- Zuid-Koerdistan
De uitvoerende raad van het covoorzitterschap van de KCK heeft een verklaring uitgegeven over de nasleep van de lokale verkiezingen van 31 maart in Turkije en Noord-Koerdistan. De verklaring wrrd gepubliceerd door ANF Nieuwsagentschap.
In de verklaring staat dat “er een democratische sfeer is ontstaan en we beschouwen het huidige proces als cruciaal voor de revolutionaire democratische krachten in Turkije, het Koerdische volk als geheel, de Turkse samenleving en het zich ontwikkelende politieke klimaat in het land.
De gemeenteraadsverkiezingen in Turkije hebben het politieke en sociale landschap van het land veranderd en tegelijkertijd de voorwaarden geschapen voor een oplossing van de huidige problemen. De politieke krachten in Turkije kregen een belangrijke kans en mogelijkheid. Als Koerdische Vrijheidsbeweging verklaren we dat onze eigen aanpak gebaseerd zal zijn op het benutten van deze kans. In dit verband achten wij het noodzakelijk om enkele van onze gedachten en verwachtingen uit te spreken.”
De verklaring merkte op dat “de verkiezingen plaatsvonden in een antidemocratische omgeving. De staat gebruikte allerlei methoden, manipulatie en fraude, vooral in Koerdistan, om de belangen van de regering te beschermen. Bovendien werden soldaten, politieagenten en paramilitaire troepen vanuit het hele land naar Koerdische steden en dorpen vervoerd om daar hun stem uit te brengen voor de AKP en MHP, wat de algemene uitslag beïnvloedde. De staat probeerde dit niet eens te verbergen. Op deze manier werden veel steden en dorpen in Koerdistan in beslag genomen en werd de wil van het volk misbruikt. Bovendien probeerde de Hoge Verkiezingsraad (YSK) beslag te leggen op de grote steden die in Koerdistan en later ook in Turkije werden gewonnen. Dit gebeurde bijvoorbeeld in Wan (TR. Van). Dit werd voorkomen door het initiatief en verzet van het volk en de solidariteit van het democratische publiek in Turkije. Kijkend naar de resultaten van de verkiezingen, ondanks alle fraude, kon de alliantie van de AKP, MHP, KDP en Hizbulkontra geen stemmen krijgen van de mensen in Koerdistan en geen enkele gemeente winnen. De gemeenten die onder hun controle zijn, zijn gemeenten die zijn geannexeerd.”
In de verklaring wordt onderstreept dat “tot op de dag van vandaag de AKP-MHP regering haar toevlucht heeft genomen tot allerlei vuile methoden en trucs in Turkije. Ze heeft racisme, nationalisme, sektarisme, seksisme en allerlei reactionaire praktijken verspreid door middel van Koerdische vijandschap. Als gevolg hiervan werd ook de Turkse samenleving onderdrukt. Ondanks al haar pogingen leed de AKP een grote nederlaag. Dit laat zien hoe diep de AKP gevallen is. Ze is niet alleen gewond geraakt, maar ook veranderd in een politiek lijk.
Het belangrijkste resultaat van de verkiezingen is ongetwijfeld dat de AKP, die Turkije 25 jaar lang heeft geregeerd en de samenleving kwaad heeft berokkend, resoluut is verslagen. De legitimiteit van de AKP en de regering van Tayyip Erdoğan is na tweeëntwintig jaar uitgehold. Terwijl ze democratie en vrijheden hadden beloofd toen ze aan de macht kwamen, hebben ze het tegenovergestelde nagestreefd. Ze beloofden dat de Koerdische kwestie zou worden opgelost; ze slaagden er niet alleen niet in om dit te bereiken, maar werden in plaats daarvan vijandiger tegenover de Koerden dan hun voorgangers en leidden Turkije naar een catastrofe.”
De verklaring vervolgde: “Onder het 22-jarige bewind van de AKP en Tayyip Erdoğan is Turkije veranderd in een totaal wrak. Achterlijkheid, immoraliteit, wetteloosheid en onrechtvaardigheid hebben een extreem niveau bereikt. Alle rijkdommen, schatten en productie van het land zijn misbruikt voor de welvaart van een paar individuen, terwijl de samenleving tot honger, armoede en ellende is gedreven. Opdat de samenleving zou instemmen met deze situatie, werd de Koerdische vijandschap aangewakkerd en werd een intense speciale oorlog gevoerd tegen de samenleving. De staat en de samenleving werden geregeerd door speciale oorlogsvoering. De methodes waar de AKP-regering voor koos tijdens de verkiezingen tonen aan hoe ontaard ze is en dat ze de maatschappij en de mensheid niets te bieden heeft. Dat de AKP en Tayyip Erdoğan in deze staat de macht hebben gegrepen en de maatschappij zoveel kwaad hebben berokkend, is het resultaat van een mentaliteit die gebaseerd is op Koerdische vijandschap. Ongetwijfeld is de vijandschap tegen de Koerden geworteld in de vijandschap tegen de vrije moraal van de samenleving, menselijke waarden, vrijheid en democratie. De gemeenteraadsverkiezingen van 31 maart maakten een einde aan deze situatie, beperkten de invloed van de AKP en degradeerden haar tot tweede partij.”
