Besê Hozat, medevoorzitter van de Uitvoerende Raad van de Unie van Koerdische Gemeenschappen (KCK ) zei in een interview met Medya Haber dat het verspreiden van het democratische natie-paradigma de internationale strijd zal helpen voor de vrijheid van Abdullah Öcalan.
Hieronder volgen enkele fragmenten uit het interview.
Democratisch confederaal systeem biedt een oplossing voor de huidige crisis
“Het 25e jaar van de internationale samenzwering [complot tegen Abdullah Öcalan -red.] valt samen met een grote aardbeving. Dit heeft natuurlijk invloed op de protestplannen tegen de samenzwering. Er zou een groot protest plaasvinden in Turkije, in Noord -Koerdistan, een demonstratie richting Gemlik [havenplaats aan de Zee van Marmara, tevens de opstapplaats voor de boottocht naar gevangeniseiland Imrali waar Öcalan in isolatie wordt gehouden. -red.] Maar dit protest moest worden uitgesteld. De geplande protesten in Europa werden ook getroffen. Maar tegelijkertijd, vooral in Rojava en in Noord- en Oost -Syrië, vonden enorme protesten plaats. Er zijn al enkele maanden zeer ernstige protesten gaande in Noord -Koerdistan, niet alleen beperkt tot februari. Er zijn ideologische, politieke en diplomatieke inspanningen tegen de samenzwering. In deze context is er een strijd gaande in Koerdistan en in het buitenland. Enorme protesten hebben ook plaatsgevonden in Europa en Zuid -Koerdistan [Noord -Irak]. Ik groet al deze protesten van onze mensen. Natuurlijk hebben onze internationale vrienden in dit opzicht ook zeer serieuze inspanningen geleverd. Ze hebben echt veel bijgedragen en hebben heel hard gewerkt om de isolatie en de fysieke vrijheid van leider Apo [Abdullah Öcalan] op de internationale agenda te plaatsen. Naarmate de ideeën van het leiderschap [Abdullah Öcalan] en zijn paradigma zich verspreiden, worden de effecten hiervan in de regio en de wereld sterker.
Er is echt grote steun van vrouwen, volkeren, het democratische publiek, intellectuelen, schrijvers en kunstenaars. Onlangs hebben ook belangrijke concerten plaatsgevonden op internationaal niveau. In die zin is ook een zeer serieus niveau van ondersteuning naar voren gekomen in de kunstgemeenschap.”
“We kunnen het volgende heel duidelijk zien: omdat het paradigma van Abdullah Öcalan wordt geïntroduceerd in de wereld en de samenleving, ontstaat een zeer sterk niveau van ondersteuning. Omdat iedereen zijn toekomst en vrijheid ziet in dit paradigma. Vrij leven en een democratisch, vrij en gelijk systeem worden gerealiseerd op basis van dit paradigma. Iedereen begrijpt dit. Dit is erg belangrijk. Dit hele proces, de strijd tegen de samenzwering die zich in de loop der jaren heeft ontwikkeld, heeft heel duidelijk gemaakt dat de 21e eeuw en de komende eeuwen eeuwen zullen zijn waarin het paradigma van de democratische natie en het democratische confederale systeem tot leven zullen komen. Dit wordt tegenwoordig in veel kringen in de wereld besproken.
Het democratische confederale systeem gebaseerd op democratie, ecologie en vrijheid van vrouwen wordt besproken als de belangrijkste oplossing en als alternatief voor de huidige crisis. Als een fundamentele oplossing voor de problemen van de mensheid, voor alle problemen waarmee volkeren en samenlevingen worden geconfronteerd, voor alle problemen waarmee vrouwen worden geconfronteerd, tot de ecologische problemen die een catastrofaal niveau hebben bereikt. Het wordt besproken als de basisoplossing, als een alternatieve manier van leven. En het respectieve bewustzijn evolueert ook geleidelijk. De zoekopdracht neemt toe. Organisaties voor deze oorzaak ontwikkelen zich.
