- Noord-Koerdistan
De families van PKK-leider Abdullah Öcalan, en de andere gevangenen op Imrali hebben wederom een verzoek ingediend bij het Openbaar Ministerie van Bursa en de gevangenisdirectie van Imrali om hun familieleden te mogen ontmoeten.
Er is al meer dan twee jaar geen nieuws van Abdullah Öcalan en er geldt een totale isolatie voor hem.
Mehmet Öcalan, de broer van Abdullah Öcalan, en zijn voogd Mazlum Dinç, Ali Konar, de broer van Ömer Hayri Konar, Polat Yıldırım, de broer van Hamili Yıldırım, en Melihe Çetin, de zus van Veysi Aktaş, hebben een verzoek ingediend bij het Openbaar Ministerie van Bursa om hun familieleden te bezoeken.
De families hebben ook via het Openbaar Ministerie van Bursa een verzoek ingediend bij de Directie van Imrali.
Advocaten vragen twee keer per week toestemming om met Abdullah Öcalan te mogen spreken. Echter worden de verzoeken voor bezoeken systematisch niet beantwoord. In sommige gevallen wordt maanden later aan advocaten meegedeeld dat er disciplinaire maatregelen tegen de Koerdische leider zijn genomen en dat er daarom geen bezoek kan worden toegestaan.
Op 12 januari werd bekend dat er opnieuw een drie maanden durende verbod op familiebezoeken voor Abdullah Öcalan en zijn medegevangenen vanaf 4 januari gold. De actie werd beschreven als “disciplinaire straf”, waarvan echter de motieven en details niet werden vermeld.
De bezorgdheid over de situatie van de leider van het Koerdische volk nam toe na het bezoek van de Raad van Europa Comité ter voorkoming van foltering (CPT) aan Turkije op 20-29 september. In een verklaring op 3 oktober kondigde de CPT aan dat ook de Imrali F Type High Security Prison tot de instellingen behoorde die zij bezocht hebben.
Asrın Law Office meldde echter dat tijdens het bezoek van de CPT geen ontmoeting met Abdullah Öcalan heeft plaatsgevonden, en dat dit hun zorgen heeft vergroot. Asrın Law Office zei op 29 november: “We hebben gehoord dat de heer Öcalan de delegatie van de CPT niet heeft gezien tijdens hun bezoek aan het eiland Imrali in september 2022.”
Omstandigheden van buitengewone isolatie
De zwaar beveiligde Imralı gevangenis in de zee van Marmara werd speciaal gebouwd voor Abdullah Öcalan in februari 1999 en wordt sindsdien bediend op basis van een speciale status en door middel van speciale praktijken.
Onder het zogenaamde verzwaarde regime zijn Abdullah Öcalan en zijn medegevangenen, Hamili Yildirim, Ömer Hayri Konar en Veysi Aktaş, lange tijd onderworpen aan omstandigheden van buitengewone isolatie, tot nu toe 24 jaar lang voor Öcalan en acht jaar elk voor andere gevangenen.
Ondanks al hun pogingen hebben advocaten van het in Istanbul gevestigde Asrin Advocatenkantoor, dat Abdullah Öcalan en zijn drie medegevangenen vertegenwoordigt, sinds 25 maart 2021 zelfs geen enkel teken van leven van hun cliënten kunnen krijgen. Ze konden geen informatie verkrijgen over hun gezondheidstoestand, hun detentieomstandigheden, hun juridische situatie in 2022. Het is 23 maanden geleden dat er op welke manier dan ook iets van hun cliënten is vernomen.
Öcalan zit sinds 1999 in afzondering vast in een 1-persoons cel.
Volgens het “Jaarlijkse Beoordelingsrapport 2022 over Rechten Schendingen en de Huidige Omstandigheden in Imrali Gevnageniseiland“, uitgegeven door het Asrın Advocatenkantoor op 15 februari 2023, zit Abdullah Öcalan sinds 15 februari 1999 vast in een enkele cel in Imrali. Gedurende de eerste tien jaar was hij de enige gevangene op het eiland. In november 2009 werden er nieuwe cellen aan de gevangenis toegevoegd en werden vijf andere gevangenen binnengebracht. Niettemin werd Öcalan nog steeds 23 uur per dag op werkdagen en 24 uur per dag in het weekend in eenzame opsluiting gehouden.
