- Brussel
In het Europees Parlement (EP) vindt een conferentie plaats over de situatie van politieke gevangenen die worden geïsoleerd, gemarteld en mishandeld.
De conferentie met de titel “Politieke gevangenen: Isolatie, mishandeling en foltering”, werd gezamenlijk georganiseerd door de European Lawyers for Democracy and Human Rights (ELDH), European Democratic Lawyers (AED) en de Association for Democracy and International Law (MAF-DAD).
De conferentie, georganiseerd door Massimiliano Smeriglio, lid van het Europees Parlement, omvatte verschillende sessies.
786 politieke gevangenen op de Filippijnen
Een van de hoofdsprekers, de Filippijnse Edre Olalia, interim adjunct van de International Association of Democratic Lawyers en voorzitter van de National Association of People’s Lawyers, vestigde de aandacht op de situatie van politieke gevangenen in de Filippijnen en zei: “Bijna 40 jaar later zijn er nog steeds 786 politieke gevangenen”.
“We moeten ons inzetten voor de vrijlating van politieke gevangenen,” zei Olalia en ze vroeg de internationale gemeenschap om de regering in de Filippijnen kritisch te bekijken, zo niet militaire sancties op te leggen. “Het bestaan van politieke gevangenen is het bewijs dat regeringen hebben gefaald,” zei Olalia, eraan toevoegend dat er vredesonderhandelingen moeten worden gestart en dat de situatie van de gevangenen in deze context moet worden aangepakt.
Universele wet opgeschort in Imralı
Dr. Gülşah Kurt, een expert op het gebied van strafrecht en mensenrechtenwetgeving en lid van Academics for Peace, was een van de hoofdsprekers. Dr Gülşah Kurt besprak de situatie van politieke gevangenen in Turkije en in het bijzonder de situatie van de Koerdische PKK-leider Abdullah Öcalan. Gülşah Kurt sprak over de toename van het aantal gevangenissen van het F-type in de afgelopen twintig jaar en verklaarde dat de omstandigheden in de gevangenis op het eiland İmralı, waar Öcalan sinds 1999 wordt vastgehouden, verder gaan dan gevangenissen van het F-type. Kurt wees erop dat het recht op hoop niet wordt toegepast op Abdullah Öcalan en vestigde de aandacht op de willekeurige disciplinaire straffen en de belemmeringen voor familie- en advocaatbezoek. Kurt bekritiseerde het feit dat staten deze schendingen door de vingers zien en zei: “We hebben het over een situatie waarin universele principes worden opgeschort en de menselijke waardigheid wordt genegeerd”. Ze stelde dat het geen zin heeft om deze principes te erkennen als zelfs de minimumnormen voor gevangenen niet worden gerespecteerd en onderstreepte de noodzaak om minimumregels voor gevangenen te ontwikkelen.
De zaak Ilaria Salis
Na de openingstoespraken richtte het eerste panel zich op voorbeelden uit Europa. In het panel dat gemodereerd werd door Helene Debaty, voorzitter van de Unie van Advocaten voor Democratie, sprak Aurora D’agostino, medevoorzitter van de Italiaanse Vereniging van Democratische Advocaten (GD), over “De zaak Ilaria Salis in Hongarije en de gevangenisomstandigheden”. Aurora D’agostino zei het volgende: “Ilaria Salis is een Italiaans staatsburger. Ze werd gearresteerd in Hongarije. Ze zit al 11 maanden in de gevangenis.” Aurora D’agostino verklaarde dat de arrestatie en de omstandigheden van Salis te laat bekend werden en bekritiseerde de pers voor het feit dat ze zich te laat met de zaak bemoeide.
80 Baskische politieke gevangenen in Spanje
Bego Atxa, de vertegenwoordiger van ‘Sare herritarra’ uit de Baskische regio, evalueerde de situatie van Baskische politieke gevangenen. Bego Atxa verklaarde dat mensenrechten voor iedereen zijn: “Hoewel de ETA de gewapende strijd heeft opgegeven, zijn er nog steeds ongeveer 80 politieke gevangenen, en 23 van hen zijn vrouwen. 7 van hen worden vastgehouden in gevangenissen op duizenden kilometers afstand van hun families.”
Mensenrechten gaan achteruit, justitie wordt gepolitiseerd in Europa
Prof. Louis Lemkow, ERC-vertegenwoordiger uit Catalonië, benadrukte dat “er in Europa een achteruitgang is op het gebied van mensenrechten”. Lemkow wees erop dat de situatie is verslechterd door de oorlogen in Gaza en Oekraïne en zei: “Er is een erosie van rechten. Justitie is gepolitiseerd. In Spanje heeft de politiek haar grenzen overschreden en de rechterlijke macht overgenomen. We noemen dit de politisering van justitie.”
Imrali is een laboratorium
Het tweede panel was getiteld “Turkije en de Imrali-gevangenis”. De moderator, Deepa Driver, medevoorzitter van de Haldane Socialist Lawyers Association, verklaarde dat het aantal gevangenen in Turkse gevangenissen is vervijfvoudigd en dat Turkije in dit opzicht na Rusland de tweede plaats inneemt onder de OVSE-leden. “We moeten İmralı zien als een laboratorium” zei Driver.
Imrali isolatie is ongekend
Advocaat Lena Charlotta Lagnander, de vertegenwoordiger van de Internationale İmralı Delegatie, gaf een presentatie over de “bevindingen van de delegatie”. Lagnander benadrukte de multidimensionale onderdrukking van het Koerdische volk en zei: “Dit huidige isolement is ongekend in de wereld.”
