Celalettin Can opnieuw de gevangenis in

  • Turkije

Celalettin Can is in Istanbul zijn gevangenisstraf begonnen. De woordvoerder van het ’78er-Initiatief’, die al 20 jaar in de gevangenis heeft gezeten, is veroordeeld wegens “terroristische propaganda” vanwege zijn betrokkenheid bij een solidariteitscampagne voor de krant Özgür Gündem.

De schrijver, voormalig parlementslid en woordvoerder van het 78er-Initiatief meldde zich donderdagavond bij de Metris-gevangenis in Istanbul en moet een straf uitzitten vanwege beschuldigingen van terrorisme, zoals bevestigd door zijn partner, de bekende mensenrechtenactivist Nimet Tanrıkulu. Eerder hadden meerdere bureaus en kranten in Turkije hierover bericht.

Celalettin Can werd in april 2019 door een rechtbank in Istanbul veroordeeld tot een gevangenisstraf van één jaar en drie maanden wegens het verspreiden van propaganda voor een “terroristische” organisatie. Dit vonnis werd grotendeels bevestigd door het Hof van Cassatie, het hoogste beroepshof van Turkije, in augustus, en wordt als “in wezen rechtsgeldig” beschouwd. De veroordeling van de 67-jarige Can houdt verband met zijn deelname aan de solidariteitscampagne “Bereidwillige Journalistiek”.

In hun inzet voor persvrijheid in Turkije namen leden van het maatschappelijk middenveld in 2016 symbolisch voor één dag de positie van hoofdredacteur van de pro-Koerdische krant Özgür Gündem over, die later dat jaar werd verboden door een nooddecreet van de staat. De krant was een van de weinige in Turkije die uitgebreid verslag deed van de gevolgen van de oorlog in de Koerdische woonwijken, geleid door de door de AKP geleide regering.

Celalettin Can zou destijds ook gedurende 24 uur de redactie van Özgür Gündem leiden. Omdat hij echter verhinderd was vanwege zijn beroep, stuurde hij slechts een solidariteitsboodschap vanuit de redactie in Amed (Diyarbakir). Desondanks oordeelde de Turkse justitie later dat hij, samen met zijn zes medebeklaagden, tot doel had “geweld door de PKK te legitimeren en/of hun gewelddadige acties en methoden te bevorderen”. Zijn verdediging sprak daarentegen van een gefabriceerde aanklacht en willekeurige juridische intimidatie tegen fundamentele rechten en persvrijheid.

Voordat Can zich op donderdag in het justitiepaleis Çağlayan in Istanbul meldde bij de Turkse autoriteiten, nam hij deel aan een wake uit solidariteit met de Gezi-gevangenen. Tegenover het persbureau Mezopotamya (MA) verklaarde hij aan de zijlijn van de actie over zijn aanstaande gevangenneming: “Na hun overwinning bij de verkiezingen in mei heeft de regering een reactionaire tegenoffensief tegen de samenleving ingezet. Ze proberen een klimaat van angst te creëren door middel van arrestaties en andere repressieve instrumenten. In plaats van zich bezig te houden met verzoening en het overwinnen van de verdeeldheid die ontstond tijdens de verkiezingen, probeert de politieke leiding de mensen te onderdrukken en een sfeer te creëren waarin niemand vrij zijn mening uit. Journalisten zijn momenteel het meest bedreigd, maar ook maatschappelijke initiatieven zoals de Zaterdagmoeders. De escalatiespiraal versnelt steeds meer. Deze moet doorbroken worden.”

20 jaar in de gevangenis, zelfs onder de omstandigheden van de junta

Celalettin Can komt uit de noordelijke Koerdische provincie Dersim en was tot het begin van de jaren 80 voorzitter van de Istanbulse afdeling van de Federatie van Revolutionaire Jeugd van Turkije (Turks: Türkiye Devrimci Gençlik Dernekleri Federasyonu, Dev-Genç). Na de militaire coup van 12 september 1980 zat hij negentien jaar en negen maanden in de gevangenis, waarvan zes in eenzame opsluiting, en werd zwaar gemarteld.

Twee jaar na zijn vrijlating in 2001 richtte Can samen met de politieke linkerzijde het 78er-Initiatief op. Onder deze naam verzamelen zich Koerdische en Turkse intellectuelen, journalisten en schrijvers die zichzelf beschouwen als de politieke generatie van de “78ers”. Deze generatie werd vrijwel volledig uitgeroeid door het Turkse militaire regime, dat in 1980 met de steun van de NAVO aan de macht kwam. De initiatiefnemer streeft naar publieke bewustwording van de misdaden van de militaire dictatuur en de rehabilitatie van allen die destijds vervolgd werden.

Het is nog niet duidelijk of Celalettin Can zijn gevangenisstraf volledig moet uitzitten of in aanmerking komt voor voorwaardelijke vrijlating. In de volgende stap wordt hij overgeplaatst naar de beruchte correctioneel complex in Silivri, ten westen van Istanbul. Dit detentiecentrum voor tegenstanders, dat in 2008 werd geopend, wordt beschouwd als de grootste gevangenis in Europa en staat berucht om mishandelingen, pesterijen en geweld.

“Bereidwillige Journalistiek” bij Özgür Gündem

De solidariteitscampagne “Bereidwillige Journalistiek” werd gelanceerd op 3 mei 2016 en duurde tot 7 augustus van hetzelfde jaar. In totaal namen 56 journalisten, intellectuelen en kunstenaars eraan deel. Tegen 49 van hen werden onderzoeken ingesteld, elf zaken (tegen İhsan Eliaçık, Melda Onur, Sebahat Tuncel, Ahmet Abakay, Eşber Yağmurdereli, Hasip Kaplan, Işın Eliçin, Kemal Can, Mustafa Sönmez, Uğur Karadaş, Nurcan Baysal) werden gesloten. Tegen 38 deelnemers aan de campagne werden aanklachten ingediend op basis van de zogenaamde Anti-Terrorismewet nr. 3713, en er zijn tot nu toe 34 uitspraken in eerste aanleg geweest. In tal van gevallen werden de straffen bevestigd door hogere rechtbanken, en sommigen van de veroordeelden hebben hun gevangenisstraf al uitgezeten.