Op 19 juli is het elf jaar geleden dat de Rojava-revolutie begon. De Europese koepelorganisatie van de Koerdische diaspora, KCDK-E, herdenkt het begin van de revolutie in een verklaring en onderstreept de historische betekenis ervan. Tegenover de bedreigingen voor de revolutie, vooral vanuit Turkije en het Assad-regime, zegt de vereniging: “Om de revolutie van Rojava te laten overleven, moet de mensheid er een beschermende ring omheen vormen, Rojava moet erkend worden en een status krijgen op het internationale toneel.”
“Eenheid van de volkeren tegen achterlijkheid”
De volledige verklaring van de KCDK-E luidt: “De epische opstand van Kobanê op 19 juli, die culmineerde in de Rojava Vrijheidsrevolutie, en de overwinning van de vrouwenrevolutie op de wrede middeleeuwse reactie zijn het grote keerpunt van de 21e eeuw. De Rojava Revolutie is een door vrouwen geleide democratische sociale revolutie die het evenwicht in het Midden-Oosten radicaal heeft veranderd en een basis heeft gelegd voor democratische eenheid en broederschap onder de volkeren. Het is een revolutie die alle volkeren van het Midden-Oosten, Koerdische, Arabische, Turkmeense, Armeense en Suryoye heeft verenigd in de Democratische Natie tegen de reactie.
“Ambities van de reactionaire regimes zijn gedwarsboomd”
Het is de grote revolutie die het verzet van Kobanê, waarvoor duizenden vrouwen, mannen en oude helden zijn gemarteld, heeft gewonnen met zijn epische opstand die de wil van de mensheid vertegenwoordigt. Duizenden mannen en vrouwen zijn gevallen in het verzet van Kobanê. Zij hebben de prijs betaald en deze grote revolutie voor de mensheid tot stand gebracht. De Turkse staat in het bijzonder, maar ook alle andere reactionaire krachten, hebben de revolutie bruut aangevallen. Maar de vrijheidsrevolutie zegevierde en bleef overeind.
“Internationalisten van over de hele wereld hebben offers gebracht voor de revolutie”
Dit is een revolutie van de mensheid waaraan internationalistische revolutionairen van over de hele wereld, inclusief Turkije, hebben deelgenomen. Ze zijn opgeofferd, gevallen of gewond geraakt voor deze revolutie. Door de vrijheidsrevolutie van Rojava werd de gesel van de mensheid, de wrede IS, teruggeslagen en verslagen door de vastberadenheid van vrouwen. De Democratische Natie Revolutie faalde in de ambities van vele reactionaire machten, in de eerste plaats de dictator Erdoğan.
“Rojava revolutie is een vrouwenrevolutie”
De Rojava Revolutie is de vrouwenrevolutie die de filosofie van Rêber Apo belichaamt en die aantoont dat de achterstand in het Midden-Oosten en de machten die deze belichamen, verslagen kunnen worden. Het is misschien wel de eerste keer in de geschiedenis dat er zo’n populaire ecologische, democratische en sociale revolutie heeft plaatsgevonden waarbij vrouwen het voortouw hebben genomen en direct betrokken zijn geweest bij de opbouw ervan. De revolutie is zo sterk dat deze door vrouwen geleide ervaring een bron van inspiratie blijft, vooral voor vrouwen over de hele wereld.
“Er wordt geprobeerd om de revolutie te vernietigen”
De Rojava-revolutie vertegenwoordigt zowel een overwinning op de tirannie van het Assad-regime als op de genocidale Turkse staat. De revolutie gaat nu haar 12e jaar in en wordt nog steeds omringd door deze reactionaire krachten die haar willen vernietigen. Ze blijft onderworpen aan grote provocaties, aanvallen, bedreigingen en embargo’s die het internationaal recht tarten.
“Status is noodzakelijk om te overleven”
Aan de ene kant wordt de revolutie van Rojava zeer gerespecteerd door de volkeren van de wereld, maar aan de andere kant is het in groot gevaar door de houding van de internationale machten. Het zelfbestuur, dat werd opgericht op basis van het principe van zelforganisatie en gelijke vertegenwoordiging van de volkeren, wordt niet beschouwd als gesprekspartner in internationale conferenties, verdragen of onderhandelingen. Integendeel, de onmenselijke criminele bendes blijven, door hun zeggenschap in al deze platforms, in de positie dat ze kunnen meebeslissen over het lot van de volkeren van het Midden-Oosten.
De erkenning van de status van Rojava is de belangrijkste prioriteit geworden, zelfs de conditio sine qua non, wil de revolutie van Rojava overleven en een hoop blijven voor de mensheid. Wil de revolutie van Rojava overleven, dan moet de mensheid er een beschermende ring omheen vormen. De revolutie moet erkend worden en een status krijgen op het internationale toneel.
De straat op tijdens het honderjarig bestaan van het Verdrag van Lausanne
Naast solidariteit en steun van over de hele wereld, is een van onze belangrijkste strijd voor officiële erkenning en status voor het zelfbestuur dat in Rojava is ontstaan. Tijdens het honderdjarig bestaan van het Verdrag van Lausanne, dat de genocide formaliseerde, is de revolutie van Rojava van het grootste belang voor onze nationale eenheid.
Als KCDK-E verwelkomen we deze grote revolutie van de mensheid, die nu zijn 12e jaar ingaat, en we roepen alle mensen in Europa, Australië en Canada op om zich te mobiliseren voor een status voor vrij zelfbestuur. Bij deze gelegenheid moeten we op 22 juli samenkomen in Lausanne voor een grote mars in de geest van nationale eenheid en de revolutie van Rojava.”