- Turkije
De Jongerenraad van de HDP/Groene Linkse Partij strijdt al jaren tegen de speciale oorlogspolitiek van de Turkse staat, die erop gericht is jongeren in Koerdistan en Turkije in het bijzonder afhankelijk en handelingsonbekwaam te maken. Oğuzhan Azbay, een lid van de jeugdraad, sprak met ANF Nieuwsagentschap over de kwestie.
Azbay wees erop dat dit beleid altijd een combinatie is geweest van bloedbaden, onderdrukking en assimilatie. “We zien echter dat het speciale oorlogsbeleid diepgaander en intensiever wordt uitgevoerd, vooral de laatste tijd. Drugsgebruik is wijdverspreid in bijna elke wijk in Koerdistan. Terwijl jongeren worstelen met armoede, worden ze ook blootgesteld aan drugs. De Turkse staat wil jongeren het vermogen ontnemen om zelf na te denken en bezwaar te maken. Geen enkele jongere die voor zichzelf denkt en zich bewust is van assimilatie is bereid het bestaande systeem te accepteren. Zij die hun eigen identiteit kennen en weten waar armoede vandaan komt, willen niet in dit systeem leven en maken bezwaar. Daarom worden drugs gebruikt als middel om de geest van jongeren bezig te houden. Jongeren worden niet geacht zich te uiten, niet constructief te zijn en niet tegen te spreken. Ondertussen zijn er al elfjarigen die verslaafd zijn aan drugs. Dit is een verschrikkelijk beeld.”
Een ander instrument is de promotie van prostitutie door de staat, zei Azbay en vervolgde: “In Koerdistan zijn cafés en parken, als zogenaamde sociale ruimten, plaatsen geworden waar prostitutie bedreven en verkocht wordt. Jonge vrouwen worden gedwongen tot een leven dat volledig indruist tegen de waarden van de Koerdische samenleving. In de recente geschiedenis hebben we veel voorbeelden gezien van soldaten, politieagenten en dorpswachten die jonge vrouwen in Koerdistan als doelwit kiezen en hen tot prostitutie en zelfmoord aanzetten. Militairen en politieagenten in de regio zijn voortdurend in de publieke belangstelling als daders van talloze incidenten, van drugshandel tot het systematisch lastigvallen en verkrachten van vrouwen. De daders blijven deze misdaden begaan omdat ze er zeker van zijn dat ze niet vervolgd zullen worden, zoals in het geval van Musa Orhan, die Ipek Er verkrachtte en haar vervolgens tot zelfmoord dreef. De aanranding van Firdev Babats door dorpswachters, de verdwijning van Gülistan Doku met medeplichtigheid van de staatsveiligheid zijn voorbeelden van deze speciale oorlogspolitiek.”
De jeugd is het meest blootgesteld aan deze bijzondere oorlogspolitiek, benadrukte Azbay: “Daarom zullen de jongeren altijd hun deel doen en hun missie vervullen, maar de samenleving als geheel moet zich bewust zijn van de bijzondere oorlogspolitiek. Alles wat de Turkse staat doet moet grondig worden geanalyseerd en geestelijke vervuiling moet worden voorkomen. We zetten ons werk in deze context voort. We ontmoeten gezinnen, jongeren en vrouwen in alle lagen van de bevolking en proberen bewustzijn in de samenleving te creëren.”
Azbay deelde mee dat hun huidige campagne tegen speciale oorlogsvoering zal doorgaan tot eind mei onder de slogan “Li dijî şerê taybet têkoşînek bi heybet” (“Groot verzet tegen de speciale oorlog”) en zei: “Sinds het begin van de campagne zijn er festivals, picknicks en workshops georganiseerd. Op al deze evenementen behandelen we de methoden van speciale oorlogsvoering en hoe deze te bestrijden. We zullen ons werk zonder rust voortzetten en van wijk tot wijk, van straat tot straat, van huis tot huis blijven gaan om ertegen te vechten. Iedereen weet nu dat deze regering het Koerdische volk bij elke gelegenheid zal aanvallen om haar macht te behouden. We roepen alle jongeren op om zich te verzetten tegen deze aanvallen en een uitweg te zoeken. Werkloosheid, gebrek aan toekomstperspectieven, hopeloosheid en chaos zijn niet het lot van ons jongeren. We moeten de strijd op alle gebieden opvoeren. We roepen alle jongeren op om zich te organiseren in onze Jongerenraad en georganiseerd te strijden voor hun legitieme eisen.”