Kongra Star: de Rojava-revolutie naar de buitenwereld brengen

Kongra Star, de overkoepelende organisatie van de vrouwenbeweging in de autonome regio Noord- en Oost-Syrië, strijdt tegen ongelijkheid en patriarchaat op alle terreinen van het leven. Rûken Ehmed is lid van het Comité voor Externe Contacten en Diplomatie en beschreef haar werk in een interview met ANF Nieuwsagentschap.

Hoe organiseert het diplomatieke comité zijn werk, wat voor werksysteem hebben jullie?

Kongra Star heeft een lange geschiedenis als vrouwenbeweging en met de revolutie begonnen we onze eigen comités te organiseren. Een daarvan is het Diplomatiecomité, dat in 2013 werd opgericht. In het begin waren er diplomatieke comités in elke stad, regio en kanton. De afgelopen twee tot drie jaar zijn er enkele veranderingen doorgevoerd in de manier waarop ze werken en georganiseerd zijn. Een van de belangrijkste taken van de woordvoerder van Kongra Star is persoonlijk contact met maatschappelijke instellingen en organisaties. Daarom is ons werk voornamelijk gecentraliseerd. Alle commissies hebben hun eigen werkgebied. Ons doel is om bekendheid te geven aan de Rojava-revolutie en informatie te verstrekken over het verzet. Als Kongra Star hebben we contacten gelegd met andere vrouwenorganisaties, zowel hier als in de rest van Syrië, in het Midden-Oosten en over de hele wereld. Kongra Star heeft vertegenwoordigers in Libanon, in Europa en in Zuid-Koerdistan. Eigenlijk wilden we ook vertegenwoordigingen opzetten in enkele Arabische landen, maar er zijn veel bureaucratische obstakels. We reizen voortdurend heen en weer.

Welke bureaucratische obstakels?

In het algemeen is het moeilijk voor Syrische onderdanen om een kantoor of een vertegenwoordigingskantoor te openen in een ander land. We hebben vaak problemen met reizen naar het buitenland. We worden uitgenodigd voor veel conferenties in het buitenland, maar we hebben problemen met reizen. Dit probleem is te wijten aan het feit dat we Syrische onderdanen zijn en Syrië in veel opzichten onder een embargo valt, wat een obstakel kan zijn om elders een kantoor te openen. Tijdens de Corona-periode is het online alternatief opgezet. We voeren nu veel van onze activiteiten op deze manier uit. Zelfs als we het niet van hieruit kunnen doen, reizen onze vertegenwoordigers in Europa, Libanon en Zuid-Koerdistan soms naar andere landen.

De Rojava-revolutie staat over de hele wereld bekend als een vrouwenrevolutie. In hoeverre zijn jullie er als vrouwenbeweging in Noord- en Oost-Syrië in geslaagd bekendheid te geven aan de revolutie en de vrouwen die haar hebben geleid?

Het zou een historische vergissing zijn om te zeggen dat het werk van vrouwendiplomatie in ons land pas begon met de Rojava Revolutie. Sakine Cansız en vele andere pioniers hebben waardevol werk verricht in de strijd van Koerdische vrouwen. Er is een geschiedenis van erkenning ontstaan door het werk van deze vriendinnen. In die zin kunnen we niet zeggen dat het allemaal bij ons begonnen is, maar de revolutie in Rojava en de strijd van vrouwen zoals Arîn Mîrkan hebben veel diplomatieke deuren voor ons geopend. Misschien stond in het begin de militaire dimensie op de voorgrond, de militaire strijd werd wereldwijd bekend, maar daarna waren de delegaties en mensen die van buitenaf kwamen en de ontwikkelingen zagen heel effectief. Ze waren in staat om te zien dat vrouwen actief waren op alle gebieden van de samenleving. In veel revoluties over de hele wereld was de deelname van vrouwen beperkt tot één dimensie of één gebied. In de Rojava-revolutie heeft de actieve deelname van vrouwen op alle gebieden van het leven weerklank gevonden over de hele wereld. Dit heeft veel internationalisten ertoe aangezet om zich bij deze revolutie aan te sluiten, en sommigen zijn ervoor gevallen. Ze hebben films gemaakt over Rojava en documentaires en boeken gepubliceerd. Wat hen het meest aanspreekt is het systeem van medevertegenwoordiging, het vrouwenquotum van vijftig procent, de autonome vrouwenorganisatie, de Jineolojî en de actieve rol van vrouwen op vele gebieden van het leven. Als er geen strijd en geen praktisch werk is, kan er ook geen diplomatiek werk gedaan worden. Ons diplomatieke werk is gebaseerd op onze strijd en de verworvenheden waarvoor we hebben gestreden. Vergeleken met het verzet dat hier elke dag wordt geleverd, is ons diplomatieke werk ontoereikend. Natuurlijk is het belangrijk dat Kongra Star al lange tijd actief is en de revolutie leidt en dat er tot nu toe 54 vrouwenorganisaties zijn opgericht. Toch kan het diplomatieke werk beter, we hebben nog niet het gewenste niveau bereikt. Als elke instelling en organisatie diplomatiek werk zou doen in zijn eigen dimensie, zou het werk breder en effectiever kunnen zijn. We hebben veel werkgebieden, zoals gezondheid, ecologie en economie. De commissies die verantwoordelijk zijn voor deze gebieden zouden uitgebreider en grootschaliger werk kunnen verrichten. Aangezien de afzonderlijke commissies of organisaties nog geen eigen diplomatieke contacten en een bijbehorend werksysteem hebben opgezet, ligt de grootste last van dit werk bij ons.

