Sinds 27 november 2023 voeren PKK- en PAJK-gevangenen in Turkse gevangenissen een openlijke verzetsactie. Een hongerstaking is veranderd in een communicatieboycot. De gevangenen eisen dat er een einde komt aan het isolement van de Koerdische vertegenwoordiger Abdullah Öcalan en in de Turkse gevangenissen. Met het oog op dit verzet van de gevangenen, verklaarde het medevoorzitterschap van de Uitvoerende Raad van de Unie van Koerdische Gemeenschappen (KCK) het volgende:
“De houding van de politieke gevangenen en de boodschap die ze uitdragen met hun verzet moet duidelijk begrepen worden door de samenleving. Zolang het totale isolement van Rêber Apo [Abdullah Öcalan] op Imrali voortduurt en tienduizenden politieke gevangenen zich verzetten tegen het isolement, is het ondenkbaar dat de samenleving onverschillig blijft en gewoon doorgaat zoals voorheen. Gevangenissen, en het Imrali-systeem in het bijzonder, zijn gecreëerd om elke hoop op vrijheid in de samenleving te vernietigen. Daarom is het beleid tegen gevangenen en vooral de absolute isolatie van Rêber Apo in feite een aanval om de samenleving te vernietigen. De toekomst van de maatschappij kan alleen gewonnen worden door het vernietigen van dit vernietigingssysteem dat door de machthebbers is opgezet. Daarom kan de samenleving niet onverschillig blijven voor de realiteit in gevangenissen en het verzet van politieke gevangenen.”
De KCK roept op: “We roepen iedereen op die niet aan de kant staat van de fascistische AKP/MHP regering, die zich verzet tegen het fascisme, die opkomt voor vrijheid, democratie en rechtvaardigheid, om de eisen van de politieke gevangenen te steunen, om een gezamenlijk standpunt te ontwikkelen tegen het isoleer-martelsysteem en om een gezamenlijke strijd te voeren.”
De volledige verklaring werd gepubliceerd door ANF Nieuwsagentschap en luidt als volgt:
“De politieke gevangenen in Koerdistan en Turkije verzetten zich sinds 27 november 2023 tegen de fascistische onderdrukking, isolatie en uitroeiingspraktijken. Hun familieleden en bewuste contexten voeren verschillende solidariteitsacties en proberen de stemmen van de gevangenen te laten horen en op de publieke agenda te zetten. Wij verwelkomen en groeten dit uiterst belangrijke verzet. Bij deze gelegenheid gedenken we met respect en dankbaarheid het grote gevangenisverzet van 14 juli en zijn aanhangers. Zij speelden een grote rol in de ontwikkeling van de Koerdische vrijheidsstrijd en zijn even belangrijk voor de overwinning ervan. Via hen willen we opnieuw alle martelaren van de revolutie en de democratie herdenken. We herbevestigen het belang van het verzet van de gevangenen, dat zich ontwikkelt langs de lijn van onze martelaren.
“De boodschap van politieke gevangenen is extreem belangrijk”
De houding van politieke gevangenen en de boodschap die ze afgeven aan de samenleving zijn extreem belangrijk. In dit opzicht moet het worden benadrukt en begrepen. Gevangenissen zijn de gebieden die het best de situatie in een samenleving weerspiegelen. Degenen die wreed zijn tegen mensen en vijandig staan tegenover menselijke waarden tonen hun houding het duidelijkst in gevangenissen. Het zijn de politieke gevangenen die deze realiteit het duidelijkst herkennen en er elk moment tegen vechten. Daarom moeten de woorden, standpunten en acties van politieke gevangenen niet los worden gezien van de sociale realiteit. Integendeel: de woorden, perspectieven en acties van politieke gevangenen zijn een uitdrukking en weerspiegeling van de gedachten, verwachtingen en het verlangen naar vrijheid van de samenleving. In die zin is het verzet van politieke gevangenen onder gevangenisomstandigheden het meest betekenisvolle antwoord op onderdrukking, fascisme en vernietiging.
