Duran Kalkan, lid van de Uitvoerende Raad van de Unie van Koerdische Gemeenschappen (KCK), sprak over het belang van de internationale campagne voor Öcalan, de laatste ontwikkelingen in Koerdistan en het Midden-Oosten. Het interview werd gepubliceerd door ANF Nieuwsagentschap en luidt als volgt:
Enkele weken geleden werd een nieuwe campagne gestart met de naam “Vrijheid voor Abdullah Öcalan, een politieke oplossing voor de Koerdische kwestie”. Wat kunt u ons vertellen over deze campagne en de situatie van de leider van het Koerdische volk, Abdullah Öcalan? U zei ook in enkele recente verklaringen dat de oplossing voor de Koerdische kwestie ook een oplossing voor het Palestijnse volk zou kunnen zijn. Kunt u dit punt evalueren?
Eerst en vooral groet ik met respect Rêber Apo [Abdullah Öcalan] die een historisch verzet leidt op het gevangeniseiland Imrali. Ik wil erop wijzen dat we voortdurend discussiëren over de isolatie die op Imrali wordt toegepast. Er wordt gezegd dat Rêber Apo opnieuw is onderworpen aan een “disciplinaire straf”, maar het is gemakkelijk te zien dat er niet zoiets bestaat als “wangedrag” dat deze straf redelijk zou maken. Wat ze hiermee proberen te bereiken is tweeledig. Ten eerste verhinderen ze elke ontmoeting met zijn familie en advocaten. Ten tweede zit Rêber Apo nu voor het 25e jaar op Imrali. Er zou een nieuw proces moeten komen, maar dit is wat ze proberen te voorkomen. Vanuit juridisch oogpunt zou hij zijn fysieke vrijheid moeten terugkrijgen.
De “disciplinaire straffen” die ze uitdelen, hebben niet alleen betrekking op Rêber Apo. Nu geven ze deze straffen aan veel gevangenen, door de kleinste punten als reden te gebruiken. Ze laten mensen hiervoor 30, misschien zelfs 31, 32 jaar in de gevangenis zitten. Dit wordt ‘executie door verbranding’ genoemd. Dit heeft geen rechtsgeldigheid en staat los van de realiteit. Dit zou niet geaccepteerd moeten worden. Welke wet is er over Imrali?
Rêber Apo zit al 25 jaar gevangen op Imrali omdat hij een Koerd is die de rechten van het Koerdische volk verdedigt. Volgens welke wetten wordt deze straf gegeven? De grondwet en de wetten die gevormd werden na de fascistische militaire staatsgreep van 12 september 1980 erkennen het bestaan en de identiteit van de Koerden niet. Dus een straf kan niet echt gegeven worden op deze basis. Er kan geen straf gegeven worden op basis van de rechtvaardiging. Daarom is het noodzakelijk om het juridische punt van deze straf niet te aanvaarden. Deze realiteit zou ook meer aandacht moeten krijgen van het internationale publiek. In dit kader zou er een effectievere juridische strijd gevoerd moeten worden.
Een andere belangrijke kwestie is de campagne “Vrijheid voor Abdullah Öcalan, een politieke oplossing voor de Koerdische kwestie” die op 10 oktober van start ging. Over een dag of twee is de derde week voorbij. Op basis van het bereiken van de fysieke vrijheid van Rêber Apo, is er inderdaad een wereldwijde campagne voor vrijheid. Dit is heel belangrijk en veelbetekenend. Onze internationale vrienden zijn ermee begonnen en de campagne is overgenomen door Koerdische vrouwen en jongeren. De afgelopen drie weken hebben elke dag nieuwe mensen en groepen uit verschillende plaatsen over de hele wereld aangekondigd dat ze zich bij deze campagne aansluiten. De campagne verspreidt zich en het aantal deelnemers neemt toe. Het is duidelijk dat de campagne groeit, diverser en rijker wordt. Het begon met persberichten en marsen. Nu zijn er tentacties, bijeenkomsten, grotere verklaringen, individuele deelname, discussie over de ideeën van Rêber Apo en nog veel meer. Zelfs degenen die niet in staat zijn om actie te voeren, nemen nog steeds deel door zichzelf te onderwijzen en aan hun eigen bevrijding te werken.