Tot 2011 was het recht van Öcalan om zijn advocaten te zien beperkt tot één uur per week, één dag per week, maar in feite werd hem voortdurend verhinderd om gebruik te maken van dit beperkte recht, waarbij de autoriteiten als voorwendsel “ongunstige weersomstandigheden” of een “technisch defect” van de boot naar het eiland aanvoerden. In de twaalf jaar sinds 27 juli 2011 heeft hij zijn advocaat slechts vijf keer kunnen ontmoeten, tussen mei en augustus 2019. De laatste van deze vijf bijeenkomsten vond plaats op 7 augustus 2019.
Sinds 2014 heeft Öcalan vijf bezoeken van familieleden ontvangen. Het bezoek van zijn broer aan de gevangenis op 3 maart 2020 markeert het laatste directe contact van Öcalan met zijn familie. Ook heeft hij in 24 jaar tijd slechts twee keer (op 27 april 2020 en 25 maart 2021) via de telefoon contact gehad met de buitenwereld. Tijdens het laatste telefoongesprek op 25 maart 2021 werd de verbinding na slechts twee minuten verbroken en kon niet worden hersteld. Sindsdien is er niets meer van Öcalan vernomen.
Incommunicado detentie
Het rapport van Asrın stelde dat de situatie van hun cliënten in het rapport van de CPT van 5 augustus 2020 werd omschreven als een vorm van “incommunicado” detentie (paragrafen 48 en 49). De CPT benadrukte dat een dergelijke situatie onaanvaardbaar was en drong er bij de Turkse autoriteiten op aan deze zo snel mogelijk te beëindigen. “Incommunicado” detentie betekent dat de gedetineerde of veroordeelde volledig wordt verhinderd om contact te hebben met de buitenwereld en daarom met niemand kan communiceren, inclusief zijn/haar familie, vrienden en advocaten.
De “incommunicado” detentie werd zonder onderbreking voortgezet in 2022 ondanks wekelijkse verzoeken van advocaten aan de autoriteiten waarin zij verzochten om bezoeken van familieleden en advocaten aan de gevangenis toe te staan. Vanaf 25 maart 2021, de laatste datum van contact met Imrali, tot het einde van 2022 werden in totaal 238 aanvragen voor advocatenbezoeken en nog eens 79 aanvragen voor familie/voogd bezoeken ingediend. Deze aanvragen bleven zonder reactie. Advocaten ontvingen ook geen brieven, telegrammen of faxen van hun cliënten gedurende deze periode; er was ook geen contact via de telefoon.
Beperkingen door gefabriceerde beslissingen
“Nadat we ons tot verschillende internationale mechanismen hadden gewend, hebben we van de reacties van de regering vernomen dat het recht van onze cliënten om via de telefoon te communiceren gedurende zes maanden beperkt was door besluiten van het Management en Toezicht Comité van de gevangenis, respectievelijk gedateerd op 18 oktober 2021, 30 maart 2022, 9 mei 2022 en 9 juni 2022. Deze beperkingsbevelen werden niet aan de advocaten medegedeeld; de procedures werden in het geheim uitgevoerd, zonder de advocaten erbij te betrekken. Zo werd begrepen dat het recht van onze cliënten om via de telefoon te communiceren onderhevig is aan periodieke beperkingen door gefabriceerde beslissingen die eens in de zes maanden worden genomen.
Bovendien hebben we geen enkele reactie ontvangen op de talloze brieven die regelmatig gedurende het jaar naar onze cliënten zijn gestuurd. Het is niet bekend of deze brieven überhaupt bij de geadresseerden zijn afgeleverd. Op hun beurt hebben we ook geen brieven, telegrammen of faxen ontvangen die door onze cliënten in 2022 zijn geschreven.
Daarnaast zijn de facto en onwettige verboden op familie- en advocatenbezoeken die al vele jaren van kracht zijn, systematisch en zonder ophouden gehandhaafd zodat er in 2022 geen enkel familie- of advocatenbezoek kon plaatsvinden. In dit opzicht werd 2022 gekenmerkt door de absolute onmogelijkheid om enig contact met onze cliënten in de gevangenis van het eiland İmralı tot stand te brengen”, Aldus het advocatenkantoor.