Tijdens een speciaal programma dat werd uitgezonden op Medya Haber, evalueerde Besê Hozat, medevoorzitter van de Uitvoerende Raad van KCK, de verklaring van het VN-Mensenrechtencomité over het isolement dat werd opgelegd aan PKK-leider Abdullah Öcalan, en zei: “Het Koerdische volk heeft genoeg verklaringen. Nu een verklaring van de Verenigde Naties, gisteren een van de CPT. Morgen komt er weer een van het EVRM. De volgende dag is er de Raad van Europa, de Europese Unie, de VS. Het Koerdische volk verwacht concrete praktische stappen van deze organen, geen woorden.”
Protesten tegen 24e jaar illegale gevangenschap van Abdullah Öcalan
“15 februari is een zwarte dag voor de Koerden. Het is een dag van genocide. Het doel van de Internationale Samenzwering [aanvallen tegen de Vrijheidsbeweging van Koerdistan, te beginnen met de illegale gevangenneming van Abdullah Öcalan op 15 februari 1999] is om de Koerdische genocide tot een einde te brengen. Daarom zou ik de internationale krachten achter de samenzwering willen veroordelen. De internationale samenzwering is al 24 jaar ononderbroken in verschillende vormen aan de gang. Het gaat door in de vorm van de genocide-aanslagen in Noord-Koerdistan [Oost-Turkije], de bezettings- en genocide-aanvallen in Zuid-Koerdistan [Noord-Irak] en de bezettings- en genocide-aanvallen in Rojava (Noord- en Oost-Syrië). Het gaat door in de vorm van moorden, politieke moorden en bloedbaden in Europa. Maar er is ook een sterke strijd tegen de internationale samenzwering.
Al 24 jaar wordt er onafgebroken gestreden. Op basis van het verzet van ons leiderschap [Abdullah Öcalan], ons volk, de guerrillastrijders, vrouwen en jongeren, gaat deze strijd overal op een zeer glorieuze manier door. Het verzet en de strijd tegen de internationale samenzwering die al 24 jaar duurt, hebben voorkomen dat de samenzwering zijn doelen bereikte en hebben hem dus verslagen. Deze strijd heeft de beweging veel groter en sterker gemaakt. Het heeft er een regionale en universele beweging van gemaakt. Vandaag moeten de internationale mogendheden rekening houden met de beweging bij het bepalen van hun beleid in de regio. De status quo-regimes in de regio moeten ook rekening houden met de beweging. Deze situatie is ontstaan als gevolg van de 24 jaar durende strijd tegen de samenzwering. Dit laat ook duidelijk zien: het complot is mislukt. De krachten achter de Internationale Samenzwering zijn ontmaskerd en al hun plannen om de beweging te vernietigen zijn mislukt.”
Koerden hebben genoeg van woorden
“Met betrekking tot het isolement van Abdullah Öcalan heeft het Mensenrechtencomité van de Verenigde Naties onlangs gezegd dat ‘er een totaal gebrek aan communicatie is en dat dit moet stoppen’. Ze werden gedwongen een dergelijke verklaring af te leggen vanwege de voortdurende strijd. Deze strijd dwingt dergelijke internationale instellingen om dit te zeggen. Eigenlijk maken ze allemaal deel uit van de internationale samenzwering. De VS, het VK, Israël en Europese landen namen eraan deel. Veel lidstaten van de VN waren erbij betrokken. Veel machten, van Rusland tot Egypte en Iran, namen deel aan dit complot. Griekenland speelde er ook een actieve rol in. Het Mensenrechtencomité van de Verenigde Naties, waartoe al deze staten en Turkije behoren, heeft nu zo’n verklaring afgelegd als gevolg van de strijd die al 24 jaar gaande is. Nadat de advocaten een aanvraag hadden ingediend, moesten ze deze verklaring afleggen. Dit is natuurlijk belangrijk. Dit is een teken dat we zeker resultaat zullen boeken als we onze strijd voortzetten.
Wat het Mensenrechtencomité van de Verenigde Naties een toestand van ‘volledig gebrek aan communicatie’ noemt, is in feite totaal isolement. Nu moeten ze praktische stappen ondernemen. De Verenigde Naties moeten in dit opzicht een serieuze, praktische houding aannemen tegenover Turkije. Ze moeten sancties invoeren. Dat is wat we van hen verwachten. De CPT heeft eerder soortgelijke uitspraken gedaan. Er zijn al jaren serieuze protesten tegen de CPT. Vooral in het laatste jaar zijn ze geïntensiveerd. In september [2022] ging de CPT naar İmralı, maar legde daarna geen verklaring af. Er zijn veel dubieuze beschuldigingen, veel onduidelijkheden. Het is niet duidelijk of de CPT daar echt naartoe is gegaan of niet, hoe ze daar zijn gegaan of hoe ze daar contact hebben gelegd. Er is de laatste tijd veel informatie over dit probleem verspreid. Ook is er veel informatie verspreid over de gezondheid van onze leider.