Deze campagne is een campagne voor vrijheid, om vrij te zijn en jezelf te bevrijden. Met andere woorden, het is een campagne om vrijheid in theorie en praktijk te bereiken, om een vrije persoonlijkheid en een vrij leven te creëren. Het is een strijd voor de vrijheid van iedereen. Want de verantwoordelijkheid om Rêber Apo te verdedigen gaat iedereen aan. Iedereen ziet zijn eigen vrijheid in de strijd voor de fysieke vrijheid van Rêber Apo tegen het systeem van marteling, isolatie en genocide op Imrali. Een wereldwijde vrijheidsbeweging, een wereldwijde vrijheidsstrijd is ontstaan. En iedereen wordt gemobiliseerd. We kunnen zeggen dat er een wereldwijde beweging van beweging is begonnen. Rêber Apo heeft het “Democratisch Wereldconfederalisme” genoemd. De fundamenten ervan worden gelegd en er kan inderdaad gezegd worden dat er een wereldwijde revolutie voor vrijheid aan de gang is. Er is een revolutie voor democratisch socialisme gebaseerd op vrouwenvrijheid en ecologie. Met andere woorden, mensen krijgen nieuwe ideeën en zoeken naar een nieuwe manier van leven. Dit verspreidt zich over de hele wereld en in alle samenlevingen. Op alle continenten doen mensen van alle kleuren en geslachten mee. Er is dus sprake van een radicale verandering en transformatie. Een dergelijke beweging van revolutionaire strijd, van vrijheidsstrijd, van bevrijding en democratisering ontwikkelt zich op wereldniveau en ontwikkelt zich rond Rêber Apo. Dit is zo omdat Rêber Apo het hedendaagse paradigma van sociale vrijheid heeft ontwikkeld. Dit paradigma geeft een basis aan de strijd voor vrijheid van alle onderdrukten, in het bijzonder vrouwen. Het paradigma wijst de weg naar de bevrijding van alle onderdrukten. Met de ideeën van Rêber Apo kan iedereen strijden tegen alle vormen van fascistische onderdrukking en wreedheid tegen het systeem van de kapitalistische moderniteit.
Aan de andere kant is er het Imrali-systeem. Het systeem van isolatie, marteling en genocide waartegen Rêber Apo zich al 25 jaar verzet met zijn historische strijd. Deze strijd gaat iedereen aan. Het Imrali-systeem werd gecreëerd door de internationale samenzwering die de meest geconcentreerde aanval was in het kader van de genocide tegen de Koerden. Het systeem van de kapitalistische moderniteit, het wereldwijde hegemoniale systeem, werd opgericht op basis van de Koerdische genocide. Het was gebaseerd op een genocidale mentaliteit en politiek. Imrali is het centrum van de strijd tegen deze genocidale mentaliteit en politiek. Rêber Apo is de leider van deze strijd. Hij is de leider door zijn verzet op Imrali. Daarom is het zinvol en belangrijk dat deze wereldwijde campagne zich ontwikkelt rond Rêber Apo.
De Koerdische samenleving en vrouwen spelen ook een hoofdrol, wat ook heel belangrijk is. De Koerden zijn een volk dat genegeerd wordt door dit wereldwijde hegemoniale systeem, het systeem van kapitalistische moderniteit of het systeem van macht en staat. Ze willen de Koerden vernietigen en genocide op hen plegen. Vrouwen zijn al vernietigd door de mentaliteit en het beleid van dit systeem. In die zin is de situatie van vrouwen en Koerden vergelijkbaar. Zij zijn de sociale groepen die het meest onderdrukt, afgeslacht, genocide gepleegd en vernietigd worden door het systeem. Zij lijden het meest onder het systeem, maar tegelijkertijd zijn zij de eersten die zich bewust worden van het systeem. Zij organiseren en strijden het meest, zij dragen de last van de strijd en leiden die. Het is een zware en moeilijke taak, maar het is zinvol en eervol. Het is noodzakelijk om je ervan bewust te zijn.
