- Italië
“Let’s change the system, not the climate” was dit jaar de slogan van het ‘Venice Climate Camp’, dat plaatsvond van 7 tot 11 september. Sprekers en activisten van over de hele wereld waren bijeen in Lido van Venetië, een stad die dreigt te worden overspoeld door opkomend tij.
Terwijl het filmfestival van Venetië, dat in dezelfde week plaatsvond, wereldwijde media-aandacht trok, bezochten activisten het klimaatkamp om aandacht te vragen voor de klimaatcrisis, met als doel acties voor klimaatrechtvaardigheid te collectiviseren.
Het centrale thema van de 3e editie van het klimaatkamp dit jaar was dekolonialiteit. Samen met ecofeministische auteur en activist Vandana Shiva, Ilham Raroot (Friends of the Earth), en Mario Alberto Castillo (Asamblea de Pueblos Indigenas del Istmo en Defensa de la Tierra y el Territorio, afferent aan het Congreso Nacional Indigena), Havin Guneser, de woordvoerder van het Internationale Initiatief “Vrijheid voor Abdullah Öcalan – Vrede in Koerdistan” nam als keynote spreker deel aan een panel over “Dekoloniseren, ontgroeien, ontwrichten”.
Samen met Vandana Shiva, die benadrukte dat de aarde “ons gemeenschappelijk huis” is en Raroot, die ecologie definieerde als “de relaties tussen alle wezens”, verklaarde de woordvoerder van het International Initiative, bij wijze van introductie van de politieke gedachte van Abdullah Öcalan, dat ” het kapitalistische systeem probeert een begrip van ecologie op te dringen als een zeer geïsoleerd geval van relaties die de menselijke relaties niet omvatten (…), maar ecologie is in feite de wetenschap van al deze relaties, inclusief de menselijke samenleving”.
Volgens Öcalan, zoals gepresenteerd door het initiatief, is de strijd tegen de kolonisatie niet alleen een fysieke strijd, maar ook een ideologische. Tegen deze achtergrond benadrukte de woordvoerder van het initiatief hoe mensen afhankelijk zijn geworden van loontrekkenden in een mate dat hun afhankelijkheid leidt tot de reproductie van het hiërarchische systeem.
Met verwijzingen naar de strijd van de Koerdische vrijheidsbeweging tegen de Islamitische Staatsgroep ISIS en de overwinning van Koerdische vrouwelijke strijders in deze strijd, herinnerde de woordvoerder het publiek eraan dat er meer achter deze revolutie zit dat aandacht behoeft en dat men zich moet afvragen hoe het kolonisatieproces van de mensheid heeft dit alles mogelijk gemaakt en welke relaties hebben dit mogelijk gemaakt.
“Abdullah Öcalan en de Koerdische vrijheidsbeweging gaan terug naar de geschiedenis en verbinden deze met het heden om ons een ander leven voor te stellen en te vragen hoe we betovering tot leven kunnen brengen”, voegde de woordvoerder eraan toe.
In het denken van Öcalan staat het proces van vragen stellen en opnieuw bevragen centraal, zodat we de hiërarchieën en processen van slavernij in ons leven niet regenereren.
Volgens de filosofie van de Koerdische vrijheidsbeweging en de ideeën van Abdullah Öcalan is de vraag daarom niet “hoe krijgen we een beter aandeel als arbeiders, maar hoe worden we geen arbeiders”, vervolgde de woordvoerder. Hierop voegde Vandana Shiva instemmend toe: “eerst vertelden ze ons dat je alleen arbeider kunt zijn en de kost kunt verdienen. Vergeet je land. Vergeet je zaden. Vergeet je kennis. Terwijl we nu te horen krijgen dat we geen arbeiders nodig hebben omdat kunstmatige intelligentie alles voor ons zal doen”. Dat deze vernietiging van relaties tussen mens en natuur niet alleen een risico vormt voor het milieu maar ook voor de menselijke samenleving stond centraal in de paneldiscussie. In deze context werd Öcalan’s term van maatschappijcide geïntroduceerd door het initiatief, waaraan Vandana Shiva toevoegde: “Dit moment waarop we met uitsterven worden bedreigd, is waar we een andere wereld kunnen bouwen. Het heeft, zoals Guneser zei, diepe liefde, solidariteit en vertrouwen in de aarde en de mensheid nodig”.
“Koerden staan al lang op een punt van uitsterven, zowel hun land als dat van hen als culturele en taalkundige groep. Dit heeft ervoor gezorgd dat ze alles in vraag stellen en opnieuw in vraag stellen. Als de plaats van een derde wereldoorlog, waar Koerden vechten voor hun leven, maken ze elke dag revolutie omdat ze weten dat revoluties niet van de ene op de andere dag zijn”, benadrukte de woordvoerder van het initiatief.
Hoewel het kapitalisme vaak wordt gedefinieerd door zijn destructieve aard door middel van wapens, heeft Öcalan naar voren gebracht dat het grootste wapen van het kapitalisme “zijn vermogen is om onze mentaliteit te veranderen en te legitimeren”, evenals om “onze verbeelding van een alternatieve manier van leven te vernietigen”. ”, aldus de woordvoerder van het initiatief.
Met de manier waarop de Koerden hun leven mobiliseren en organiseren in Rojava, Maxmur, Bakur, Shengal en elders, samen met verschillende gemeenschappen als voorbeeld, verklaarde de woordvoerder van het initiatief dat als er een ideologisch verhaal is dat we de cyclus van het kapitalisme niet kunnen verlaten, “we moeten een filosofie en een ideologische lijn uitstippelen hoe dat kan”. Toevoegend: “Er moet eerst een strijd zijn op het niveau van onze denkwijze om weer een gemeenschap te zijn en de harmonie met de natuur in orde te brengen. Zonder dat te doen, gaat de 1% ons regeren zoals ze op dit moment zijn. Ze wedden dat we bang zijn, ze wedden dat we niet samenwerken”.
De oproep van Öcalan om zich te verdiepen en collectief te handelen, resoneerde goed met de laatste woorden van Alberto Castillo Quintero toen hij zei: “We hebben een droom dat we op een dag vanuit verschillende delen van de wereld tegelijkertijd kunnen mobiliseren en samen kunnen handelen in de gemeenschappelijke strijd tegen het systeem”.