Abdullah Ocalan wordt al vierentwintig jaar incommunicado vastgehouden in Turkije en de afgelopen twee jaar is hem zelfs contact met zijn advocaten en familie geweigerd. Het is op dit moment onbekend of hij nog in leven is en er zijn ernstige zorgen over zijn leven en welzijn. De in Londen gevestigde campagne Freedom for Ocalan eist onmiddellijke informatie over zijn toestand en belegt een persconferentie voor het Europees Parlement in Brussel.
“We zijn zeer bezorgd dat de instelling van de Raad van Europa die verantwoordelijk is voor het toezicht op de omstandigheden van de detentie van de heer Ocalan – het Comité ter voorkoming van foltering (CPT) – niet voldoende informatie verstrekt aan het publiek”, zeggen Christine Blower en Simon Dubbins, woordvoerders van de campagne: “De familie van de heer Ocalan, zijn advocaten en het Koerdische volk in het algemeen eisen dat er actie wordt ondernomen om deze afschuwelijke situatie te veranderen. De persconferentie zal de aandacht vestigen op de jammerlijk inadequate reactie van Europese regeringen, mensenrechtenorganisaties van de Europese Unie (EU) en de Raad van Europa, en hoe hun passiviteit hen medeplichtig maakt aan deze schending en schending van fundamentele mensenrechten.”
Blower en Dubbins hebben prominente medestanders gevonden en de vraag naar informatie over de toestand van Ocalan, wiens ideeën over een rechtvaardige sociale orde wereldwijd worden gerespecteerd, wordt gesteund door internationale organisaties.
De persconferentie vindt plaats op 26 juli om 11 uur op het Luxemburgplein (Europees Parlement), 1000 Brussel, met internationale deelname. Sprekers zullen komen uit Engeland, Italië, België, Schotland en mogelijk zelfs Zuid-Afrika. De moderator zal Sarah Glyyn zijn, auteur en vertegenwoordiger van de Permanente Waakzaamheid voor Ocalan.
Sprekers:
Simon Dubbins, Direktor für Internationales – Unite the Union (UNITE), VK
Barones Christine Blower, VK
Antonio Amoroso, CUB Volksgewerkschaft, Italië
Michela Arricale, Rechtsanwältin CRED (Forschungs- und Bearbeitungszentrum für Demokratie), Italië
Amedeo Ciaccheri, President der Gemeinde VIII. in Rome, Italië
Saverio Nonno, Bürgermeister von Fossalto, Italië
Laura De Bonfils, ARCI, Italië
Luigi De Magistris, ehemaliger Bürgermeister von Neapel, Video-Botschaft mit englischen Untertiteln, Italien
Vicente Jose Rekondo, LAB-Vertreter
Daniel Kopp, Mitglied des Sekretariats von PI, Belgien
Roza Salih, Stadträtin von Glasgow, Schottland
Mike Arnott, Präsident des Schottischen Gewerkschaftskongresses (TUC), VK
Achtergrond: Abdullah Öcalan is een sleutelfiguur
Abdullah Öcalan, geboren op 4 april 1949, studeerde politieke wetenschappen in Ankara. Hij gaf de aanzet tot de oprichting van de Koerdische Arbeiderspartij (PKK) in 1978 en leidde als leider actief de Koerdische bevrijdingsstrijd tot aan zijn ontvoering in februari 1999.
Naast talrijke werken over de cultuur en de situatie van zijn volk, behandelde hij in vele lezingen en boeken onderwerpen op het gebied van filosofie, religie, genderkwesties en milieuproblemen en voerde hij herhaaldelijk campagne voor de vreedzame coëxistentie van alle volkeren in het Midden-Oosten.
Sinds zijn ontvoering uit Kenia op 15 februari 1999, in strijd met het internationaal recht, verbleeef hij al meer dan tien jaar als enige gevangene in een gevangenis op het Turkse eiland Imrali in de Zee van Marmara. Op 29 juni 1999 werd hij door de Turkse rechtbank voor staatsveiligheid ter dood veroordeeld. Inmiddels is de doodstraf in Turkije afgeschaft en is het vonnis tegen Abdullah Öcalan omgezet in een verzwaarde levenslange gevangenisstraf.
Ondanks de onmenselijke incommunicado-detentie blijft hij campagne voeren voor een vreedzame oplossing van de Koerdische kwestie binnen de grenzen van zijn mogelijkheden. Hij wordt nog steeds beschouwd als een vooraanstaand strateeg en één van de belangrijkste politieke vertegenwoordigers van het Koerdische volk.
In eenzame opsluiting op het eiland Imrali schreef Ocalan meer dan tien boeken die een revolutie teweegbrachten in de Koerdische politiek. Meerdere malen nam hij het initiatief tot een eenzijdig staakt-het-vuren van de guerrillastrijders en deed hij constructieve voorstellen voor een politieke oplossing van het Koerdische vraagstuk. Zijn concepten zoals “Democratisch Confederalisme” zijn een belangrijke inspiratiebron voor het revolutionaire democratische project in Noord-Syrië.
In 2009 begon een “vredesproces” toen de Turkse staat inging op Öcalans oproepen tot een politieke oplossing voor de Koerdische kwestie. De regering heeft de dialoog met Öcalan en de PKK halverwege 2015 afgebroken en is sindsdien teruggekeerd naar een beleid van militaire vernietiging.
Sinds 27 juli 2011 hebben Öcalan en zijn medegevangenen geen toegang meer tot advocaten. Een uitzondering is een aantal bezoeken aan advocaten tussen mei en augustus 2019, die werden gewonnen door een massale hongerstaking.
Sinds april 2015 is het gevangeniseiland Imrali volledig geïsoleerd van de buitenwereld. Er is geen bezoek mogelijk, er is geen communicatie met de gevangenen. Het laatste teken van leven was een telefoongesprek tussen Öcalan en zijn broer in maart 2021, dat om onbekende redenen na een paar minuten werd afgebroken.