- Zuid-Koerdistan
Het co-voorzitterschap van de uitvoerende raad van de KCK (Unie van Koerdische Gemeenschappen) heeft een verklaring uitgegeven ter gelegenheid van de 10e herdenking van de drievoudige moord op drie Koerdische vrouwelijke revolutionairen in het hart van Parijs.
De KCK-verklaring die zondag is vrijgegeven, bevat het volgende:
“Op de 10e herdenking van het bloedbad op 9 januari 2013, dat bekend staat als het bloedbad van Parijs in de geschiedenis van het Koerdische volk, willen we nogmaals alle martelaren van januari herdenken in de persoon van onze kameraden Sakine Cansız (Sara), Rojbin en Ronahi en alle martelaren van revolutie en democratie met respect, liefde en dankbaarheid. We herhalen onze belofte van succes en overwinning aan al onze martelaren in de persoon van de Parijse martelaren.
Met hun glorieuze verzet sinds 9 januari 2013 hebben onze mensen in Europa de moordenaars ter verantwoording geroepen. Sinds het tweede bloedbad in Parijs hebben ze een zeer sterk en eervol verzet en strijd gevoerd. Op 7 januari werd dit verzet naar het hoogste niveau getild. We groeten en vieren deze eervolle en nobele houding van ons volk met respect en liefde. Onze mensen zullen hun verzet en multidimensionale strijd op de sterkst mogelijke manier voortzetten en zullen er zeker voor zorgen dat de waarheid aan het licht komt.
Het bloedbad in Parijs kan nooit als een gewone aanslag worden beschouwd. Leider Apo [Abdullah Öcalan] evalueerde dit bloedbad als de voortzetting en herhaling van het bloedbad van Dersim in de persoon van heval (kameraad) Sara. Door de geschiedenis heen heeft de genocidale Turkse staat een voortdurend beleid van ontkenning van het Koerdische volk gevoerd en dit tot het niveau van fysieke genocide gebracht. Tegen dit genocidale beleid hebben de internationale machten gezwegen of het gesteund. Deze benadering van de genocidale Turkse staat heeft de Koerdische genocide vergemakkelijkt. Als resultaat van deze aanmoediging door de wereldstaten, vooral de Europese staten, heeft de genocidale kolonialistische Turkse staat het gebied en de reikwijdte van zijn bloedbaden voortdurend uitgebreid en verspreid naar de centra van Europa. De genocidale Turkse staat is heel lang zijn NAVO-lidmaatschap blijven gebruiken als fundamentele basis voor de voortdurende Koerdische genocide.
In de afgelopen 20 jaar worden het officiële discours en de praktijken van de genocidale kolonialistische Turkse staat, belichaamd in het fascistische regime van de AKP-MHP, en haar Koerdische genocidebeleid het best uitgedrukt door de verklaring ‘we zullen doen wat nodig is, of het nu vrouwen zijn of kinderen’. Als gevolg hiervan zijn alleen al de afgelopen jaren duizenden Koerdische vrouwen en kinderen afgeslacht, en dit beleid van afslachting breidt zich steeds verder uit. De genocidale kolonialistische Turkse staat, die onze partij PKK ziet als een vrouwenpartij, heeft zich vooral gericht op Koerdische vrouwen en hun pioniers. Want toen leider Apo de PKK ontwikkelde als onderdeel van de Koerdische Vrijheidsbeweging, benaderde hij de ontwikkeling van bevrijding op basis van de vrijheid van vrouwen. Deze dialectiek heeft geleid tot grote opwinding en steun, niet alleen onder Koerdische vrouwen, maar ook onder vrouwen van over de hele wereld. Dit is de belangrijkste reden waarom de genocidale Turkse staat zich vooral richt op vrouwelijke pioniers.