Dit alles is erg belangrijk en waardevol. Dit zal geleidelijk toenemen. Het zal zich verspreiden en worden georganiseerd door samenlevingen in Afrika, Azië, het Midden-Oosten en over de hele wereld als een fundamentele oplossing, als een alternatieve manier van leven. De komende eeuwen zullen eeuwen zijn waarin het fascistische natiestaatsysteem zal worden vernietigd, het democratische confederale systeem gebaseerd op autonome democratische gemeenschappelijke structuren zal zich ontwikkelen, en de Democratische Nation-filosofie, ideologie en paradigma van leider Apo [Abdullah öcalan] zal zijn georganiseerd en gebouwd. De mensheid zal dus in staat zijn zichzelf te onderhouden en zijn bestaan voort te zetten. Het zal vrij en democratisch leven, rechtvaardig en eerlijk. Ik geloof hier echt in. De basis hiervoor is al in elk opzicht gelegd.”
“Voor Turkije vormt dit een fundamentele oplossing in elk aspect, dat wil zeggen bij het overwinnen van de huidige problemen, bij het oplossen van de Koerdische kwestie, bij het democratiseren van Turkije, bij het bouwen van een democratische republiek. Het project van leider Apo, het Democratische Natie -project, is ook een fundamenteel oplossingsproject voor Turkije. Tegenwoordig kunnen degenen die de rechtsstaat verdedigen, geen democratische rechtsstaat in Turkije vaststellen zonder een einde te maken aan de wetteloosheid in İmralı. Degenen die gerechtigheid in Turkije verdedigen, kunnen geen rechtvaardig systeem in Turkije bouwen zonder een einde te maken aan het onrecht in İmralı, zonder er een houding tegen te nemen. Degenen die democratie, gelijkheid en vrijheid in Turkije verdedigen, kunnen geen democratisch, vrij en gelijk leven opbouwen zonder zich te verzetten tegen de wetteloosheid, onrecht, gewetensigheid en immoraliteit in İmralı, zonder zich te verzetten tegen dit beleid dat daar wordt uitgevoerd. Dit is een feit. In die zin vond een zeer sterke strijd tegen de samenzwering plaats in 2022. In het komende jaar zal deze strijd toenemen om de fysieke vrijheid van leider Apo te waarborgen. We zullen zeker de fysieke vrijheid van leider Apo bereiken in 2023.
Verkiezingen een kans om een democratisch Turkije te bouwen
“Nu is de hoofdagenda de gevolgen van de aardbevingen. Aan de andere kant, terwijl dit debat aanhoudt, wordt het politieke klimaat in Turkije ook besproken. De sociale structuur van Turkije wordt besproken, evenals de vraag hoe de volgende fase en de toekomstige sociale structuur van het land zullen zijn. Er zijn zeer intense discussies met betrekking tot de kwestie van zelftoediening. Vóór de aardbeving vond de conferentie van de democratische republiek plaats. Er waren zeer serieuze discussies over zelfbestuur, het democratische autonome systeem, het belang hiervan voor Turkije, de democratisering van Turkije, de oplossing van de Koerdische kwestie op een democratische basis en een oplossing op basis van zelfbestuur. Toen vonden de aardbevingen plaats. In zekere zin werden de discussies op die conferentie bevestigd tijdens deze aardbevingen. Dit is erg belangrijk. Deze discussies zullen vanaf nu nog intensiever doorgaan. En ze moeten doorgaan. Aan de andere kant bevinden we ons natuurlijk in een verkiezingsproces. De verkiezingen worden besproken. Het AKP-MHP-fascistische regime sprak ook over het uitstellen van de verkiezingen. Het had dit op de openbare agenda gezet via mensen zoals Bülent Arınç. Het probeert de polsslag van de samenleving te meten. In die zin beschouw ik persoonlijk Bülent Arınç’s verklaringen niet onafhankelijk van deze fascistische macht en overheid. Deze kwestie wordt bewust op de agenda gezet om te zien wat de samenleving en het publiek denken. Maar ze zagen dat er een zeer serieuze reactie was. Als het verkiezingsproces wordt verlengd, zullen de protesten toenemen, zal dit regime op een veel slechtere manier verliezen en zullen zeer verschillende situaties ontstaan. De politieke crisis, de sociale crisis en sociale protesten zullen in Turkije intensiveren. De economische crisis zal ook verdiepen. Ze zien dit. In dit opzicht zijn er duidelijk enkele discussies in de overheid. Er zijn enkele discussies over het op tijd houden van de verkiezingen op 18 juni, zo niet 14 mei.”