De campagne loopt nu ongeveer twintig dagen en er is elke dag beweging. Het is een nieuw wereldwijde campagne dat zich snel verspreidt. Het zal zich blijven verspreiden en zeker resultaten opleveren. Iedereen moet zijn verantwoordelijkheid hierin zien. Mogelijkheden en kansen moeten op de juiste manier worden gebruikt. Alle vormen en methoden van actie moeten gebruikt worden en daarom is creativiteit noodzakelijk. Het Koerdische volk, vrouwen en jongeren doen dit al. De Koerden in de vier delen van Koerdistan en in het buitenland zijn in staat van mobilisatie.
Vroeger zeiden we dat de fysieke vrijheid van Rêber Apo de oplossing is voor de Koerdische kwestie, de verwezenlijking van een vrij leven en democratie voor het Koerdische volk. Nu heeft de vrijheidscampagne op wereldniveau dit echt aangetoond. De fysieke vrijheid van Rêber Apo betekent de weg openen voor de bevrijding van alle onderdrukte mensen, de weg openen voor de bevrijding van alle vrouwen en arbeiders. Daarom zijn ze zo met elkaar verbonden. Dit werd het meest concreet getoond in de campagne die begon op 10 oktober. Onze internationale vrienden hebben ons begroet en namens het leiderschap van onze partij wil ik iedereen begroeten die deelneemt aan deze campagne. Ik wens hen succes en ik wil benadrukken dat we er vast van overtuigd zijn dat ze zullen slagen.
Natuurlijk is het belangrijk dat de campagne zich verder verspreidt naar het Midden-Oosten. In dit opzicht is het vooral belangrijk dat ze zich verspreidt naar Turkije. Onlangs hebben 78 intellectuelen een verklaring uitgegeven ter ondersteuning van de campagne. We beschouwen deze stap als zeer belangrijk en zinvol en we willen de intellectuelen die deze verklaring hebben afgelegd graag begroeten als een oproep tot vrede. Hun inspanningen zijn van grote waarde. Deze gedachten moeten verspreid worden in de Turkse samenleving, onder vrouwen, jongeren en arbeiders. Hiervoor is zeker een grote inspanning nodig.
De situatie van Rêber Apo gaat niet alleen de Koerden aan, maar alle onderdrukte mensen, vrouwen en de mensheid. Zowel het systeem van foltering en isolatie op Imrali als het verzet van Rêber Apo ertegen. De fysieke vrijheid van Rêber Apo zou de Turkse samenleving meer dan wie ook moeten aanbelangen. De democratisering van Turkije hangt er absoluut van af. Het is een situatie die de democratisering van Turkije minstens evenzeer zal bewerkstelligen als de vrijheid van de Koerden. Met andere woorden, de vernietiging van het systeem van marteling, isolatie en genocide op Imrali en de fysieke vrijheid van Rêber Apo zijn belangrijk. Het is heel belangrijk dat Turkije dit aanvaardt en dat zo’n mentaliteit en beleid zich in Turkije verspreidt. De intellectuelen hebben een doorbraak en een belangrijke en moedige stap gezet met hun verklaring. Dit moet doorgaan en zich verspreiden. Degenen in de moeilijkste situatie zijn verantwoordelijk om het meeste te doen.
Op dit moment is er een oorlog gaande. Gaza is een bloedbad geworden. Het is een oorlog tussen de Israëlische staat en Hamas. Ondertussen worden zowel het Palestijnse volk als het Joodse volk afgeslacht onder het conflict van de oorlogsbaronnen. Deze mensen zouden Rêber Apo het meest moeten omhelzen, ze zouden zich moeten concentreren op het proberen te begrijpen van Rêber Apo en de oplossingen die hij creëert. Want het is Rêber Apo die de mentaliteit, de politiek en de oplossingsprojecten heeft gecreëerd die dit bloedbad kunnen stoppen. De mensen kunnen daar een oplossing vinden.
