KCK: We zullen degenen die verantwoordelijk zijn voor de genocide op de Yazidi’s ter verantwoording roepen

  • Zuid-koerdistan

Het covoorzitterschap van de Uitvoerende Raad van de KCK (Unie van Koerdische Gemeenschappen) heeft een verklaring vrijgegeven over de 9e herdenking van de genocide op de Yazidi’s door Islamitische Staat en over de internationale verantwoordelijkheid om de inspanningen van de Yazidi’s voor zelfbestuur en zelfverdediging te steunen.

“Parlementen en regeringen van veel landen hebben resoluties aangenomen waarin de genocide op de Yazidi’s wordt erkend. Dit waren positieve en waardevolle beslissingen. Maar het recht van de mensen van Shengal op een democratisch zelfbestuur [en] zelfverdedigingstroepen moet ook worden ondersteun”,  aldus de KCK verklaring, die werd gepubliceerd door ANF Nieuwsagentschap en verder het volgende omvat:

“Negen jaar geleden pleegde IS [Islamitische Staat] een genocide tegen het Yazidi-volk in Shengal [Sinjar]. De Yazidi’s zelf omschrijven dit als de 74e genocide die tegen hen is gepleegd. Helaas hebben duizenden Yazidi’s hun leven verloren of zijn gevangen genomen en hebben onvoorstelbaar geleden. We willen nogmaals de nagedachtenis eren van hen die hun leven verloren tijdens de genocide en uitdrukken dat we de pijn van het Yazidi volk delen. Met grote afschuw veroordelen wij de fascistische IS bendes, deze vijanden van de mensheid, evenals hun collaborateurs die de genocide hebben gepleegd. We willen ook onze belofte vernieuwen dat we als de Koerdische Vrijheidsbeweging de mensen van Shengal in het algemeen en het Yazidi volk tot het einde zullen bijstaan. We zullen iedereen die verantwoordelijk is voor het lijden en de genocide ter verantwoording roepen.

Het Yazidi volk is door de geschiedenis heen vele malen het slachtoffer geweest van aanvallen en massamoorden door soevereine machten vanwege hun geloof. Daarom is het erg moeilijk om de geschiedenis en het leven van het Yazidi volk, dat getekend is door genociden en slachtpartijen, te verklaren. Afgezien van het zoeken naar redenen, is alleen al het nadenken over deze realiteit moeilijk genoeg. Wat de Yazidi’s is aangedaan kan alleen maar beschreven worden als een duistere mentaliteit en als wreedheid. De mentaliteit van de fascistische IS bendes, die het Yazidi volk de 74e genocide toebrachten, laat dit duidelijk zien.

De mensheid als geheel heeft een historische verantwoordelijkheid ten opzichte van een volk dat in de loop van de geschiedenis zoveel bloedbaden en genociden heeft meegemaakt. Het is de verantwoordelijkheid van de mensheid om omstandigheden te creëren waarin het Yazidi-volk niet opnieuw zal worden onderworpen aan genocide, in staat zal zijn om hun geloof en cultuur levend te houden en hun democratisch zelfbestuur en zelfverdediging zal waarborgen. Alleen dit kan de juiste houding zijn tegenover de genociden uit het verleden. De huidige mondiale standaard van waarden, rechtschapenheid, moraliteit, geweten en eerlijkheid wordt bepaald door de benadering van de mensen van Shengal en de Yazidi’s. Zonder deze realiteit te erkennen en ernaar te handelen, kan men niet spreken van humanitaire en gewetensvolle waarden, van rechtvaardigheid en democratie.

