De slogan van de Koerdische vrijheidsbeweging “Jin, Jiyan, Azadî” (Vrouwen, Leven, Vrijheid) wordt nu door vrouwen over de hele wereld geroepen. De Koerdische vrijheidsstrijd inspireert mensen over de hele wereld en is een universele strijd geworden.
In een interview met ANF geeft Boushra Ali, voorzitter van de vereniging JIN, die actief is in Libanon, commentaar op de universele betekenis van de waarden en concepten die in de Koerdische strijd voor vrijheid zijn gecreëerd. Het interview vond plaats in het kader van de Internationale Vrouwenconferentie in Berlijn begin november.
Kunt u ons vertellen over uw werk voor de bevrijding van vrouwen in het Midden-Oosten en uw toekomstige doelen?
De kwestie van de bevrijding van vrouwen is een historische en strategische kwestie. Rêber Apo [Abdullah Öcalan] heeft in zijn verdediging herhaaldelijk verklaard dat de 21ste eeuw de eeuw van de vrouw zal zijn. Alle ontwikkelingen in het Midden-Oosten bevestigen dit. Vooral de door vrouwen geleide serhildan (opstanden) van de afgelopen 15 jaar in het Midden-Oosten laten zien dat deze periode gekenmerkt wordt door de vrijheid van vrouwen. Wij, de vrouwenvereniging en de vrouwenbeweging van Koerdistan, voeren veel acties uit en werken samen met de vrouwen in het Midden-Oosten. We hebben een initiatief opgericht om te strijden tegen bezetting en femicide. Aan het initiatief nemen 40 organisaties uit elf landen deel. De focus ligt op de bezetting, de femicide en de gemeenschappelijke strijd. We hebben tal van werken, discussies en trainingen georganiseerd. Naast acties voeren we ook continu werk uit aan deze onderwerpen.
Vorig jaar werd er een vrouwenconferentie gehouden in Beiroet, de hoofdstad van Libanon. 200 vrouwen uit 18 landen woonden deze 2e Midden-Oosten en Noord-Afrikaanse vrouwenconferentie bij, waar we NADA (Regionale Democratische Vrouwencoalitie voor het Midden-Oosten en Noord-Afrika) hebben opgericht. 500 vrouwenorganisaties uit 18 landen in het Midden-Oosten en Afrika maken deel uit van NADA. NADA richt zich op vrouwenemancipatie en werkt op basis hiervan. Daarnaast werd het initiatief ‘Vrijheid voor Öcalan’ opgericht. Opgericht door vrouwen uit negen landen in het Midden-Oosten en Afrika, richt het initiatief zich op de ideeën en gedachten van Rêber Apo. Er worden trainingssessies gegeven om de ideologie en ideeën van Rêber Apo te begrijpen en te verspreiden. Op basis hiervan voeren we ons werk uit om de slogan “Jin Jiyan Azadî” te verdedigen.
Wat zijn de verwachtingen van de vrouwen met wie je werkt of contact hebt?
De vrouwen uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika drukken uit: als er enige hoop is, dan is het in de vrouwenbevrijdingsbeweging van Koerdistan, omdat die alternatieve en strategische projecten heeft. Dit is ook een verdienste van de ideeën en gedachten van Rêber Apo. Vrouwen zien de ideeën en gedachten van Rêber Apo als alternatief. Er is nu een ontwaken onder vrouwen in dit opzicht. Als vrouwenbeweging in Koerdistan moeten we alle vrouwen samenbrengen en de dialoog aangaan. De enige voorwaarde is het geloof in de waarden van democratie, gelijkheid en rechtvaardigheid.
Op de conferentie in Berlijn kwam ook het confederalisme van vrouwen aan de orde. Welke problemen staan het ontwikkelen van een universeel netwerk voor het organiseren van vrouwen in de weg?
De eerste stap in het hierboven beschreven werk was het toetreden tot de World Federation of Democratic Women. Er zijn veel problemen. Deze zaken bespreken we onderling. In sommige vrouwenorganisaties bestaan nog oude dogmatische ideeën. Zo is er het idee dat de vrijheid van het land voorop moet staan en daarna pas de vrijheid van de vrouw. Over deze onderwerpen worden bepaalde discussies gevoerd en stap voor stap komen we tot effectieve resultaten.