De oplossing van een democratische moderniteit komt door de concepten van “democratische natie” en “democratisch confederalisme”. Rêber Apo is een persoon die grote bijdragen heeft geleverd aan het verzet van het Palestijnse volk. Hij heeft alle Palestijnse leiders erkend, ontmoet en met hen gesproken. Hij is al lange tijd solidair en voert een gezamenlijke strijd met het Palestijnse volk. En Rêber Apo heeft ook de belangrijke rol van de joodse democratie in de democratisering van het Midden-Oosten op de best mogelijke manier voorgesteld. Het is Rêber Apo die de tragische situatie van het Joodse volk op de meest nauwkeurige, alomvattende en begrijpelijke manier heeft uitgedrukt en gedefinieerd. Dit is te zien in zijn geschriften uit de gevangenis, waarin hij veel feiten belicht. Met andere woorden, Joodse, Hebreeuwse socialisten, democraten en arbeiders kunnen zeker hun voordeel doen met de ideeën van Rêber Apo. Joden hebben een bepaald niveau van verfijning in termen van ideeën, en Rêber Apo waardeerde ze en bracht ze tot een nieuwe synthese. De strijd tegen het systeem van marteling, isolatie en genocide en voor de fysieke vrijheid van Rêber Apo is een strijd van iedereen. Het is een strijd die iedereen op een of andere manier aangaat.
Ik groet nogmaals al diegenen die deze strijd leiden en wens hen succes. Ik roep nogmaals alle onderdrukte mensen op, in het bijzonder vrouwen, arbeiders, jongeren en alle volkeren van de wereld om zich aan te sluiten bij deze campagne voor vrijheid.
Aan de andere kant gaat de oorlog die in Koerdistan wordt gevoerd door en lijkt hij elke dag heviger te worden. Wat kunt u ons vertellen over deze oorlog? Hoe ontwikkelt het verzet van de guerrilla zich en zijn er veranderingen in de aanvallen van de Turkse staat?
De situatie van Rêber Apo, de oplossing van de zogenaamde ‘Koerdische kwestie’, alles is gerelateerd aan de oorlog, het wordt uitgevoerd op basis van de oorlog. Alle informatie over de oorlog wordt gegeven door het centrale hoofdkwartier van de guerrilla. Van onze kant wordt er geen informatie verborgen voor het publiek, maar het kan gezien worden dat de Turkse staat deze oorlog probeert te verdoezelen. Desondanks gaat de oorlog in de huidige situatie op alle mogelijke manieren door. In dit opzicht was oktober een belangrijke maand van verzet en strijd. 25 oktober was het 31e jaar van het martelaarschap van kameraad Bêrîtan. Ik herdenk haar met groot respect en dankbaarheid, zoals ik al onze martelaren wil herdenken die in de maand oktober zijn gevallen.
Onze guerrillaoorlog wordt geleid door YJA Star [de autonome vrouwenguerrilla]. Zoals je kunt zien, zijn de strijders van YJA Star in de voorhoede in alle actiebalansen. Bij deze gelegenheid breng ik mijn groeten en felicitaties over aan de hele leiding en strijdkrachten van YJA Star. De strijd die zij voeren is de belangrijkste en meest betekenisvolle strijd in de geschiedenis. De kracht die deze strijd voert is de geest, de wil, het bewustzijn, de moed en het scherpe zwaard die voortkomen uit het vrije leven. De strijders van YJA Star zijn de voorhoede van het bereiken van vrijheid. Het leiderschap van YJA Star laat zien hoe belangrijk en essentieel ideologisch en vrouwelijk leiderschap is in oorlog. Het toont ook het belang en de ideologische betekenis van de Koerdische vrijheidsstrijd en guerrillaoorlogvoering. Er is een grote ideologische strijd en die ontwikkelt zich.
We kunnen zeggen dat er begin oktober een keerpunt was. Sommige kameraden beschouwden de actie in Ankara als een keerpunt en ik ben het volledig met hen eens. Ik wil met respect de kameraden Rojhat en Erdal herdenken. Zij toonden echt de nodige strijdlust in deze periode. Zij gaven uitdrukking aan de noodzaak om te vechten volgens de filosofie van Zîlan. Ze lieten ook door hun acties zien dat er niets is dat de guerrilla niet kan bereiken en geen vijand die ze niet kan overwinnen.
Er waren enkele ontwikkelingen die werden geïnitieerd ter gelegenheid van de herdenking van het martelaarschap van Bêrîtan en de viering van de oprichting van de YJA-Star. Er is sprake van een duidelijke toename van guerrilla-acties in oktober vergeleken met de voorgaande maanden, wat ook te zien is in de maandelijkse balans. Er waren enkele acties die echt zware klappen uitdeelden aan de AKP-MHP fascistische hordes. Daarom doe ik de verzetsstrijders de groeten en feliciteer ik HPG [algemene guerrilla strijdkracht] en YJA Star met hun grote successen. Ik herdenk al onze martelaren met het grootste respect, liefde en dankbaarheid, de laatste is kameraad Cûdî Çekdar die in Zap martelaar werd. Het zijn deze martelaren die het fundament van de mensheid hebben gelegd.
