Na de derde aardbeving op 20 februari stortten meer beschadigde gebouwen in. Zes mensen die hun huizen weer binnengingen of onder het puin bedolven waren, kwamen om het leven. HDP-afgevaardigde Ali Kenanoğlu, die ten tijde van de aardbeving in Hatay was, sprak met ANF Nieuwsagentschap.
Kenanoğlu zei: “De aardbeving op maandagavond markeerde twee belangrijke punten. De eerste is de afwezigheid van daglicht en de korte duur ervan. Want als we overdag door de regio Hatay/Antakya, het centrum en Samandağ dwaalden, had het kantoor van de gouverneur toestemming gegeven om twee uur lang de gebouwen binnen te gaan zodat mensen hun spullen eruit konden halen. Daarom haalden mensen snel dingen uit de gebouwen. Als de beving overdag had plaatsgevonden, zou dit veel doden hebben veroorzaakt. Toen het laat in de avond was, was die bedrijvigheid min of meer gestopt. Het tweede is dat het een korte maar zeer intense beving was. We konden niet op onze voeten blijven staan. Het was verschrikkelijk.”
Het tentenprobleem duurt voort
Kenanoğlu zei dat het probleem van tenten, onderdak, verwarming en toiletten voortduurt in Hatay: “In de buurt van en rond de gebouwen worden geïmproviseerde tenten opgezet. Mensen hebben geen tenten en maken een soort beschutting met wat ze hebben; plastic of dekens. Ze zoeken schuilplaatsen in de buurt van de gebouwen. Als de beving van 6.4 nog 30 seconden had geduurd, God verhoede, zouden de mensen rond deze gebouwen onder het puin hebben gelegen. Natuurlijk zeggen overheidsfunctionarissen om uit de buurt van gebouwen te blijven, maar ze creëren niet de voorwaarden om uit de buurt van gebouwen te blijven. Je moet mogelijkheden creëren voor deze mensen om buiten te schuilen, te voorzien in hun verwarmings- en toiletbehoeften, zodat deze mensen wegblijven van de gebouwen. Als HDP hebben we hier ook een coördinatiecentrum. Mensen die hier komen eisen nadrukkelijk tenten van ons. Daarnaast wordt er natuurlijk constant voedsel geconsumeerd en dat is een dringende behoefte.”
Kenanoğlu benadrukte dat men kan zien wat die tenten worden als het regent, en dat mensen bang en kapot zijn, maar aan de andere kant groeit de woede. Kenanoğlu zei: “Toen we naar Samandağ gingen, zeiden mensen dat de helft van degenen die daar het leven lieten, gered kon worden. Ze zeiden dat er stemmen te horen waren onder het puin. Omdat de zoek- en reddingsteams niet kwamen. Vrijwilligers hadden geen materiaal. Er was geen emmer, er was niemand om die blokken op te tillen…’
Er zijn zoveel problemen
Kenanoğlu zei dat president Erdoğan naar Hatay kwam, maar dat de mensen hem niet zagen. “Erdoğan en zijn delegatie kwamen naar Hatay. Natuurlijk hebben we hem niet gezien, maar wat nog belangrijker is, de mensen van Hatay hebben hem niet gezien. Er was een speciaal gebied voor hem gereserveerd, de wegen waren afgesloten en er waren slagbomen geplaatst waar mensen niet mochten komen. Ze wilden doorrijden, maar de weg was versperd. Ze lieten alleen de mensen binnen die ze hadden uitgekozen. Tayyip Erdoğan kwam naar Hatay, maar de mensen van Hatay wisten er niets van. Mensen zijn boos, de dingen zijn niet zoals sommige media ze presenteren. Het leven loopt hier niet zo. Zo leven mensen niet. Ze proberen te overleven, maar ze hebben veel problemen.”