Het CPT heeft nog geen concrete, duidelijke uitspraak gedaan. Het Koerdische volk heeft sowieso genoeg van uitspraken. Of het nu de Verenigde Naties of de CPT is. Morgen is het het EVRM en de volgende dag is het de Raad van Europa, de Europese Unie, de Verenigde Staten van Amerika, enz. Het Koerdische volk is dit soort uitspraken echt zat. Onze mensen en beweging verwachten concrete praktische stappen van deze machten.”
Mars naar Gemlik op 6 februari
“Het isolatie- en martelsysteem in İmralı moet worden doorbroken. Dit systeem is in strijd met de universele mensenrechten, het internationaal recht en de verdragen die Turkije heeft ondertekend. Het is een misdaad tegen de menselijkheid. De Raad van Europa mag niet medeplichtig zijn aan deze misdaad tegen mensheid. De Verenigde Naties, de VS en alle krachten die verantwoordelijk zijn voor deze samenzwering zouden dat ook niet moeten zijn. Ze moeten niet toekijken en alleen maar kijken naar de Koerdische genocide. Dit is wat het Koerdische volk van hen verwacht. Er zijn zeer belangrijke protesten ontwikkelen zich op deze basis.
Er is het protest dat parlementsleden al weken voeren voor het Turkse parlement. Dit heeft een zeer belangrijke, serieuze gevoeligheid van het publiek gecreëerd. Daarnaast zijn er op 6 februari demonstraties van Gever en Qoser naar Gemlik. Graag begroet ik deze demonstratie alvast. Dit is erg belangrijk. Maar deze protesten mogen niet beperkt blijven tot Gemlik en Qoser. 15 februari nadert. Daarom moeten protesten tegen de samenzwering krachtig plaatsvinden in Koerdistan en in het buitenland en mogen ze niet stoppen. We moeten van 2023 een jaar maken waarin we de fysieke vrijheid van Leader Apo waarborgen.”
We hebben respect voor martelaren die zichzelf verbranden, maar deze acties mogen niet gebeuren
“Mensen kozen ervoor om zichzelf te verbranden uit protest tegen de Internationale Samenzwering. Veel kameraden en patriotten staken hun lichamen in brand als onderdeel van de ‘Je kunt onze zon niet verduisteren’-protesten. Onlangs hebben twee waardevolle patriotten zichzelf verbrand uit protest. Dit creëert een bepaalde mate van gevoeligheid bij het publiek. Dit is zeer zinvol. Het vereist een grote inzet, geloof, wil en moed. De betekenis en waarde ervan is groot en diep. We zullen ze altijd met respect en dankbaarheid gedenken. Maar zulke vormen van protest zou niet moeten gebeuren.
Deze methode is geen methode die Abdullah Öcalan goedkeurt. Als beweging hebben we de mogelijkheid om overal te strijden. Er zijn veel manieren en methoden waarop we onze strijd kunnen voeren. We moeten actievormen kiezen die de vijand, de Turkse staat, schade berokkenen. We moeten een manier van handelen waarbij we onszelf schaden overwinnen en alleen het geweten van mensen aanspreken. Dit is belangrijk. Dergelijke acties mogen niet gebeuren. In februari en de volgende maanden moeten we overal de strijd en het verzet opvoeren. Zo kunnen we het meest correcte en zinvolle antwoord geven. Ik vond het belangrijk om dit vooral te benadrukken.”
De zware oorlog en de oorlogsmisdaden van Turkije in Zuid-Koerdistan gaan door
“De situatie is niet zoals [de Turkse minister van Defensie] Hulusi Akar onlangs zei. Hij zei dat ‘Operatie Claw-Lock’ is voltooid. Maar dit is niet waar. De aanvallen gaan door. Er is een zeer ernstige oorlog [in het Zuid-Koerdische gebieden Zap, Metîna en Avaşîn]. De Turkse staat valt tientallen keren per dag aan met chemische wapens. Het heeft het gebruik van chemische wapens daar verdubbeld. Het gebruikt elke dag chemische wapens in een nauwe vallei. En het blijft het gebruiken tactische kernwapens. Het gebruikt nog steeds veel verboden wapens. De invasieaanvallen zijn dus nog niet voorbij.
Het aantal slachtoffers [van het Turkse leger] is zeer hoog. Ze hebben echt enorme klappen gekregen. Ze weten niet meer wat ze moeten doen. Ze hebben daar duizenden slachtoffers en gewonden geleden. Het Turkse leger heeft dus echt een grote nederlaag geleden. De oorlog in Zap is nog steeds in volle hevigheid gaande. In de vallei genaamd Çemço gaat de oorlog in volle hevigheid door. Ondanks dat ze daar zoveel verboden chemische wapens gebruiken, krijgen ze geen resultaat. De families van de gesneuvelde militairen en diverse organisaties hebben laatst een verklaring afgelegd. Het is duidelijk dat deze gezinnen steeds actiever worden.
