullie willen leven, zullen jullie in jullie land leven, in jullie geografie, en het verdedigen. Jullie zullen niet toestaan dat de vijand de natuur plundert, jullie zullen voorkomen dat ze jullie voedsel vernietigen. Het Koerdische volk staat voor zijn geografie. Als hun geografie van hen wordt afgenomen, kunnen ze niet leven. Ze zeggen bijvoorbeeld dat Sirnak de slechtste luchtkwaliteit van Turkije heeft. Waarom is dat zo? De staat heeft geen bomen of bossen achtergelaten. Ze vervuilen het met hun olieraffinaderijen. De Turkse staat heeft een beleid dat het plunderen in Koerdistan rechtvaardigt. Nog niet zo lang geleden verklaarde de Turkse staat: “Tot nu toe liet de PKK ons deze mijnen niet ontdekken; ze liet ons de rijkdommen van Koerdistan niet blootleggen en ze ons ten dienste stellen. Maar in feite doen andere buitenlandse staten, die niet willen dat Turkije bloeit en zich ontwikkelt, dit. Er zijn enkele buitenlandse staten die achter de PKK staan, zij hielpen de PKK om te voorkomen dat wij deze rijkdommen zouden krijgen.” Dit is hoe ze de Turkse samenleving willen misleiden en mobiliseren tegen de PKK en het Koerdische volk. Dit is hoe ze de genocide tegen het Koerdische volk en de moordpartijen tegen de PKK willen legitimeren. Met andere woorden, ze willen de steun winnen van de Turkse volkeren en het chauvinisme versterken. Zo wil het zijn genocidepolitiek in Koerdistan voltooien. De volkeren van Turkije moeten dit begrijpen. Op dit moment is de honger en armoede in Turkije toegenomen. De situatie is zeer ernstig. Het is het resultaat van het beleid van de Turkse staat tegen het Koerdische volk. De staat kan de Turkse samenleving niets geven met zulke plundering en oorlog. De volkeren van Turkije moeten zich hiervan bewust zijn. Ze beseffen dit van dag tot dag, maar ze zouden het eerder moeten beseffen.
Als ze van de honger af willen, moeten ze zich verzetten tegen het beleid van de Turkse staat tegen de Koerden. Dan zullen honger en armoede overwonnen worden. Om de plundering van de staten in Koerdistan te verbergen, wil de Turkse staat ecologische bewegingen naar de lijn van de staat trekken. Het doet ook veel werk op dit gebied. Niemand mag in deze val trappen. Niemand mag verwachten dat de staat opstaat tegen prostitutie, drugs, spionage, migratie en honger omdat deze wandaden hun oorsprong vinden in de staat. De staat voert dit beleid zowel om de Koerden uit te schakelen als om de samenleving in Turkije volledig aan zich te binden. Niemand moet zeggen dat de staat maatregelen moet nemen tegen de dingen die ik heb beheerd, want het is de staat die deze dingen naar voren brengt. Hoe kan dit worden voorkomen?
Sommige mensen komen naar voren en stellen eisen aan de staat en zeggen: “De staat moet dit doen, dat doen en deze en die maatregel nemen.” Op dit moment zijn zulke uitspraken beschamend en gênant, vooral voor Koerden. Ze hebben niets te vragen en niets te verwachten van zo’n staat. Deze staat doodt elke dag Koerden; hij probeert het Koerdische volk uit te roeien. Hoe kan een Koerd iets vragen van zo’n staat? Koerden moeten zelf strijden voor wat ze nodig hebben. Wat ze ook zullen bereiken, zullen ze bereiken door hun eigen strijd. Dat is de waarheid. Daarom moeten ze niets vragen van de staat. Ze moeten de staat niet vragen om prostitutie, kwaad en diefstal te voorkomen, omdat de staat dit beleid bewust aan het ontwikkelen is in Koerdistan.
De verkiezingen in Zuid-Koerdistan zijn opnieuw uitgesteld. Waarom is de KDP en de familie Barzani zo tegen de verkiezingen? Welke gevaren houdt deze politiek in voor Zuid-Koerdistan en Irak?
De Barzanis propageren overal dat “de PKK de status van Zuid-Koerdistan afschaft”. Het zijn echter de Barzanis zelf die de status van Zuid-Koerdistan afschaffen. De Barzanis hebben hun lot volledig verbonden aan de AKP en MHP. Als de Barzani’s willen dat de verkiezingen worden uitgesteld, dan zijn daar enkele belangrijke redenen voor. De eerste is hun verraad aan de Koerden. Omdat ze samenwerken met de bezettende, genocidale Turkse staat, staan ze niet alleen vijandig tegenover de PKK; ze staan ook vijandig tegenover het Koerdische volk. Hun politiek tegen het Koerdische volk en de Turkse staat toonde hun ware gezicht aan iedereen. Ze werden ontmaskerd onder het Koerdische volk.