De gevangenen versloegen met hun vastberaden wil alle soorten onderdrukking, vervolging en marteling, braken de muren van vernietiging af en versterkten de wil, het verzet en de vastberadenheid van de samenleving. Door ondanks alles vast te houden aan hun lijn van vrijheid tegen elke vorm van capitulatie, brachten ze de vijand de grootste nederlaag toe. Want overwinning wordt in de eerste plaats behaald door een groot gevoel van vrijheid, overtuiging en georganiseerde wil. Net zoals er geen succes kan zijn dat niet gebaseerd is op wilskracht, is het nooit mogelijk om een volk tegen te houden dat de wil heeft verworven om te winnen op zijn weg naar vrijheid. In de Koerdische vrijheidsstrijd heeft deze realiteit zich in haar meest indrukwekkende vorm getoond. Het patriottische Koerdische volk kent deze realiteit heel goed. De verzetsstrijders in de gevangenis hebben de forten van onderdrukking vernietigd met hun onwankelbaar geloof in het volk en de vrijheid. Het was het verzet in de kerkers dat de vijand in Koerdistan de nederlaag toebracht en de weg vrijmaakte voor succes. De vrijheidsstrijd die het Koerdische volk weer heeft opgebouwd, heeft zich ontwikkeld op basis van deze erfenis. Ongetwijfeld hebben de politieke gevangenen zo’n historische rol gespeeld en de loop van de geschiedenis veranderd, niet alleen in de revolutie in Koerdistan, maar ook in de socialistische en revolutionair-democratische beweging in Turkije en overal elders.
“Het sterkste verzet is te zien in Imrali”
Het AKP/MHP-regime voert de zwaarste repressie uit in de kerkers. Het heeft de mentaliteit van het fascistische coupregime van 12 september [1980] overgenomen en voert hetzelfde beleid van onderdrukking, isolatie en marteling tegen de gevangenen als de junta toen deed. De gevangenen zijn echter geenszins bereid zich over te geven en verzetten zich hevig tegen dit systeem van onderdrukking, isolatie en marteling. Het verzet dat de gevangenen al meer dan zes maanden voeren, is erop gericht het totale isolement van Rêber Apo op te heffen en voorwaarden te scheppen voor zijn gezondheid, veiligheid en vrijheid. Dit is omdat Imralı het brandpunt is van onderdrukking, isolatie en marteling en waar het grootste verzet daartegen zich ontwikkelt. Het beleid waarmee de fascistische AKP/MHP regering de samenleving aanvalt is gericht op Imralı. Het doel is om resultaten te bereiken op Imrali door middel van isolatie en marteling. Dit is om de fascistische orde te vestigen. Dit is de reden waarom het regime zo aandringt op het beleid van totale isolatie. Met dit in gedachten hebben de politieke gevangenen de afschaffing van het totale isolement van Rêber Apo als doel van hun acties genoemd.
“De samenleving mag niet onverschillig blijven”
De houding van de politieke gevangenen en de boodschap die ze met hun verzet uitdragen, moeten volledig begrepen worden door de maatschappij. Zolang de totale isolatie van Rêber Apo in Imrali voortduurt en tienduizenden politieke gevangenen zich tegen de isolatie verzetten, is het ondenkbaar dat de maatschappij onverschillig blijft en gewoon doorgaat zoals voorheen. Omdat gevangenissen, en het Imrali-systeem in het bijzonder, zijn gecreëerd om elke hoop op vrijheid in de samenleving te vernietigen. Daarom is het beleid dat tegen de gevangenen is ontwikkeld, vooral de absolute isolatie van Rêber Apo, in feite een vernietigingsaanval op de samenleving. De toekomst van de samenleving kan alleen gewonnen worden door dit vernietigingssysteem, dat door de heersers is opgezet, te vernietigen. Daarom kan de samenleving niet onverschillig blijven voor de realiteit in de gevangenissen en het verzet van de politieke gevangenen.
“Mensen moeten opkomen voor de eisen van politieke gevangenen”
Het lijdt geen twijfel dat het patriottische volk van Koerdistan eerst en vooral de verantwoordelijkheid moet nemen voor de politieke gevangenen en hun verzet. Het Koerdische volk moet het verzet van de politieke gevangenen omarmen, het als het hunne beschouwen, er deel van uitmaken en het versterken door hun acties. Het AKP/MHP regime heeft tienduizenden revolutionairen, patriotten en democraten gevangen gezet die zich hebben verzet tegen de genocide op het Koerdische volk. Dit is om het Koerdische volk te beroven van hun voorhoede, hun organisatie en hun initiatief. Met andere woorden, het Koerdische volk en zijn vrijheidsstrijd worden gevangen gezet. Net als in het verleden wil het AKP/MHP-regime de hoop van het Koerdische volk op vrijheid vernietigen en zijn genocidale kolonialistische mentaliteit en beleid opleggen aan Koerdistan. Het AKP/MHP-regime heeft Imrali in het centrum geplaatst van dit genocidaal kolonialistisch beleid.
Door het genocidale systeem op Imrali en het absolute isolement van Rêber Apo te handhaven, zal de genocide op het Koerdische volk gerealiseerd worden. Zich bewust van dit feit, hebben de politieke gevangenen zich verzet om een einde te maken aan het totale isolement van Rêber Apo. Dit betekent dat de politieke gevangenen het initiatief nemen in naam van het volk en het voortouw nemen in de strijd. Ons volk moet deze nobele houding ten volle begrijpen en zich erin inleven. De inzet voor de politieke gevangenen kan niet alleen worden overgelaten aan de familieleden van de gevangenen. Het hele volk moet opkomen voor de eisen van de politieke gevangenen en voor hen opkomen.
