Het Congres van Koerdische Democratische Samenlevingen in Europa (KCDK-E) heeft de demonstratie van zaterdag in Straatsburg uitgesteld. Aanleiding is de aardbevingsramp in Turkije en Syrië met tot nu toe meer dan 16.000 doden.
De demonstratie vindt elk jaar plaats uit protest tegen de internationale samenzwering die leidde tot de ontvoering van Abdullah Öcalan naar Turkije op 15 februari 1999 en die nog steeds tot doel heeft de Koerdische bevrijdingsbeweging de kop in te drukken. De nieuwe datum voor de demonstratie in Straatsburg is 8 april.
Pijn en woede: de catastrofe werd aangekondigd
De KCDK-E stelt dat de aardbeving tot een grote ramp heeft geleid: “We worden overweldigd door pijn en onze woede is zeer groot. Hoewel wetenschappers altijd hebben gezegd dat deze catastrofe eraan komt, heeft de plunderende en op winst gerichte AKP/MHP-regering geen actie ondernomen en zich met de permanente bombardementen op Koerdistan bemoeid met de natuurlijke structuur. In dit opzicht is het meer een kwestie van een regeringsbeleid van massamoord dan van een natuurramp.”
“De regering laat ons volk sterven”
In deze situatie heeft de staat de taak om mensen te helpen ongeacht hun politieke opvattingen, hun identiteit en hun overtuigingen. In plaats daarvan probeert hij hulp te voorkomen door de noodtoestand af te kondigen en deze te beperken tot de duidelijk overweldigde civiele beschermingsautoriteit AFAD, aldus de KCDK-E: “Deze regering, die zo immoreel, gewetenloos en verstoken is van menselijke waarden dat het zelfs bij een natuurramp de wet van de vijand toepast, laat ons volk sterven. Als KCDK-E en TJK-E zullen we de bevolking van Koerdistan niet uitleveren aan deze fascistische menigte, die vijandig staat tegenover de Koerden en Alevieten. Met al onze organisaties zullen we dag en nacht werken om de mensen van Europa, Canada en Australië bij de solidariteitsactie te betrekken.”
“Laten we samen onze verantwoordelijkheid nemen”
Daarom wordt de geplande demonstratie voor 11 februari in Straatsburg uitgesteld tot 8 april. “Het moet bekend zijn dat alle problemen en pijnen in Koerdistan niet los van elkaar staan. Deze catastrofe toonde duidelijk aan dat de kolonialistische Turkse staat vijandig recht op alles toepast. Daarom is het nu meer dan ooit nodig dat we ons organiseren, bewust worden en samen verantwoordelijkheid nemen. Daartoe zullen al onze aangesloten instellingen mobiliseren om de pijn van aardbevingsslachtoffers te delen en hun wonden te helen.”