Toch, aldus de verklaring, “is dit niet de eerste keer dat de AKP en Tayyip Erdoğan een klap krijgen tijdens verkiezingen. Bij de algemene verkiezingen van 7 juni 2015 verloor de AKP ook en viel uit de macht. De AKP en Tayyip Erdoğan verloren de macht door het gecreëerde klimaat en de strategieën die Rêber Apo [Abdullah Öcalan] had ontwikkeld voor de ontwikkeling van democratische krachten. De samenleving van Turkije gaf de democratische krachten en de oppositie, die samenkwamen onder de paraplu van de HDP, de plicht en verantwoordelijkheid om partners te worden in het bestuur van Turkije. Tayyip Erdoğan verhinderde echter dat dit democratiseringsproces zich verder ontwikkelde door een alliantie te vormen met de fascistische en racistische MHP en Devlet Bahçeli. Omdat de oppositie en haar democratische beleid te oppervlakkig of zwak werden bevonden, maakte de regering hier gebruik van en pleegde een militaire staatsgreep. Sindsdien is Turkije in handen van een regering die door de staatsgreep is gevormd. Dit proces, dat elke keer dat het ter sprake komt tot in detail moet worden uitgelegd, heeft iedereen veel pijn gedaan, mensenlevens, tijd en energie gekost en het land en de samenleving veel gekost. Pas nu is deze coupregering gestopt. Nu is de kans gekomen om af te ronden wat negen jaar geleden onvolledig werd achtergelaten.”
De verklaring voegde eraan toe: “De houding van het Koerdische volk en de strijd in Koerdistan was de beslissende factor in de nederlaag van het fascisme. De cruciale rol in deze ontwikkeling werd gespeeld door het Koerdische volk in de strijd geleid door de vrijheidsbeweging en de strategie die het ontwikkelde. Vanaf het begin heeft het Koerdische volk en de democratische krachten duidelijk en ononderbroken stand gehouden, weerstand geboden en gevochten tegen de staatsgreep van de fascistische AKP-MHP. In de voorhoede van dit verzet stond altijd Rêber Apo in de gevangenis van het eiland Imrali. Ook de Koerdische vrijheidsguerrilla verzette zich, duizenden van onze gevangen kameraden in Turkse gevangenissen verzetten zich, Koerdische vrouwen en jongeren verzetten zich tegen de fascistische onderdrukking en hun speciale oorlogsvoering. Het Koerdische volk heeft grote weerstand geboden, niet alleen in Noord Koerdistan, maar in alle vier delen van Koerdistan en in de diaspora. Onder alle omstandigheden hebben ze hun vastberadenheid voor vrijheid beschermd en het fascisme niet doorgelaten in Koerdistan.
In deze gemeenteraadsverkiezingen heeft het Koerdische volk duidelijk zo’n houding laten zien en laten zien dat ze staan op een vrij leven en de democratisering van Turkije. Ze lieten het fascisme niet passeren en lieten geen ruimte voor discussie. Het was deze houding en strijd van het Koerdische volk, de democratische krachten van Turkije en de Koerdische vrijheidsbeweging die leidde tot de nederlaag van het fascisme. De houding van het Koerdische volk voor een vrij leven en hun aandringen op de democratisering van Turkije moet gezien en begrepen worden. Dit is zeer belangrijk om een positief resultaat te bereiken en om het proces democratisch te laten verlopen. Ongetwijfeld voerde het Koerdische volk deze strijd samen met de volkeren van Turkije en hun democratische krachten. Het was de strategie van co-existentie en het verzet dat zich ontwikkelde op basis van deze strategie dat leidde tot het begin van het einde van het fascisme.”
De verklaring benadrukte dat “het succes en de resultaten die behaald zijn tegen het fascisme de verantwoordelijkheid van de democratische krachten in het land, die de dynamiek en het onderwerp van de strijd zijn, hebben vergroot. De meest fundamentele taak die voor ons ligt is het organiseren en in praktijk brengen van de resultaten van de strijd tegen het fascisme, dit te integreren met het volk, en de Turkse democratie op te bouwen op basis van Koerdische vrijheid. Dit is een taak van de democratische krachten en vormt hun historische plicht. De democratische krachten moeten deze taak vervullen en een leidende rol spelen in hun respectievelijke ontwikkelingen door hun historische verantwoordelijkheid op te nemen. Ze moeten meer verenigd zijn en een intensere antifascistische en democratische strijd voeren. Het Koerdische volk moet altijd aandringen op zijn eisen voor vrijheid en democratisering van Turkije. Tegelijkertijd moeten de democratische krachten deze strijd steunen en leiden.”