Een van de grootste moeilijkheden waarmee we worden geconfronteerd, zijn de van buitenaf opgerichte burgerlijke vrouwenorganisaties en degenen die hun werk uitvoeren in het kader van dergelijke projecten. Er zijn ook organisaties die geld ontvangen, zichzelf zo financieren en op basis daarvan werken. Sommige, maar niet alle, hebben geen strategie of project voor vrouwen. Ze werken voornamelijk voor degenen die ze financieren. Dit vormt een zeer ernstig probleem als de vrijheid van vrouwen als uitgangspunt moet worden genomen.
Hoewel dit tot op zekere hoogte is verbroken, zijn er nog steeds problemen bij het erkennen van het idee en de filosofie van de vrijheid van vrouwen in termen van de filosofie van Rêber Apo. We doen er alles aan om het idee en de filosofie van vrijheid onder vrouwen te verspreiden. Ik kan zeggen dat we deze problemen altijd hebben. We zijn voortdurend in gesprek over hoe we ze kunnen oplossen.
De Turkse staat valt specifiek vrouwen aan in West-, Zuid- en Noord-Koerdistan. Hoe kunnen vrouwen zichzelf beschermen?
De kwestie van de zelfverdediging van vrouwen is ook een van de onderwerpen die we bespreken. Alle vrouwenorganisaties waarmee we samenwerken zijn het erover eens dat de strijd voor vrouwenbevrijding een internationale strijd is. Aanvallen op vrouwen zijn overal hetzelfde. Veel van onze dierbare vrienden, van Hevrîn Xelef tot Nagihan Akarsel, werden vermoord door de fascistische Turkse staat. In Soedan, Jemen, Libië en Tunesië daarentegen richten islamitische bendes zich op vrouwelijke pioniers. In die zin is het een gezamenlijke aanval. Allemaal gericht op onze pioniers. Op onze laatste NADA-conferentie, speciaal ter gelegenheid van 25 november, de dag tegen geweld tegen vrouwen, hebben we de slogan “Nee tegen de aanvallen op onze pioniers” tot uitgangspunt genomen. We zullen ons werk voortzetten onder deze slogan en de slogan “Jin Jiyan Azadî”.
We zijn het erover eens dat de Turkse staat niet alleen een gevaar vormt voor Koerdische vrouwen, maar voor alle vrouwen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika. We moeten besluiten nemen over hoe we kunnen samenwerken om dit tegen te gaan. We zijn van plan om zowel onszelf als vrouwen in het algemeen bewust te maken van dit probleem.
De Turkse staat gebruikt chemische wapens tegen de guerrillastrijders. Wat zou je willen zeggen over dit onderwerp?
Als initiatief tegen bezetting en femicide hebben we ons standpunt over deze kwestie duidelijk gemaakt en een gezamenlijke verklaring afgegeven met alle organisaties die bij het initiatief betrokken zijn. Er is een brief gestuurd naar internationale organisaties waarin wordt opgeroepen tot een verbod op alle chemische wapens. Deze verklaring is goedgekeurd door NADA. Zo werd een boodschap verspreid en werden er evenementen gehouden. Zoals alle vrouwen met wie we hebben gewerkt, hebben we ons sterk uitgesproken tegen chemische wapens en hebben we activiteiten ondernomen om vrouwen bewust te maken van het probleem. Onze inspanningen hieromtrent zijn gaande.
Welke boodschap zou u willen overbrengen nu we 25 november naderen, de Internationale Dag voor de uitbanning van geweld tegen vrouwen?
Als Regionale Democratische Vrouwencoalitie voor het Midden-Oosten en Noord-Afrika hebben we onze plannen gemaakt: we zeggen “Nee tegen geweld, moordpartijen op vrouwen en aanvallen op onze pioniers”, we zeggen “Jin Jiyan Azadî”. Wij nemen deze slogans als uitgangspunt en werken daarnaar. Tegelijkertijd hebben we al onze publicaties en standpunten gekoppeld aan de vrouwenrevolutie in Rojhilat. In die zin is “Jin Jiyan Azadî” ook een referentie voor ons.