- Zuid-Koerdistan
Op 14 mei vinden in Turkije de presidents- en parlementsverkiezingen plaats. Bij de verkiezingen strijden het door de fascist Erdogan geleide bondgenootschap van AKP en MHP, waaraan de Koerdisch-islamitische Hüda-Par zich heeft aangesloten, de Nationale Alliantie met hun presidentskandidaat Kemal Kılıçdaroğlu (CHP) en de Alliantie voor Werk en Vrijheid, waartoe de met een verbod bedreigde HDP, de Groen Linkse Partij (Yeşil Sol Parti) en andere progressieve partijen behoren.
Het Comité voor Volk en Religieuze Zaken van de KCK (Unie van Koerdische Gemeenschappen) heeft zijn mening gegeven over de betekenis van deze verkiezingen in een interview met ANF Nieuwsagentschap. Hieronder volgt een fragment van het uitgebreide artikel in het Nederlands:
Allereerst willen we eraan herinneren dat de verkiezingen die op 14 mei in Koerdistan en Turkije plaatsvinden, zeer belangrijk zijn. Maar we zijn niet van mening dat verkiezingen de oplossing zijn voor alles. Een dergelijke benadering zou tot grote fouten leiden. De verkiezingen zijn echter belangrijk voor alle bevolkingsgroepen die in Turkije leven. Voor het Koerdische, Arabische, Lazische en Turkse volk en andere volkeren gaat het om de strijd voor vrijheid van taal en cultuur. De Alevitische, Yazidi, Assyrische en andere religieuze gemeenschappen vechten voor gelijkheid en democratie. De verkiezingen zijn ook zeer belangrijk voor de strijd voor het leven en de vrijheid van vrouwen die in Turkije en Koerdistan worden blootgesteld aan staatsgeweld, vermoord en verdwijnen. Ook voor de jeugd, de werkende klasse en alle maatschappelijke groepen zijn deze verkiezingen van groot belang.
De volkeren, vrouwen en jeugd moeten deelnemen aan dit proces in het besef dat ze een rol zullen spelen in een beweging die het instorten van een fascistisch regime zal teweegbrengen, dat vijandig staat tegenover de natuur, culturen, fundamentele rechten en vrijheden. De Republiek Turkije bestaat al honderd jaar. Deze periode zal de geschiedenis ingaan als de eeuw van de genocide op volkeren, met name het Koerdische volk. Ook de slachtingen die de Alevitische gemeenschap in deze eeuw heeft meegemaakt, hebben het niveau van genocide bereikt. Naast de fysieke aanvallen stonden ideologische en psychologische aanvallen in deze eeuw voortdurend op de agenda en werden uitgevoerd.
De Turkse natiestaat of de staat van de Republiek Turkije heeft in zijn praktijk van de afgelopen honderd jaar bewezen dat hij Koerden en Alevieten altijd als een veiligheidsprobleem heeft beschouwd. Sinds 1923, dus sinds de oprichting van de republiek, staan de volkeren onder constante druk. In de laatste twintig jaar van het AKP-bewind is de situatie echter geëscaleerd. Er waren bijna dagelijks arrestaties, martelingen en isolatie in de gevangenissen en de problemen van vrouwen zijn drastisch verslechterd. De economie zit in het slop en mensen ervaren het leven als een marteling vanwege economische moeilijkheden. De oorlog in Koerdistan escaleerde het meest, zonder morele regels te volgen.
Bovendien is de fascistische AKP/MHP-regering met niets van dit alles tevreden en heeft zich verbonden met Hüda-Par, ook bekend als de Hezbollah-organisatie, die in de jaren negentig een rol speelde bij tienduizenden onopgeloste moorden door haar contrarevolutionaire activiteiten. Dit dient om de volkeren te intimideren. Hüda-Par is vooral bij de Koerden geen onbekende terroristische organisatie. Het is de politieke partij van de Hizbi-Kontra en werd vooral in de vroege jaren negentig als Koerdische tak van het Turkse Gladio [Stay-Behind-organisaties van de NAVO] opgericht. Tegelijkertijd is deze organisatie ook de praktische uitvoerder van geheime en duistere zaken in Turkije en Koerdistan, oftewel de contrakrachten. En de toetreding van deze krachten betekent de toetreding van Gladio tot de verkiezingen onder de naam van een politieke partij. Het zijn deze krachten die Turkije al aan de rand van de afgrond hebben gebracht.
In dit opzicht is Turkije met het verkiezingsproces op een belangrijk kruispunt beland. De strijd van de vrijheidsbeweging, vrouwen en jongeren, arbeiders en democratische kringen hebben het fascistische regime aan de rand van instorting gebracht. Met de verkiezingen zal ons volk, ja de volkeren van Turkije, het proces afsluiten door er als het ware de genadeslag aan toe te brengen. In de aanloop naar de verkiezingen wordt de cruciale rol en betekenis van de Alliantie voor Werk en Vrijheid nog duidelijker. De dynamiek van de strijd voor democratie, rechten en vrijheid in Turkije bestaat uit de maatschappelijke segmenten waarop de Alliantie voor Werk en Vrijheid steunt. Hoe meer deze alliantie groeit en sterker wordt door alle bevolkingsgroepen, religieuze gemeenschappen, vrouwenorganisaties, jongeren, arbeiders en werklozen in Turkije te betrekken, hoe sterker het de strijd voor democratie zal versterken en de weg openen voor democratische politiek.
Al meer dan twintig jaar is de fascistische regering de gezamenlijke vijand van de hele samenleving in Turkije. In dit opzicht is het noodzakelijk om zich te scharen rond de Groen Linkse Partij, die de volkeren, vrouwen, jongeren en religieuze identiteiten vertegenwoordigt, zich organiseert voor de strijd voor democratie en vrijheid en haar politieke programma en richtlijnen dienovereenkomstig formuleert, en op basis hiervan te werken. In Turkije moet er een radicale verandering van mentaliteit plaatsvinden, de mentaliteit van ontkenning en vernietiging, het begrip en de politiek van genocide moeten veranderen. Verandering en transformatie kunnen worden bereikt door de ontwikkeling van democratische politiek, democratische strijd, sociale strijd en verzet.