- Noord-Koerdistan
Een grote groep onder leiding van DBP-voorzitter Saliha Aydeniz, KCD-voorzitter Berdan Öztürk en HDP-woordvoerster Ebru Günay bezocht de familie van Veysi Taş in Ertûqî (Tr. Artuklu) in de noordelijke Koerdische provincie Mêrdîn. Veysi Taş, die bekend stond als “Bubo”, stak zichzelf donderdagavond in brand uit protest tegen het totale isolement van Abdullah Öcalan en bezweek aan zijn ernstige brandwonden. Voordat hij zichzelf in brand stak op het industrieterrein van de stad, nam de 65-jarige een video op waarin hij zijn actie rechtvaardigde.
Om de familie te condoleren en hun pijn te delen, verzamelden vandaag veel mensen zich in het industriegebied en liepen als één man naar het rouwhuis in de wijk Istasyon. Onderweg werd herhaaldelijk “Şehîd namirin” genoemd – de gevallenen zijn onsterfelijk.
In het uitvaartcentrum werd een minuut stilte in acht genomen. Na afloop hield Saliha Aydeniz, medevoorzitter van de Partij van de Democratische Regio’s (DBP), een toespraak. De Koerdische politicus zei dat de actie van Bubo Taş de huidige situatie benadrukte. “Hij heeft ons laten zien dat het isolement van de Koerdische vertegenwoordiger Abdullah Öcalan ons allemaal raakt”, zei Aydeniz. In Turkije en alle vier de delen van Koerdistan woedden oorlog en een meedogenloos beleid van repressie, wat rechtstreeks verband houdt met Öcalans isolement van de buitenwereld. “Bubo Taş kwam in opstand tegen isolatie en we moeten deze rebellie zien en begrijpen. Zoals Bubo wenste, laten we samen staan en onze eenheid versterken. Daarvoor moeten we ons nog meer organiseren. Als we het isolement van Abdullah Öcalan doorbreken, zal heel Koerdistan worden bevrijd. We zullen hier tot het einde voor strijden”, aldus de DBP-voorzitster.
“Verzet betekent leven”
Berdan Öztürk, medevoorzitter van het Democratisch Samenlevingscongres (KCD), zei dat in Koerdistan zelfs kinderen weten hoe ze de Koerdische kwestie moeten oplossen: “De oplossing is Abdullah Öcalan. Onze vriend Bubo bracht dat met zijn actie over in heel Turkije. We hebben meerdere keren verklaard dat de heer Öcalan een rode lijn ist voor het Koerdische volk. In plaats van een persoon die zijn leven beëindigt, vertrouwt Öcalan op weerstand en de verbetering en verfraaiing van het leven. Hij verzet zich al bijna 24 jaar op het gevangeniseiland Imrali, en dat doet hij niet alleen voor het Koerdische volk, maar voor alle volkeren in Turkije en het Midden-Oosten. Sinds 2015 is de oorlog, samen met het isolement op Imrali, geëscaleerd in alle delen van Koerdistan. Deze oorlog is niet alleen gericht tegen Noord-Koerdistan, maar tegen het hele Koerdische bestaan. Het is een oorlog tegen onze taal en identiteit.”
In deze context is de actie van Bubo waardevol, legt Öztürk uit: “Maar we willen echt niet dat dergelijke acties plaatsvinden. Dat wil meneer Öcalan ook niet. De boodschap van Bubo is ook gericht aan ons en de oppositie in Turkije: de Koerdische kwestie moet opgelost worden, en niet met de VS of Rusland. Eerst moet het isolement worden opgeheven en in de tweede stap moet meneer Öcalan zijn fysieke vrijheid terugkrijgen. Zijn ideeën en gedachten brengen hoop aan de onderdrukten in het Midden-Oosten.”
Zelfverbranding uit protest tegen het isolement van Abdullah Öcalan