“Het volk biedt weerstand tegen de Turkse aanvallen”

  • Rojava/Noord- en Oost-Syrië

Het Turkse leger valt sinds 5 oktober burgerinfrastructuur, dorpen, veiligheidspersoneel en defensietroepen aan in het noorden en oosten van Syrië. Ondertussen zijn er veel slachtoffers van de aanvallen, doden en gewonden. ANF Nieuwsagentschap heeft de stemming van leden van verschillende bevolkingsgroepen vastgelegd in interviews. Ondanks alles tonen velen zich vastberaden om weerstand te bieden en de regio te verdedigen.

“Geen enkele aanval, hoe hevig ook, kan onze wil breken”

De overwegend christelijke bevolkingsgroep Suryoye is een belangrijk onderdeel van het zelfbestuur en de verdediging van Noord- en Oost-Syrië. Een van de Suryoye is Bitris Basin Beshiryom. Hij is zelf de vader van een strijder die stierf tijdens de verdediging van de Rojava-revolutie. Hij zegt: “De revolutie van Rojava is een revolutie van de gevallenen. Daarom kunnen de aanvallen, hoe hevig ze ook zijn, onze wil niet breken en mag niemand denken dat we ons land opgeven en vluchten. Onze moeders en vaders, grootmoeders en grootvaders zijn op dit land geboren, opgegroeid en gestorven. We kunnen ons verleden niet de rug toekeren en gewoon weglopen. Want we hebben een sterke wil, een filosofie, een strijd, een taal, een identiteit en een vrij land. Deze mogelijkheden zijn gecreëerd door de offers van de gevallenen. In de regio waar wij wonen is de broederschap van volkeren gerealiseerd; ook het Suryoye volk heeft daarin zijn plaats gevonden. We zullen ons niet terugtrekken tot de overwinning is behaald, maar altijd voorwaarts gaan.”

“Aanval op alle volkeren van de regio”

Beshiryom benadrukt dat niet alleen het Suryoye volk, maar ook het Koerdische, Arabische, Turkmeense, Circassische en Assyrische volk zich verzet tegen de aanvallen van de Turkse staat en vervolgt: “De Turkse staat vergiet het bloed van onze kinderen en richt een bloedbad aan onder de volkeren met zijn aanvallen. De aanvallen op het noorden en oosten van Syrië zijn niet alleen aanvallen op het Koerdische volk, maar een alomvattende aanval op iedereen hier.”

“Stop de stilte”

Hij doet een beroep op de internationale machten: “De internationale machten mogen niet zwijgen over de aanvallen van het Turkse fascisme. Het probeert zichzelf in stand te houden door middel van genocide. Maar de volkeren van Rojava zijn één en zij staan in hun recht. De rechten van de volkeren van Rojava moeten beschermd en gerespecteerd worden door de internationale machten, net zoals die van andere volkeren in de wereld. Het zwijgen over de misdaden tegen de volkeren van Rojava moet stoppen.”

“De bezetting is bedoeld om de bevolking van de regio te homogeniseren”

Er wonen ook veel Armeniërs in Rojava. Kohar Khaduryan is een van hen. Ze zegt: “De aanval op het noorden en oosten van Syrië is een aanval op de etnische, confessionele en religieuze identiteiten die hier wonen. Het is ook een aanval op het project van democratisch zelfbestuur omdat het Turkse chauvinisme er niet mee gediend is.”

Kohar Khaduryan wijst erop dat de aangevallen plaatsen ziekenhuizen, waterwerken, krachtcentrales en energievoorzieningen zijn. Deze aanvallen waren dus specifiek gericht tegen het burgerleven. De Turkse staat probeert de hele regio onder zijn controle te brengen en te homogeniseren in de zin van zijn motto “één taal, één wereldbeeld, één natie en één vlag”. Dit moet worden bereikt door verdrijvingen uit de regio.

“De Turkse staat heeft Armeniërs afgeslacht in Nagorno-Karabach [Republiek Arzakh] en wil nu bloedbaden aanrichten en genocide plegen in Rojava. De Ottomaanse droom najagend, negeert het de taal, identiteit en geschiedenis van de volkeren”, zei Khaduryan.

“Zwijg niet”

Het Armeense volk staat samen met de rest van de volkeren in de regio permanent op straat, legt Khaduryan uit en vervolgt: “De internationale gemeenschap, de mensenrechteninstellingen en -organisaties en de internationale veiligheidsagentschappen mogen niet zwijgen over de terroristische aanvallen van de Turkse staat, maar moeten een ferm standpunt innemen.”

“De Turkse staat leeft op bloed”

De Koerd Ayid Ibrahim legt uit: “Dit zijn niet de eerste aanvallen op de verworvenheden van volkeren. Het waren de mensen van Rojava en de Koerdische vrijheidsstrijd die de terreur van IS verpletterden. De Turkse staat is een fascistische staat. Hij zet zijn bestaan voort door zich te voeden met het bloed van de volkeren. Niet in staat om de verworvenheden van de volkeren te tolereren, richt het bloedbaden aan.”

“De stabiliteit en veiligheid van de regio zijn een doorn in het oog van de Turkse staat”

“De brutale aanvallen van het Turkse leger zijn een schending van het internationaal recht”, benadrukt Ayid Îbrahîm. “Dankzij de dappere martelaren en het paradigma van de democratische natie hebben we grote prestaties geleverd in het noorden en oosten van Syrië. Dankzij deze verwezenlijkingen hebben de volkeren de kans om vreedzaam samen te leven. Dankzij deze democratische verworvenheden, behaald in een omgeving van oorlog en chaos, zijn veiligheid en stabiliteit tot stand gebracht in de regio. De veiligheid en stabiliteit die met grote offers in de regio zijn gecreëerd, zijn de Turkse staat altijd een doorn in het oog geweest. Met zijn nieuwe aanvallen dag na dag begon hij in 2018 ons land te bezetten. Hij probeert al sinds de eerste dag van de revolutie zijn smerige plannen voor de regio in daden om te zetten, hiervoor valt hij aan en vergiet hij het bloed van onze zonen en dochters.”

“De strijd gaat door”

Îbrahîm eindigt het gesprek met de opmerking: “Ons volk staat rechtop, het is in verzet, in strijd. Ons volk is en zal altijd verbonden zijn met hun martelaren, de filosofie van Rêber Apo [Abdullah Ocalan], hun land en hun zelfverdedigingstroepen. Ons volk heeft zijn strijd nooit opgegeven, het zet zijn weg voort op basis van zijn belofte van verzet tegen Rêber Apo (Abdullah Ocalan) en de martelaren. Ons volk zal de Turkse staat verslaan op de weg naar vrijheid.”