De KCK zei dat “een ander belangrijk resultaat van de gemeenteraadsverkiezingen van 31 maart is dat de CHP na vijftig jaar weer de status van eerste partij heeft. De CHP heeft de opdracht gekregen om Turkije te leiden door de Turkse samenleving. Daarom zijn de toekomstige denkwijze en strategie van de CHP cruciaal. De CHP is een van de belangrijkste partijen die de verkiezingsuitslag correct moet evalueren. Het is duidelijk dat de Turkse samenleving verwacht dat de CHP verantwoordelijk handelt. We zien deze situatie en hechten er belang aan. Wat betreft de juiste aanpak moet de CHP allereerst goed begrijpen hoe deze verkiezingsuitslag tot stand is gekomen en de rol van het Koerdische volk, het volk van Turkije en de revolutionaire democratische beweging van Turkije in de strijd tegen het fascisme erkennen. De basisbehoefte van Turkije en de basisverwachting van de Turkse samenleving is democratie. Als de partij die de republiek heeft opgericht, krijgt de CHP een nieuwe kans om de republiek te democratiseren. De CHP wordt hierin gesteund door de samenleving. Als de CHP weer aan kracht wil winnen, moet ze deze kans op de juiste manier aangrijpen om de kans te herstellen die ze in 1973 heeft verloren.
De Turkse samenleving steunde de CHP in 1973 en vertrouwde haar de verantwoordelijkheid toe om deze cruciale rol te spelen. Maar onder leiding van Bülent Ecevit kon de CHP haar rigide natie-statisme, nationalisme en chauvinisme niet overwinnen. Ze slaagde er niet in de wil te tonen om de Koerdische kwestie op te lossen. Ze ontwikkelde geen democratisch programma en nam niet de nodige democratische stappen. Hierdoor verloor het de steun van de samenleving en liet het een historische kans liggen. Nu heeft de samenleving de CHP een tweede kans gegeven. Als de CHP deze kans grijpt, zich inzet voor de democratisering van de republiek, stappen in deze richting zet en deze wil toont, zal ze de nodige steun krijgen van de samenleving en de democratische krachten. De samenleving zal dit zien en de CHP steunen. Ook wij zullen de stappen in de richting van democratisering steunen. Echter, als de CHP deze houding niet ontwikkelt en geen democratische stappen zet, zal het de steun van de samenleving verliezen. Ze zal in dezelfde situatie terechtkomen als de AKP. De steun van de samenleving voor de AKP en de verwachtingen van de AKP waren om democratisering te ontwikkelen. Maar omdat ze dit niet deed, verloor ze de steun van de samenleving.”
De KCK zei dat “tijdens de verkiezingen van 7 juni 2015 de Turkse samenleving deze houding duidelijk heeft laten zien. Sindsdien is de AKP volledig door middel van staatsgrepen aan de macht gebleven. Door geen stappen te zetten in de richting van democratisering en de oplossing van de Koerdische kwestie, heeft de AKP Turkije aan de rand van de afgrond gebracht en zijn eigen einde voorbereid door racisme, nationalisme, fascisme en oorlog te ontwikkelen. Nu wil de samenleving in Turkije een einde aan deze situatie en wil een oplossing. Op 31 maart werd deze houding duidelijk gedemonstreerd. De CHP moet dit zien als een historische kans, en om deze kans op de juiste manier te benutten en meer steun van de samenleving te krijgen, moet ze met een democratisch programma komen zonder tijd te verliezen. De CHP moet haar plan en programma presenteren om de republiek te democratiseren door democratische stappen te nemen. De CHP moet inzien dat de bron van alle problemen het falen van de democratie in Turkije is. Daarom moet ze laten zien dat ze de macht en de wil heeft om hier een einde aan te maken. Daartoe moet ze zich in de eerste plaats richten op het oplossen van de Koerdische kwestie, het meest fundamentele probleem in het land. De republiek kan niet democratisch worden of uit de huidige crisis geraken zonder de democratische oplossing van de Koerdische kwestie, die een bijproduct is van het onvermogen van de republiek om te democratiseren.
Als de CHP een democratiseringsprogramma voorlegt en de nodige stappen zet op deze fundamentele punten, zal ze de nodige steun krijgen van de samenleving. Met deze steun heeft ze de kans om de democratisering te realiseren die Turkije nodig heeft. Democratisering vergt ongetwijfeld veel werk en veel stappen. Dit kan echter niet eeuwig worden uitgesteld. De wil hiervoor moet zo snel mogelijk naar voren gebracht worden, en er moeten fundamentele stappen gezet worden. Als de democratische krachten van Koerdistan en Turkije, zullen we elke juiste stap steunen. Dit is ons standpunt in deze zaak, dat gebaseerd is op de historische verantwoordelijkheid die we voelen ten opzichte van de Turkse samenleving en de democratisering van Turkije.”
Bron: ANF