- Rojava/Noord-en Oost-Syrië
Na de aardbevingsramp in Koerdistan, Syrië en Turkije publiceerde de internationale campagne Riseup4Rojava een oproep aan de “bondgenoten van de Rojava-revolutie en alle antifascistische, anti-imperialistische en democratische krachten”. Ongeveer drie weken na de verwoestende aardbeving werd duidelijk dat de Turkse staat geen enkele manier zou schuwen om politiek gewin te halen uit de catastrofe, zo begon de campagne. De oproep gaat verder met de volgende woorden:
“Het AKP/MHP-regime heeft uit hebzucht naar winst de mensen in Noord-Koerdistan en Turkije levend begraven en moet hiervoor verantwoordelijk worden gehouden. De manier waarop het regime omgaat met de nasleep van de aardbeving is een voortzetting van de genocide op het Koerdische volk en we verwachten verdere aanvallen op het zelfbeschikkingsrecht van volkeren.
In de steek gelaten door de staat, herontdekken de mensen hun eigen kracht, tonen ze solidariteit en bouwen ze voort op de ervaring van autonomie op het gebied van zelfbestuur, die zich tot de verwoesting van Koerdische steden door Turkse tanks in 2015, diepgaand ontwikkelde. Dit moet ook van buitenaf ondersteund worden. De fascistische Turkse staat, die zich terdege bewust is van dit feit, lijkt nu de situatie te gebruiken om een demografische verandering in Noord-Koerdistan af te dwingen.
Donaties aan de Koerdische Rode Halve Maan
In het licht van de humanitaire catastrofe blijven we oproepen voor donaties aan de Koerdische Rode Halve Maan. Honderdduizenden mensen zijn door de aardbeving dakloos geworden en de voorraden van eerste levensbehoeften zijn beperkt. Turkse hulporganisaties zijn over de hele linie instrumenten van het regime geworden en het is zeer de vraag of de donaties echt daar terechtkomen waar ze nodig zijn.
In Rojava, waar vooral de door Turkije illegaal bezette regio Afrin en het district Şêxmeqsûd in Aleppo, dat onder een Syrische blokkade ligt, zwaar worden getroffen, wordt de hulp uit de zelfbesturende gebieden geblokkeerd. De controle over de distributie van internationale hulpgoederen die via Turkije de betwiste gebieden bereiken, ligt bij de islamistische bendes van het zogenaamde Syrian National Army (SNA) en de Syrische al-Qaeda-tak HTS (Hay’at Tahrir al-Sham), die naar verluidt toewijzingen aan de Koerden achterhoudt.
De internationale pers stelt grotendeels teleur, zowel wat betreft de berichtgeving over Turkije als de situatie in de bezette gebieden in Rojava/Syrië: aan de ene kant van de grens wordt nergens vermeld dat de slachtoffers van de aardbeving voornamelijk Koerden, Alevieten en Arabieren waren, noch dat mensen in de regio intensief bezig zijn met democratie. Aan de andere kant van de grens worden voormalige leiders van al-Qaeda zonder pardon afgeschilderd als Syrische rebellen.
Terwijl het enorme leger van Turkije 24 uur na de aardbeving nog in beweging moet komen om de overlevenden te redden, voert Turkije artillerie-aanvallen uit op de door de aardbeving getroffen mensen in Tel Rifat. De drone-aanvallen in Rojava gaan onverminderd door, net als de oorlog tegen de guerrillastrijders in de bergen van Zuid-Koerdistan, hoewel het Centraal Comité van de Koerdische Arbeiderspartij (PKk) kort na de aardbeving een eenzijdig staakt-het-vuren afkondigde. Er worden naar verluidt nog steeds chemische wapens gebruikt.
Hoeveel kost een artilleriegranaat?
Er zijn nu enorme inspanningen nodig om veilige onderkomens op te zetten, de distributie van voedsel en drinkwater te organiseren en duizenden huizen te bouwen. Een enkele artilleriegranaat die op onze vrienden in Rojava of in de bergen van Zuid-Koerdistan wordt afgevuurd, kost minstens $ 1.000. Wekelijks worden honderden granaten afgevuurd. De vlieguren van tientallen aanvalshelikopters, jets en drones slokken miljarden op in een tijd waarin de worstelende economie van Turkije alle middelen zou moeten gebruiken om de slachtoffers van de aardbeving te helpen. De prioriteiten van het regime worden eens te meer duidelijk: de genocide op het Koerdische volk en de strijd tegen de revolutie in Rojava, tegen elke vorm van democratisering in Turkije, gaan door terwijl de bevolking wordt uitgeperst, voor de winst en de oorlog van het regime en van de diepe staat.
Maar in Rojava en Noord-Koerdistan herinnert de bevolking zich haar eigen kracht. Het besef dat de staat niet te vertrouwen is dringt steeds meer door in de Turkse samenleving en knaagt aan de toch al wankele fundamenten van het AKP/MHP-regime. Daarom leunt het regime sterk op informatiecontrole, zoals toen Twitter in de eerste uren na de aardbeving werd geblokkeerd, wat meer levens heeft gekost omdat slachtoffers het platform gebruikten om hulp te roepen en hun locaties te delen. Als het regime de controle over de verslaggeving verliest, zal het afbrokkelen.
Symbolisch en praktisch solidariteit op straat brengen
In deze tijd, waarin veel in beweging is, moeten we onze solidariteit de straat op gaan, symbolisch en praktisch. Het verzet van de guerrillastrijders in de bergen van Koerdistan laat zien dat zelfs het grootste leger niet onoverwinnelijk is. Rojava trotseert alle aanvallen en bewijst ons dat een alternatief voor de uitbuiting van het kapitalisme en de potentieel fascistische natiestaat mogelijk is. Waar we ook zijn, we kunnen de aanvallen van het Turkse fascisme met verboden chemische wapens op de agenda zetten. We kunnen de onwetendheid van de Rojava-aanvallen tegengaan en de propaganda van de Turkse staat en zijn imperialistische meesters ontkrachten.
Een andere wereld is mogelijk in Koerdistan en op elke plek ter wereld waar mensen zich bewust worden van hun eigen kracht en zich organiseren. De strijd tegen het fascisme blijft internationaal, de strijd voor de vrijheid van de volkeren van het Midden-Oosten is legitiem en universele waarden worden verdedigd in de bergen van Koerdistan.
Wij, de internationale campagne Riseup4Rojava, maken deel uit van deze strijd. We roepen iedereen op die betrokken is bij de Rojava-revolutie om hun inspanningen te verdubbelen. We roepen alle antifascisten op om overal tegen het Turkse fascisme te strijden. Als we onze strijdkrachten mobiliseren en zij aan zij staan met onze kameraden in Koerdistan en het Midden-Oosten, zullen we kunnen bijdragen aan de omverwerping van het AKP/MHP-regime. De dagen van het fascisme zijn geteld, een nieuwe wereld rijst aan de horizon.”