Lena Charlotta Lagnander sprak over de strijd van de Vredesmoeders en vestigde de aandacht op de onderdrukking van Koerdische vrouwen: “Ze praten niet over onvoorwaardelijke vrede. We hebben hen ontmoet. Ze spraken over hun leven. Het was een zeer krachtige bijeenkomst. Ze gaven ons een boodschap. Ze zeiden dat we de wereld moesten vertellen wat er met hen was gebeurd.” Lagnander sprak over de druk, arrestaties en bedreigingen waaraan de Vredesmoeders al lange tijd blootstaan en omschreef de situatie van de Koerdische Volksleider Abdullah Öcalan als “volstrekt onrechtmatig”.
Isolatie moet worden opgeheven
Lena Charlotta Lagnander verklaarde dat ontmoetingen met advocaten en familie werden verhinderd, dat isolatie in gevangenissen wijdverbreid was en dat zelfs het spreken van Koerdisch “niet toegestaan” was. Lagnander verklaarde dat zelfs degenen die uit de gevangenis worden vrijgelaten moeten betalen voor het eten in de gevangenis en dat de gezondheidsomstandigheden niet humaan zijn. “Isolatie is een marteling voor iedereen”, zei Lagnander en voegde eraan toe: “We moeten ook samenkomen en praten, maar we moeten een beslissing nemen en stappen ondernemen. De democratie wordt bedreigd. Organisaties als het CPT zijn erg kwetsbaar. Ze hebben een rapport opgesteld maar niet vrijgegeven. We moeten ze onder druk zetten om het rapport vrij te geven. Europese landen moeten ook druk uitoefenen op Turkije. Met hun stilzwijgen keuren ze goed wat Turkije doet. Het isolement moet ophouden. Isolatie moet in alle landen worden afgeschaft. Het Koerdische volk is met zijn eer en verzet een voorbeeld voor ons.”
Mazlum Dinç, een advocaat voor het in Istanbul gevestigde Asrin Advocatenkantoor dat Abdullah Öcalan en zijn medegevangenen in Imrali vertegenwoordigt, sprak over “De situatie in de gevangenis van İmralı en het recht op hoop” en verklaarde dat gevangenissen en marteling in Turkije als onderdrukkingsmiddel worden gebruikt. Mazlum Dinç beschreef de martelingen waaronder gevangenen te lijden hebben en de druk waaronder hun families staan en verklaarde dat hiertegen groot verzet werd georganiseerd met hongerstakingen en acties van zelfopoffering.
Onderdrukking en isolatie in Turkse gevangenissen
Mazlum Dinç verklaarde dat martelingen systematisch worden voortgezet met verschillende methoden om de Koerdische Vrijheidsstrijd te liquideren en voegde eraan toe: “Zelfs voor berichten op sociale media worden straffen tot vier jaar gegeven.” Dinç verklaarde dat gewone gevangenen niet eens in de gevangenis worden gezet in het geval van zware straffen zoals 8-10 jaar, terwijl een heel andere situatie wordt ervaren in het geval van politieke gevangenen, die in gevangenissen duizend kilometer verwijderd van hun families worden gezet en de rechten die ze hebben verkregen door verzet van hen afgepakt zien worden.
Mazlum Dinç verklaarde dat toegang tot gezondheidszorg ook niet mogelijk is: “Zelfs ernstig zieke gevangenen worden laat en onvoldoende behandeld en politieke gevangenen worden opzettelijk ter dood gebracht. Alle basisbehoeften in gevangenissen worden door politieke gevangenen onder dwang vervuld. Het storten van geld van buitenaf aan gevangenen in financiële nood wordt beschouwd als een misdaad en degenen die dit doen worden behandeld en gestraft als leden van een illegale organisatie.”
De aandacht vestigend op het feit dat gevangenen die hun straf hebben uitgezeten niet op willekeurige gronden worden vrijgelaten, zei Mazlum Dinç: “Er is ook een İmralı dimensie aan de verergering van de schendingen in deze gevangenissen,” eraan toevoegend dat een verboden isolatie en marteling systeem werd gebouwd in İmralı in 1999. Dinç zei: “Er werd een martelsysteem gebouwd waarin geen van de regels van het internationaal recht van toepassing zijn. Hoewel we geen verwachtingen hadden van de binnenlandse wetgeving, hebben we toch toepassingen gemaakt. We dienden ook internationale verzoeken in. Het EHRM heeft al erkend dat er geen eerlijk proces was. Er is ook besloten dat levenslang in strijd is met de mensenrechten. Het recht op hoop wordt niet toegepast en er is geen druk op Turkije in dit opzicht.
Er moet een internationaal netwerk tegen isolatie komen
Dinç zei dat hoewel de VN een voorzorgsbeslissing heeft genomen, ontmoetingen met advocaten nog steeds worden verhinderd en voegde eraan toe: “Internationale organisaties handelen te laat met betrekking tot Abdullah Öcalan en Koerdische politieke gevangenen, en zelfs als ze beslissingen nemen, staan ze er niet achter.”
Mazlum Dinç zei dat er een actievere strijd moet worden gevoerd tegen het isolement van İmralı en voegde eraan toe: “Dit is niet alleen een probleem voor de Koerden. Het is een fundamenteel probleem voor de hele mensheid.”
Dinç verklaarde dat machtige niet-gouvernementele organisaties ook de kwestie van İmralı negeren en noemde de stilte van Amnesty International als voorbeeld. Hij merkte op dat er een internationaal netwerk moet worden opgericht om te vechten om het isolement te doorbreken. Dinç vroeg in het bijzonder internationale advocatenverenigingen om betrokken te raken.
