In Duitsland, Frankrijk en Zwitserland demonstreerden zaterdag talrijke activisten van de Koerdische jeugdbeweging voor de vrijheid van PKK-leider Abdullah Öcalan. Een andere belangrijke eis van de demonstraties georganiseerd door de Revolutionaire Jeugdbeweging (TCŞ) en de Militante Jonge Vrouwenbeweging (TekoJIN) was de publicatie van een rapport van het Comité tegen Marteling (CPT) van de Raad van Europa over de omstandigheden op Imrali. Het eiland in de Zee van Marmara is de thuisbasis van de maximaal beveiligde gevangenis waar Öcalan in strikte isolatie wordt vastgehouden sinds zijn ontvoering naar Turkije 24 jaar geleden. Het CPT had de faciliteit afgelopen september geïnspecteerd om de algemene behandeling en gevangenisomstandigheden van Öcalan en zijn medegevangenen Ömer Hayri Konar, Hamili Yıldırım en Veysi Aktaş te beoordelen. Het begeleidende rapport is echter nog niet gepubliceerd – officieel omdat de deadline voor de Turkse regering om te reageren nog niet is verstreken.
Sinds in november bekend werd dat Öcalan – in tegenstelling tot wat het Comité tegen foltering verklaarde – niet deelnam aan een persoonlijk gesprek met de Europese delegatie tijdens het CPT-bezoek aan Imrali, is de bezorgdheid van de Koerdische samenleving over het isolement op het eiland toegenomen: sinds maart 2021 is er geen teken van leven meer van de 74-jarige Öcalan en zijn drie medegevangenen. Hun juridische team en familieleden wordt elk contact ontzegd, zelfs schriftelijke of telefonische communicatie wordt verhinderd. Het enige instituut dat gevangenissen in lidstaten van de Raad van Europa op elk moment kan inspecteren is het Comité ter voorkoming van foltering (CPT), maar het geeft geen informatie over de situatie op Imrali – en negeert verzoeken van het juridische team van Ocalan om dwangmaatregelen tegen Turkije te nemen. “Ondanks het feit dat zware incommunicado-detentie wordt beschouwd als een erkende vorm van marteling, onderneemt het CPT hier geen actie tegen”, bekritiseert de Koerdische jeugdbeweging.
De demonstratie in Duitsland vond plaats in Düsseldorf. Enkele honderden activisten verzamelden zich ‘s middags voor het DGB-gebouw en hielden een minuut stilte ter nagedachtenis aan de martelaren in de Koerdische bevrijdingsstrijd. Het moment werd begeleid door “Çerxa Şoreşê” – de mars van de PKK, waarvan de Duitse titel “Rad der Revolution” is. Daarna vormde zich een demonstratiestoet onder leiding van de slogan “Vrijheid voor Öcalan” die door de stad Düsseldorf trok. Deze eis was ook te lezen op vlaggen met het portret van Abdullah Öcalan, en slogans als “Bê Serok jiyan nabe”, “Azadiya Rêber Apo azadiya me ye” en “Bijî Rêber Apo” werden gezongen.
Terwijl de demonstranten in de richting van het hoofdstation liepen, werd over de luidsprekers een verklaring van de TCŞ en TekoJIN voorgelezen, waarin onder andere de eis voor een onmiddellijk contact met Imrali werd herhaald. Het feit dat verschillende initiatieven van Öcalan’s juridische team onbeantwoord blijven en geen resultaat opleveren met betrekking tot een verandering van de isolatiepraktijk in de gevangenis van Imrali vanwege een “complete onwetendheid” van de kant van het CPT toont eens te meer aan dat alle staten betrokken zijn bij het onderdrukken van de revolutie in Koerdistan geleid door Öcalan’s ideeën.
Het is waar dat het CPT gebonden is aan bepaalde procedures en rapporten alleen openbaar mag maken met toestemming van de Staat die Partij is. “Dit belet het CPT niet om informatie te verstrekken over de omstandigheden van de detentie van Imrali. Als jongeren van het Koerdische volk eisen wij onmiddellijke informatie over de situatie van Rêber Apo en zijn medegevangenen”, zeiden ze. De demonstranten protesteerden ook tegen de praktijk van “disciplinaire maatregelen” tegen Imrali-gevangenen. Dergelijke systematisch opgelegde strafmaatregelen voor vermeend wangedrag of voor zogenaamde plichtsverzuimen worden gebruikt als basis voor contactverboden. De laatste dergelijke maatregel werd vorige week opgelegd.