Het is bekend hoe de Iraakse strijdkrachten en de KDP [regerende partij van de Barzani-clan in Iraaks-Koerdistan, -red] reageerden op de aanval van IS. Ze boden geen weerstand, maar lieten de mensen van Shengal onbeschermd achter, waardoor ze werden blootgesteld aan een genocide. Als de guerrillatroepen er niet waren geweest en als de YPG/YPJ-troepen de mensen van Shengal niet te hulp waren geschoten, zou er een veel grotere genocide hebben plaatsgevonden. Het waren de strijders van de guerrilla’s en van Rojava, allemaal diep verbonden met Rêber Apo [Abdullah Öcalan], die een nog grotere genocide hebben voorkomen. Echter, degenen die geen stelling namen tegen de genocide proberen vandaag hun eigen heerschappij op te leggen aan Shengal en willen het democratische zelfbestuur en de zelfverdedigingskrachten van het Yazidi volk elimineren. Dit is een grote belediging voor het Yazidi volk. Het zogenaamde ‘Verdrag van 9 oktober’, dat werd ondertekend door de Kadhimi regering namens de Iraakse staat en de KDP met steun van de Verenigde Naties (VN), is een document dat deze belediging en schande vertegenwoordigt. Dit verdrag, dat voorziet in de heerschappij van de KDP over Shengal, is volledig antidemocratisch. Het opleggen ervan betekent het voortzetten van de genocide op de Yazidi’s. Het is zeer betreurenswaardig dat de mensen van Shengal en hun democratische instellingen niet zijn geraadpleegd, terwijl degenen die de mensen van Shengal hebben blootgesteld aan de genocide, onderling een verdrag hebben gesloten en dit aan Shengal hebben opgelegd. Dit opleggen aan de mensen van Shengal en hiertegen geen standpunt innemen is een grotere misdaad dan de genocide zelf. Iedereen moet de juiste houding aannemen in deze kwestie en er moet een einde komen aan het opdringen aan de mensen van Shengal. Alleen een verdrag dat rekening houdt met de wil van het volk van Shengal en voorziet in het bestaan van een democratisch zelfbestuur en zelfverdedigingstroepen van het volk van Shengal kan legitiem zijn.

De eisen van het volk van Shengal voor een democratisch zelfbestuur en zelfverdedigingstroepen zijn legitiem. Er is niets legitiemer en natuurlijker dan dat een volk dat genocide heeft moeten ondergaan, eist dat het zijn geloof en cultuur kan beleven en over deze instellingen kan beschikken. Dit is niet alleen in overeenstemming met de Iraakse en internationale wetgeving, maar het is ook een noodzaak. Het afwijzen van deze eisen is onwettig. De Iraakse staat moet daarom zijn huidige houding ten opzichte van de opleggingen van de KDP en de Turkse staat laten varen. Het moet deze opleggingen verwerpen en een aanpak kiezen die de wil van de mensen van Shengal respecteert en de problemen oplost door middel van dialoog en verzoening. De belangen van de Iraakse staat liggen niet in de politiek van de KDP en de Turkse staat, maar in het oplossen van de problemen met de mensen van Shengal door middel van dialoog. Staten en internationale instellingen, in het bijzonder de VN, moeten geen opleggingen steunen die de wil van de bevolking van Shengal niet respecteren. De KDP wil dat Shengal onder haar heerschappij valt en dat de Yazidi’s haar dienen. De Turkse staat, aan de andere kant, heeft een anti-Koerdische mentaliteit. Het wil een Koerdische genocide uitvoeren. Het is expansionistisch en kolonialistisch. Door zijn invloed op Zuid-Koerdistan/Noord-Irak en Shengal te vergroten, wil het de hegemonie over heel Irak vestigen.

Staten en internationale organisaties hebben ook duidelijke verantwoordelijkheden tegenover de mensen van Shengal. Het Yazidi volk is een gemeenschap met een diepgeworteld geloof. Dit volk is afgeslacht en heeft door de geschiedenis heen te maken gehad met verschillende genocides. Het zou gesteund en toegestaan moeten worden om een democratisch zelfbestuur en zelfverdedigingstroepen te hebben en zijn geloof en cultuur te beleven. Parlementen en regeringen van veel landen hebben resoluties aangenomen waarin de genocide op de Yazidi’s wordt erkend. Dit waren positieve en waardevolle beslissingen. Het recht van het volk van Shengal op een democratisch zelfbestuur, zelfverdedigingstroepen en om hun geloof en cultuur te beleven, moet echter ook worden gesteund en er moeten besluiten worden genomen in dit verband. Volkeren die genocide hebben overleefd hebben dit zeer legitieme recht. Daarom moet iedereen die zichzelf als mens beschouwt en waarde hecht aan zijn eigen moraal en geweten dit steunen. De mensen van Shengal willen leven in een verenigd Irak op basis van de erkenning van hun democratische wil. Alleen door dit legitieme recht te erkennen, zal het mogelijk zijn om de mensen van Shengal te steunen en zich te verzetten tegen de genocide.”