“De agressiviteit van de heersers is een teken van angst voor vrije vrouwen”

  • Noord-Koerdistan

De Vrije Vrouwenbeweging (TJA) staat in het middelpunt van de repressie in Turkije. TJA-activiste Xecê Şen ziet de agressiviteit van het Turkse regime als een teken van angst voor vrije vrouwen en onderstreept dat de Koerdische vrouwenstrijd nooit kan worden neergeslagen.

De Turkse staat valt opzettelijk de Koerdische vrouwenbeweging aan. Vrouwelijke politici en activisten worden gearresteerd of vermoord. Vooral vrouwen die symbolische figuren werden in de Koerdische vrijheidsstrijd zijn een doorn in het oog van de AKP/MHP-regering. Sakine Cansız, Leyla Güven, Sebahat Tuncel, Aysel Doğan, Ayşe Gökkan en Aysel Tuğluk zijn slechts enkele van hen. De lijst zou eindeloos kunnen worden uitgebreid. De laatste tijd is de politieke repressie in Turkije bijzonder krachtig gericht tegen de Vrije Vrouwenbeweging (Tevgera Jinên Azad, TJA), een overkoepelende organisatie van Koerdische vrouwelijke activisten en politici.

TJA-activist Xecê Şen sprak met ANF Nieuwsagentschap in Amed (Tr.Diyarbakir) over het concept van een aanval op de vrouwenbeweging en verklaarde: “Waar strijd en vrije wil is, wordt een aanvalsmechanisme in gang gezet. Reactionaire en sinistere systemen zijn altijd tussengekomen tegen vrije vrouwen. Dit is een kenmerk van autoritaire regimes.”

Xecê Şen merkte op dat vrouwen een rol hebben gespeeld bij veel opstanden in de Koerdische geschiedenis en vervolgde: “Alle vrouwen die symbolische figuren zijn geworden in de geschiedenis van Koerdistan hebben zichzelf gedefinieerd als opvolgers van vrouwen die voor hen hebben gevochten. Als TJA zijn we ook opvolgers en hebben een erfenis geërfd. Het bezettingsregime valt dit erfgoed aan. Koerdische vrouwen zijn ondanks alle aanvallen altijd doorgegaan met hun strijd. Het verzet gaat vandaag door. Voor elke vermoorde of gearresteerde vrouw zijn er tientallen nieuwe vrouwen.”

Voor Xecê Şen is het duidelijk dat het agressieve beleid van de heersers tegen de vrouwenbeweging een teken van angst is: “Ze zien elke kleine stap als een gevaar voor zichzelf. Omdat ze het vrijheidsgevoel van vrouwen gevaarlijk vinden, kent hun agressiviteit geen grenzen Hun speciale oorlogsbeleid is in de eerste plaats gericht tegen vrouwen. Er gaat geen dag voorbij dat vrouwen niet door dit beleid worden getroffen.”

Niettemin blijft de vrouwenstrijd evolueren, vervolgde Xecê Şen: “Als Koerdische vrouwenbeweging hebben we een nieuwe moderniteit in de wereld gecreëerd in filosofische, theoretische, organisatorische en politieke termen. Deze moderniteit wordt door veel vrouwengemeenschappen als een referentie beschouwd aan hun opstanden tegen het patriarchale systeem van overheersing. Veel vrouwenbewegingen in de wereld beschouwen de aanvallen op Koerdische vrouwen als aanvallen op zichzelf, omdat de Koerdische vrouwen hun oprechtheid met hun strijd hebben bewezen. Daarom kan onze strijd niet worden neergeslagen. Het zal altijd doorgaan en met al zijn kleuren.”