Er zijn geen begrafenissen omdat hun kinderen vermist zijn. Ze zijn omgekomen in de oorlog, maar er wordt niet eens een verklaring gegeven aan deze families. Nu nemen hun protesten toe. Eerder waren er al mensen die solliciteerden bij de HDP, bij maatschappelijke organisaties en mensenrechtenorganisaties. Toen kwamen zij [Turkse staatsambtenaren] tussenbeide. Ze betaalden hen wat geld en bedreigden hen ook, waardoor deze ontwikkelingen werden belemmerd. Het is duidelijk dat de Turkse staat niets heeft bereikt in deze oorlog. Het zal blijven aandringen op oorlog. Maar wat het ook doet, het is niet langer mogelijk om enig resultaat te bereiken. Deze oorlog is een duidelijke nederlaag geweest voor de Turkse staat. Onze vrienden hebben zich heldhaftig verzet en we hebben een hoge prijs betaald. Maar we hebben de plannen van de Turkse staat in 2022 verijdeld. Nu kan het niet uit zijn blokkade komen. Het had een zeer uitgebreid bezettingsplan gemaakt.
Dit plan voor Zuid-Koerdistan heeft een zware klap gekregen. De Turkse staat pleegt allerlei oorlogsmisdaden in de gebieden waar het vastgelopen is. Het op de agenda zetten van het gebruik van chemische wapens blijft daarom belangrijk. Er vons een serieuze publieke discussie over deze kwestie plaats en die moet worden voortgezet. De Turkse staat begaat zeer ernstige oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid. De strijd hiertegen moet doorgaan. We moeten de Turkse staat ontmaskeren met betrekking tot deze kwestie. We moeten strijden en de Turkse staat op alle mogelijke manieren ter verantwoording roepen.”
Onvermijdelijke verandering in Iran als gevolg van de vrouwenrevolutie
“Er is al maanden ononderbroken verzet onder leiding van vrouwen. Dit heeft geleid tot grote sociale verandering en transformatie. De Iraanse staat zal niet zo blijven. Er zullen zeker serieuze veranderingen komen in Iran. We zullen de effecten hiervan in de toekomst veel duidelijker zien. De strijd van vrouwen heeft echt een regionaal en universeel karakter gekregen. Met andere woorden, het verandert de wereld. De 21e eeuw, zei Abdullah Öcalan, ‘zal de eeuw van de vrouw’ zijn. De 21e eeuw is inderdaad al de eeuw van de vrouw. Nu, onder leiding van vrouwen, staan samenlevingen op, de mensheid staat op. Dit is heel belangrijk. Met andere woorden, de samenleving is herrezen. Overal worden eisen gesteld aan vrijheid, gelijkheid, rechtvaardigheid en democratie. luid geuit en vrouwen lopen voorop.
Vrouwen gaan de wereld echt veranderen. Vrouwen zullen de wereld bevrijden. Vrouwen zullen de wereld democratiseren. Vooral in de regio zullen vrouwen de revolutie leiden. Vrouwen zullen de voorhoede zijn van de democratische revolutie in het Midden-Oosten. We zien dit al tientallen jaren heel concreet in Koerdistan. De Koerdische vrouwenvrijheidsstrijd in Koerdistan heeft de vrouwen in de regio ernstig beïnvloed en gemobiliseerd. Tegenwoordig is het centrum waar dit is geïntensiveerd Iran en Oost-Koerdistan [West-Iran]. De staat heeft dit daar niet makkelijk kunnen onderdrukken. Daarom voert het de druk op. Het probeert met zijn executiebeleid angst onder de mensen te zaaien en probeert de wil van de samenleving te breken. Maar dit beleid van geweld zal geen resultaat opleveren. Dit regime zal geen resultaat boeken met executies. Dit zal het regime alleen maar in een nog diepere impasse brengen. Daarom moet van dit beleid worden afgezien.
Het executiebeleid is een van de meest wrede praktijken ter wereld. Het is een misdaad tegen de menselijkheid. Het regime moet dit stoppen. We zijn in de 21ste eeuw. Overal staan mensen op de been. Vrouwen staan op de been. Ze willen vrijheid, rechtvaardigheid en gelijkheid. Niemand, geen enkele staatsmacht kan dit voorkomen. Niet Iran, niet Turkije. Andere staten ook niet. Er is een zeer ernstig besef. De wereld is veranderd in een klein dorp. Een ontwikkeling op de ene plek heeft invloed op de andere. Ze versterken elkaar en creëren synergie. Wat is nu het juiste om te doen? Het is om dit beleid te wijzigen. Om een einde te maken aan deze executies.
Om de executiewetten af te schaffen. Het is om democratisering als uitgangspunt te nemen. Iran kan alleen uit deze impasse komen door democratisering. Als Iran zichzelf democratiseert, als het de rechten erkent van vrouwen, jongeren, Koerden, Beloetsjen, Arabieren, Perzen, met andere woorden van alle identiteiten die in het land leven, zal Iran echt een voorbeeld worden voor de regio. Het wordt de meest democratische macht in de regio en de machtigste staat.”