Het bloedbad van 9 januari 2013 in Parijs is een van de duidelijkste voorbeelden van dit beleid van genocide. De genocidale kolonialistische Turkse staat heeft zijn bestaan gekoppeld aan de vernietiging van het Koerdische volk. Het heeft al zijn interne en externe middelen en relaties in dienst gesteld van dit genocidale fascistische beleid. Aangezien het grootste obstakel voor dit genocidale fascistische beleid de Koerdische Vrijheidsbeweging is, gebruikt deze in de bergen allerlei soorten verboden chemische wapens. De fascistische Turkse regering, met de moed die ze krijgt van degenen die zwijgen over deze oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid – vooral in het geval van de Europese staten en wereldmachten – heeft haar genocidale aanvallen nu uitgevoerd naar Europese centra. Het neemt zijn toevlucht tot smerige politieke bloedbaden om zijn onvermogen te verbergen om het vrijheidsverzet in de bergen, vlaktes en steden van Koerdistan neer te slaan. Het tweede bloedbad in Parijs, dat plaatsvond als gevolg van dit beleid, werd ongetwijfeld uitgevoerd door de Turkse MIT [inlichtingendienst], die is veranderd in een moord- en misdaadnetwerk. Sommige inlichtingeneenheden van Europese staten ondersteunen de bloedbaden van dit criminele netwerk of kiezen ervoor om te zwijgen.
De benadering van de Franse staat staat ver af van het standpunt van een onafhankelijke en soevereine staat. Door het eerste bloedbad in Parijs in de doofpot te stoppen en de gerelateerde feiten niet aan het publiek bekend te maken, heeft het de weg vrijgemaakt voor de Turkse MIT om het tweede bloedbad in Parijs uit te voeren. Dit bloedbad zou niet hebben plaatsgevonden als de Franse staat de beschikbare informatie had gepubliceerd en Erdoğan, het MIT en hun medewerkers, d.w.z. de daders van het bloedbad van 9 januari 2013, ter verantwoording had geroepen. Zwijgen of de aanvallen verdoezelen tegen een volk dat meer dan 10.000 martelaren en meer dan 20.000 gewonden heeft gegeven tegen de Islamitische Staat [IS] – de vijand van de mensheid en de plaag van de hele wereld – betekent een partner zijn van de mentaliteit en politiek van de genocidale AKP-MHP fascistische regering en een vriend en collaborateur van IS. Iedereen weet heel goed dat het AKP-MHP-fascisme IS probeert te wreken door zich te richten op de Koerdische vrouwen en mensen, die het gezicht van de mensheid zijn en de strijd tegen IS symboliseren.
Als de Franse staat niet medeplichtig wil worden aan de AKP-MHP-IS-aanvallen, moet hij onmiddellijk licht werpen op de twee bloedbaden die binnen zijn grenzen plaatsvonden, de feiten delen met het publiek en de verantwoordelijken berechten. Als dit niet gebeurt, zal Frankrijk als schuldig worden beschouwd in de ogen van de mensheid, vooral het Koerdische volk, en zal het ook de basis vormen voor nieuwe bloedbaden. Daarom roepen we Frankrijk op om de gemeenschappelijke democratische waarden van de mensheid en Europa te beschermen en ze niet op te offeren aan politieke belangen. We roepen ook onze mensen en internationale vrienden in Europa op om alle krachten van vrijheid en democratie te leiden en hun democratisch activisme voort te zetten totdat er duidelijkheid is over deze bloedbaden.
Kameraad Sara spuugde in het gezicht van het fascisme in de gevangenissen van de genocidale kolonialistische staat en werd een symbool van verzet en vrijheid voor de strijd van alle vrije Koerdische vrouwen, het volk en de mensheid.Vandaag putten alle vrouwen en volkeren die strijden voor vrijheid in de wereld kracht uit de strijd van kameraad Sara in de gevangenis, in de bergen en in de politieke en sociale arena. Allen die strijden voor vrijheid langs de lijnen van het paradigma dat is verfijnd in de slogan “Jin, Jiyan, Azadî” [“Vrouw, Leven, Vrijheid!] treden vandaag in de voetsporen van kameraad Sara.
Kameraad Rojbin heeft grote bijdragen geleverd aan de debatten en activiteiten van onze volkeren in Europa. Kameraad Ronahi gaf met haar jeugdige energie vooral jonge vrouwen en mannen de vastberadenheid om zich te verzetten. Daarom werpen de herinneringen van deze drie waardevolle kameraden licht op onze strijd.
Op het 10e jaar van hun martelaarschap willen we daarom onze kameraden Sara, Rojbin en Ronahi nogmaals met respect, liefde en dankbaarheid herdenken en onze belofte herhalen om hun strijd naar de overwinning te leiden.”