“Nu zijn er discussies over het op tijd houden van de verkiezingen. Laten we eens kijken. Natuurlijk meten ze de dagelijkse reacties. Dienovereenkomstig veranderen ze hun stijl en beleid dagelijks. Turkije bevindt zich in een verkiezingsproces. We kunnen duidelijk het volgende voorzien: deze fascistische regering zal de repressie nog meer vergroten, vooral tot de verkiezingen. Het zal zijn genocidebeleid, zijn oorlog en geweld tegen de Koerden intensiveren. Het heeft alle staatsmiddelen hiervoor gemobiliseerd. Tegelijkertijd zal het de druk op de samenleving in Turkije, op de democratische krachten en op zowel de democratische oppositie als de oppositie binnen het systeem blijven intensiveren. Het zal de druk op de democratische pers, op het publiek en op de samenleving intensiveren. Op deze manier zullen ze proberen de verkiezingen toe te eigenen door druk, geweld, kracht en tirannie. Ze zullen proberen aan de macht te blijven, maar al hun pogingen zijn zinloos. Deze regering heeft haar tijd voltooid. Tot nu toe heeft deze fascistische genocidale kracht overleefd omdat er geen effectieve oppositie is geweest, geen sterke sociale weerstand en strijd. Maar vanaf nu zullen noch de samenleving noch de oppositie dit laten doorgaan.”
“Turkije kan niet worden gedemocratiseerd door restauratie. Een democratische rechtsstaat kan in Turkije niet worden vastgesteld door herstel. Een democratisch, eerlijk en rechtvaardig systeem kan niet in het land worden gevestigd door herstel. Een democratische republiek kan niet in Turkije worden gebouwd door restauratie. De weg naar een democratische republiek is via een democratische oplossing voor de Koerdische vraag. De democratische oplossing voor de Koerdische kwestie betekent de bouw van een democratische republiek op basis van zelfbestuur. Het betekent de wederopbouw van Turkije op een democratische fundering op basis van zelfbestuur. In deze zin moet de fascistische, ontkennistische en uitroeperingsmentaliteit van de natie radicaal worden overwonnen. Het betekent de wederopbouw van een democratische republiek door de oplossing van de Koerdische en Alevi -problemen op een democratische basis. De huidige fase heeft hiervoor de grond gecreëerd. Een ernstig bewustzijn is ook in de samenleving ontwikkeld met betrekking tot deze kwestie. Deze aardbeving heeft tot op zekere hoogte geleid tot het overwinnen van de perceptie tegen de Koerden, de Koerdische vrijheidsbeweging en democratische politiek die door de fascistische regering was gecreëerd op basis van racisme, religie en speciale oorlogvoering. In die zin is er een belangrijke basis voor de democratische strijd ontstaan. De samenleving, de leiders van de samenleving en de revolutionair-democratische politieke leiders moeten gebruik maken van deze ontwikkeling. In die zin zal de benadering van de oppositie van deze verkiezing op basis van een gemeenschappelijke houding deze regering neerhalen. Zowel de democratische oppositie als de ´nationale alliantie ‘-oppositie ontwikkelen geleidelijk een gemeenschappelijk beleid om deze fascistische regering neer te halen. Dit is belangrijk. Maar dit moet leiden tot een aanpak op basis van de democratische oplossing van de Koerdische vraag en de democratisering van Turkije. Het belangrijkste perspectief is niet om een herstel van Turkije uit te voeren. Het is om Turkije op een echt democratische basis te bouwen. Het is om een democratische republiek te creëren. Het versterkte parlementaire systeem moet gebaseerd zijn op dit perspectief, deze filosofie, dit begrip van de constructie. Met andere woorden, het versterkte parlementaire systeem moet niet leiden tot een pre-AKP-parlementair systeem, omdat het ook gebaseerd was op de mentaliteit van ontkenning en vernietiging. Het versterkte parlementaire systeem moet gebaseerd zijn op de democratische oplossing van de Koerdische vraag en de bouw van een democratische republiek met zelfbestuur als basis. Dit zal Turkije leiden naar een democratische, gratis en rechtvaardige toekomst. Dit is waar ik echt in geloof.”
De Democratische Natie als een uitweg uit de toenemende chaos