Hongerstaking in Turkse gevangenissen: een strijd voor wil en waardigheid

  • Turkije

Op 27 november is een hongerstaking begonnen in Turkse gevangenissen van politieke gevangenen van de PKK en PAJK als onderdeel van de campagne “Vrijheid voor Abdullah Öcalan en een oplossing voor de Koerdische kwestie”. Gevangenen in meer dan 100 gevangenissen nemen in groepen deel aan de campagne. Tot nu toe heeft de regering niet gereageerd op de eis van de gevangenen om de isolatie van Öcalan op te heffen. De gevangenen waarschuwen dat als er voor 15 februari niets gebeurt, er een nieuwe fase in de strijd zal aanbreken. Dit zou een verlenging van de hongerstaking kunnen betekenen. In 2018/2019 werd het isolement van Öcalan kort doorbroken na een massale hongerstaking van 200 dagen voor onbepaalde tijd waaraan duizenden gevangenen deelnamen.

Politieke gevangene Saadet Akın, die gevangen zit in Sincan, beschrijft de huidige hongerstaking als “een strijd van wilskracht en waardigheid”. Tegelijkertijd met de hongerstakingen houden familieleden van gevangenen waken in Amed, Wan, Adana, Mersin, Istanbul, Izmir en Mêrdîn.

Duizenden gevangenen vragen overplaatsing naar Imrali

Zieke en bejaarde gevangenen en gevangenen die over minder dan twee jaar vrijkomen, mogen niet deelnemen aan de hongerstaking. Sommige van deze gevangenen drongen echter aan en zijn desondanks in hongerstaking. Sinds het begin van de actie hebben de gevangenen een beroep gedaan op vertegenwoordigers, mensenrechtenorganisaties, de media, politieke partijen en maatschappelijke organisaties. De gevangenen hebben hun protest ook gericht aan het Ministerie van Justitie. De gevangenen hebben massaal om hun overplaatsing gevraagd naar het gevangeniseiland Imrali, waar de Koerdische vertegenwoordiger Abdullah Öcalan gevangen zit en waarvandaan al drie jaar geen teken van zijn leven is geweest. Tegelijkertijd richtten de gevangenen hun brieven ook aan het Europees Comité ter voorkoming van foltering, om het te herinneren aan zijn plicht en verantwoordelijkheid met betrekking tot de gevangenisomstandigheden op Imrali.

Stilte buiten, onderdrukking binnen

Politieke gevangene Saadet Akın, die deelnam aan de actie, zei: “Vandaag de dag voeren degenen die de waarheid zoeken, degenen die rechten zoeken, in het bijzonder de heer Abdullah Öcalan, een strijd van wil en waardigheid in gevangenissen. Het meest basale recht, het ‘recht op leven’, het ‘recht op hoop’ wordt met voeten getreden door willekeur en vijandelijk recht.” Akın voegde eraan toe dat de vrijheid van Abdullah Öcalan de directe weg is naar de oplossing van de Koerdische kwestie en vervolgde als volgt: “Net zoals vingers en nagels onafscheidelijk zijn, zijn de bevrijding van het Koerdische volk en de vrijheid van de heer Öcalan onafscheidelijk. De vrijheid van Öcalan betekent de vrijheid van de Koerdische identiteit, de creatie van een vrije maatschappij. Wij doen een beroep op de volkeren die strijden voor democratie, vrijheid en menselijkheid: Laat ons ons verenigen rond Abdullah Öcalan. Laten we de vernietiging van het isolement en de fysieke vrijheid van Abdullah Öcalan tot het middelpunt van ons leven maken.”

 

Dit artikel verscheen oorspronkelijk in het Turks in Yeni Özgür Politika