Aan de andere kant is er een ander beeld. Ik weet niet hoeveel het gezegd moet worden omdat de pers het heeft geanalyseerd, maar het Turkse leger verschuilt zich achter de KDP [regerende partij van de Barzani-clan in Iraaks Koerdistan, -red ]. Dit is een duidelijk feit dat kan worden gezien omdat er foto’s en video’s van zijn. Eigenlijk is het moeilijk te begrijpen of het de KDP is die zich achter het Turkse leger verschuilt of het Turkse leger dat zich achter de KDP verschuilt. Ze zijn zo afhankelijk van elkaar, zo bang voor de guerrillastrijders. Ze doen alsof ze één leger zijn. Kan een leger dat orders krijgt van twee commandocentra zo bij elkaar blijven? Dat kan niet. Dus is er maar één commando. Ze hebben dat niveau bereikt.
Dit is de situatie in de [zuidelijke Koerdische gebieden van de] Medya Verdedigingszones [door de guerrilla gecontroleerde gebieden]. Onlangs zijn er overal in Zap [gebergte, -red] acties geweest. Zowel in de zogenaamde ‘Martelaar Delîl’ in het westen als in het oosten van Zap. Zo was er de actie in Kokerê, die het bezettingsleger een zware slag toebracht. De berg Cûdî en het hele gebied van Metîna werden actieterreinen. De vijand reageerde met allerlei tegenaanvallen; met vliegtuigen, artillerie, tanks, met chemische wapens en zelfs met tactische kernbommen. Met andere woorden, het verzet dat daar werd ervaren gaat het heldendom te boven. De acties hebben zich zelfs verspreid naar Xakurkê in Heftanîn. We kunnen zeggen dat de Medya Verdedigingszones een totale fase van verzet zijn ingegaan.
Maar het is niet alleen dit gebied. Vooral sinds de zomer zijn de gebieden in Noord Koerdistan betrokken bij de oorlog. Onlangs waren er acties van Serhat tot Amed, Lice en Mardin. De guerrilla heeft een enorme ontwikkeling doorgemaakt. Het is een nieuw proces begonnen aan zijn eigen front. Er zijn ook enkele acties geweest in de metropool.
Er is geen verandering in de aanvallen van de vijand. Integendeel, de blokkade, impasse en patstelling nemen toe. Tayyip Erdoğan sprak over de moraal en het oorlogsrecht met betrekking tot Gaza. Hij zou dit een beetje voor zichzelf moeten doen. Laten we niet vergeten dat zelfs Hitler zei dat hij deze inspiratie kreeg van de Turkse Republiek. Hij zei dat hij het kreeg van het ‘Comité van Unie en Vooruitgang’ en de oprichting van de Turkse Republiek. Nu ziet iedereen die ‘bekritiseerd’ wordt door de Turkse regering, door de fascistische AKP-MHP regering, het echte gezicht van de Turkse Republiek duidelijker.
Ze proberen de samenleving in Turkije te manipuleren met complete demagogie en psychologische oorlogsvoering. Daarom bestaat de informatie die ze geven over de oorlog uit leugens. Het centrale hoofdkwartier van de guerrilla’s ontmaskert regelmatig hun leugens. De Turkse regering is wanhopig omdat ze geen oplossing heeft. De uitkomst van deze oorlog is nog steeds niet duidelijk. Mijn kameraden hebben verklaard dat zonder de steun van de KDP, zonder de steun van de “dorpswachten” [dorpelingen die met geweld of voor veel geld in dienst van het Turkse leger tegen de guerrilla’s worden ingezet], het Turkse leger geen dag zou kunnen vechten. Ze worden keer op keer verslagen. Een handvol guerrilla’s kan een leger verslaan. Iedereen kon zien wat een zware slag werd toegebracht door slechts twee mensen in Ankara. Iedereen was getuige van de kracht en capaciteit van de guerrilla.