“Verenig je rond de strijd van revolutionaire gevangenen”
De revolutionaire democratische krachten moeten strijden tegen het absolute isolement van Rêber Apo en de eisen en het verzet van de politieke gevangenen steunen. Ze moeten zich verenigen rond de strijd van de gevangenen en zo de gemeenschappelijke strijd naar een nieuw niveau tillen. De revolutionair-democratische krachten moeten zich verenigen met de wereldwijde vrijheidsbeweging en zo een sterker initiatief nemen in de democratisering van Turkije door de strijd voor democratie te verbinden met de wereldwijde vrijheidsbeweging. Zij moeten de voorhoede vormen om het volk te organiseren en te mobiliseren.
Rêber Apo zit al meer dan drie jaar in totale isolatie en er is geen teken van leven van hem. Duizenden politieke gevangenen verzetten zich al meer dan zes maanden tegen deze isolatie. Uit protest weigeren ze familiebezoek en rechtszittingen. In een situatie van totale isolatie, waarin tienduizenden politieke gevangenen niet voor de rechtbank verschijnen en geen familiebezoek accepteren, is het de meest fundamentele plicht van de democratische politiek en samenleving om de ogen te richten op de gevangenissen en zonder aarzeling verantwoordelijkheid te nemen voor deze strijd.
Het 25 jaar durende Imrali-systeem en de totale isolatie van Rêber Apo gedurende meer dan drie jaar zijn illegaal, onmenselijk en immoreel. De wet op Imrali is opgeschort.
“Zolang het recht op Imrali wordt vernietigd, is er geen gerechtigheid”
Advocaten, juristen en mensenrechtenactivisten moeten zich hiertegen verzetten en actie ondernemen. Dit is de meest fundamentele juridische verantwoordelijkheid. Zolang het recht op Imrali wordt vernietigd, is het niet realistisch om elders recht, gerechtigheid en democratie te verwachten. Het is aangetoond dat dit in Turkije niet kan gebeuren. De bron van alle wetsovertredingen in Turkije ligt in de wetsovertredingen op Imrali. De schending van de wet heeft zich uitgebreid van Imrali naar het hele land. Met het oog op deze realiteit moeten advocaten en juridische instellingen zich verzetten tegen de totale isolatie en schending van de wet op Imrali en de democratische en legitieme protesten van de samenleving steunen.
“Iedereen moet opstaan tegen totale isolatie”
Aan de andere kant moet iedereen die zichzelf als democratisch, liberaal, oprecht, gewetensvol en echt oppositioneel beschouwt, in opstand komen tegen het absolute isolement van Rêber Apo en de eisen van de politieke gevangenen steunen. Het Imrali-systeem en de totale isolatie van Rêber Apo zijn niet alleen tegen het Koerdische volk, maar ook tegen de samenleving van Turkije en de democratisering van Turkije. De mentaliteit en het beleid van het AKP/MHP regime zijn gebaseerd op vijandigheid tegenover de Koerden en genocide. Dit beleid schaadt niet alleen het Koerdische volk maar ook de Turkse samenleving. Het is duidelijk in wat voor situatie de AKP/MHP regering Turkije en de Turkse samenleving heeft gebracht met dit beleid. Het is duidelijk dat de voortzetting van dit beleid tot veel ergere gevolgen zal leiden en dat iedereen eronder zal lijden. Het belangrijkste wat Turkije nodig heeft is democratisering. Dit kan enkel bereikt worden door de democratisering van de Koerdische kwestie. Daarom ligt de toekomst van Turkije in de democratische politieke oplossing van de Koerdische kwestie. Iedereen die niet aan de kant van het AKP/MHP regime staat, die opkomt voor vrijheid en democratie, moet deze realiteit erkennen en zich verzetten tegen het absolute isolement van Rêber Apo en op deze basis de eisen van de politieke gevangenen steunen.
In deze zin roepen we het Koerdische volk, de volkeren van Turkije, de democratische krachten, vooral degenen die niet aan de kant van de fascistische AKP/MHP regering staan, degenen die het fascisme verwerpen, degenen die opkomen voor vrijheid, democratie en rechtvaardigheid, op om de eisen van de politieke gevangenen te steunen, een gemeenschappelijk standpunt te ontwikkelen tegen het isolationistische martelsysteem en een gemeenschappelijke strijd te voeren.”
Bron: ANF