De tweede reden is dat door de gemeenteraadsverkiezingen in Noord Koerdistan en Turkije de AKP-MHP een grote klap heeft gekregen en de Barzanis een nog grotere klap dan de AKP hebben gekregen, ze zijn verzwakt. Daarom willen ze dat de verkiezingen worden uitgesteld. Omdat ze weten dat als er verkiezingen zijn, ze op dezelfde manier zullen verliezen als Erdogan. Ze hebben conclusies getrokken uit de verkiezingen in Turkije. Ze zien dat als er nu verkiezingen zijn, ze zullen verliezen, uit de macht zullen vallen. Ze willen de kansen die ze hebben niet verliezen. Op dit moment is er geen regering in Zuid-Koerdistan. De familie Barzani regeert onder de naam van de regering van Zuid-Koerdistan. Ze hebben alles tot hun beschikking. Ze zijn aan het plunderen. Net zoals de AKP rijk wordt door overal in Noord-Koerdistan en Turkije te plunderen, plunderen de Barzani’s op dezelfde manier in het zuiden. Ze hebben miljarden dollars, bezitten verschillende huizen in Amerika en villa’s in de Gouden Hoorn. Maar de mensen in Zuid-Koerdistan lijden honger en worden met de dag armer, terwijl de familie Barzani met de dag rijker wordt. Waarom? Omdat er geen regering is, er is geen controle over de macht, het is de absolute macht van de Barzani’s die in het zuiden functioneren. Ze doen wat ze willen, wat ze maar willen. Er is geen wet, er is geen gerechtigheid. Als ze echt vochten voor het Koerdische, als ze echt vochten voor de mensen van Zuid-Koerdistan, als ze democraten en vrije mensen waren, waarom stellen ze dan de verkiezingen uit? Waar zijn ze bang voor? Ze zijn bang omdat ze dingen te verbergen hebben. Ze willen niet dat deze onthuld worden. Ze willen de kansen die ze hebben niet verliezen. Daarom willen ze de verkiezingen uitstellen.
Een ander punt waar ik in dit verband de aandacht op wil vestigen is dat ze niet zeggen dat er geen verkiezingen moeten komen, maar dat ze moeten worden uitgesteld tot het einde van het jaar. Waarom? Omdat Erdogan zegt: “We zullen uitbreiden naar meer gebieden in zuidelijk Koerdistan.” Ze voeren duidelijk een programma uit dat hiermee te maken heeft. Ze wachten tot de Turkse troepen zich uitbreiden naar Zuid-Koerdistan. Zodra de Turkse troepen zich uitbreiden en heel zuidelijk Koerdistan binnenvallen, zal de mogelijkheid van verkiezingen verdwijnen en zullen ze hun macht en dictatuur handhaven. Dat is hoe ze het zich voorstellen. Net zoals de minister van Justitie in Turkije zegt: “Er is geen isolement in Imrali, alles is perfect”, zeggen de Barzani’s: “In Zuid-Koerdistan werkt alles perfect. Er is niemand in onze gevangenissen die zijn beroofd van zijn communicatierechten.” Terwijl ze dit zeggen, belemmeren ze mensen in hun recht op bezoek. Zelfs advocaten kunnen hun cliënten niet zien. Ze vervolgen de mensen.
Ons volk van zuidelijk Koerdistan heeft een hoge prijs betaald in Behdinan en Soran. Duizenden peshmerga werden gemarteld. Deze martelaren gebeurden niet opdat Saddam zou vallen en de Turkse staat aan de macht zou komen in zuidelijk Koerdistan. Als onze mensen in zuidelijk Koerdistan streden, als duizenden peshmerga de martelaarsdood stierven, als ze onderworpen werden aan chemische aanvallen, dan deden ze dat om van de dictatuur af te komen en om op een vrije en democratische manier te leven. Maar we zien dat de familie Barzani nu de Turkse staat naar Zuid-Koerdistan brengt. Ze vervangen Saddam door de Turkse staat. Wat heeft dit te maken met Koerdisch zijn? Waarom zouden onze mensen in het zuiden van Koerdistan dit accepteren? Onze mensen in het zuiden van Koerdistan zijn erg patriottisch; ze hebben erg hard gevochten en veel martelaren gegeven. Zij kunnen deze bezetting door de Turkse staat niet aanvaarden. Ik ben ervan overtuigd dat zij, en vooral de mensen van Behdinan, diep verstoord zijn door Barzani’s heerschappij en dictatuur, en dat ze zo snel mogelijk op een vrije en democratische manier willen leven. Ze moeten hun geschiedenis, hun waarden en hun status beschermen. Wat de Barzani’s willen is de status van Zuid-Koerdistan met de Turkse staat opheffen.
Het is de PKK die hun status beschermt. Op dit moment is het de PKK die hiervoor de prijs betaalt. De PKK heeft veel hoge prijzen betaald en heeft niet alleen gestreden voor Zuid-Koerdistan, maar ook voor Irak. Iedereen weet dit. Sommige mensen zeggen, “Barzani’s zijn geen verraders, ze hebben martelaren.” De peshmerga en de Barzanis werden geen martelaar zodat de KDP de Turkse staat zou dienen en van Zuid Koerdistan een provincie van de Turkse staat zou maken. Dit moet goed begrepen worden. Als iemand anders zou doen wat de Barzani’s doen, zouden ze worden veroordeeld voor het plegen van verraad. Maar sommigen zeggen dit niet tegen de Barzanis. Waarom niet? Omdat ze geld krijgen van de Barzani’s, daarom. Onze mensen moeten op dit punt gevoelig zijn. Zij die niet opkomen voor de vrijheid van Rêber Apo, zij die niet opkomen voor Koerdistan, zij die niet opkomen tegen de Turkse staat en zij die niet opkomen tegen verraad kunnen geen patriotten zijn. Koerden moeten criteria hebben. Hun criteria is patriottisme. Patriottisme betekent zich verzetten tegen de bezetting, haar beleid, praktijken en verraad. Mijn oproep aan alle patriotten is op deze basis.
Bron: ANF