Wat voor relaties hebben jullie met feministische bewegingen en vrouwenorganisaties in andere delen van de wereld?

We zijn lid van veel verschillende initiatieven, zowel in het Midden-Oosten als wereldwijd. We nemen deel aan conferenties in het buitenland via onze vertegenwoordigers. Onze vertegenwoordiger in Zuid-Koerdistan werkt op nationaal niveau en in Libanon werken we samen met zowel Libanese als Palestijnse organisaties. Er zijn enkele organisaties die ons bezochten aan het begin van de revolutie en nog steeds vriendschappelijke relaties met ons onderhouden. Sommigen van hen blijven terugkomen. Als we onze eigen revolutie zelf uitleggen, is de buitenwereld misschien sceptisch, maar als een vrouw komt en het zelf ervaart, begrijpt ze de realiteit beter. Degenen die komen en het zien, beginnen te werken nadat ze zijn teruggekeerd. Na de Serêkaniyê-oorlog werden in twaalf landen “Women Defend Rojava”-comités opgericht, Rojava wordt gesteund door 25 vrouwencomités in alle gebieden. Binnen deze commissies zijn er verschillende identiteiten met verschillende achtergronden. Soms werken we samen en vragen ze naar onze mening en krijgen ze suggesties van ons. We nemen niet alleen deel aan conferenties, maar organiseren ook gezamenlijke activiteiten. Op bepaalde dagen, zoals 8 maart of 25 november, werken we samen. Misschien zijn er speciale dagen in de wereld, maar hier in Rojava hebben we veel data die we speciaal noemen. We vragen hen om deel te nemen aan zulke dagen en activiteiten.

Hoe zien vrouwen in de wereld jullie, verwelkomen ze de vrouwenrevolutie in Rojava?

Er zijn enkele feministische bewegingen die al eeuwen bestaan. Deze bewegingen hebben een breed scala aan activiteiten voor vrouwen uitgevoerd, maar hun activiteiten zijn gedeeltelijk of beperkt gebleven tot de westerse as en hebben niet alle vrouwen kunnen omvatten. Het liberalisme had ook een grote invloed op deze vrouwenbewegingen. De invloed van zowel liberalisme als kapitalisme heeft ervoor gezorgd dat er geen sterke vrouwenbewegingen zijn. Natuurlijk zijn er sterke vrouwelijke persoonlijkheden naar voren gekomen en zijn er belangrijke acties en activiteiten geweest, maar er heeft zich geen georganiseerde vrouwenbeweging ontwikkeld. Dat is de situatie in het Westen. In de landen van het Midden-Oosten en Afrika heeft de sociale invloed van religieus fanatisme, racisme en seksisme de problemen van vrouwen verergerd. Geen van beide systemen biedt een oplossing. Wanneer vrouwen op zoek naar vrijheid zich bewust worden van onze revolutie, worden ze geconfronteerd met het feit dat vrouwen bestaan met hun eigen perspectief, hun eigen wezen en hun eigen organisatie. Daarom is er de deelname van vrouwelijke internationalisten. Zij zien zichzelf in deze revolutie en vinden antwoorden op hun vragen. Delegaties uit zogenaamd bijzonder democratische landen verklaren dat het percentage vrouwen in hun organisaties niet meer dan 15 procent bedraagt. Wat de meeste indruk op hen maakt, is het feit dat we op alle gebieden van het leven gelijk vertegenwoordigd zijn. In Zwitserland bijvoorbeeld wordt ons systeem van medevoorzitterschap (gelijke vertegenwoordiging man/vrouw) aangeboden als een cursus aan de universiteit. Er zijn niet veel voorbeelden hiervan in de wereld. In Duitsland zijn soortgelijke pogingen gedaan, maar die zijn niet verder ontwikkeld. Wij leven volgens dit model.

Wat is er veranderd in uw werk in 2023 vergeleken met voorgaande jaren?

2022 was onze tweede diplomatenconferentie en tijdens die conferentie hebben we een tweejarenprogramma opgesteld. Dit jaar is de derde conferentie. In de afgelopen twee jaar hebben we veel informatiewerk verricht om de aanvallen en bezettingspogingen van de Turkse staat te documenteren. We hebben de documentatie in zeven talen naar verschillende landen en juridische instellingen gestuurd en hebben contact gehad met veel organisaties. Ons doel was om ruchtbaarheid te geven aan de aanvallen en massamoorden door de Turkse staat, om ze op de agenda te zetten en om druk uit te oefenen. Ons verdere werk was vooral gericht op het Midden-Oosten. We namen deel aan de Wereldvrouwentocht en werkten mee aan het initiatief van vrouwen uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika tegen massamoorden en bezetting. Dit initiatief is vooral actief in Syrië, Soedan, Jemen, Koerdistan en vele andere plaatsen. Er zijn ook bezoeken afgelegd over de hele wereld, waaronder aan Marokko, Egypte en Libanon. In sommige landen in het Midden-Oosten en Afrika wordt de Rojava-revolutie niet goed erkend. Omdat er obstakels waren, konden de vrouwen niet naar ons toe komen om de revolutie beter te leren kennen. Daarom hebben we hen bezocht. We moeten in onze eigen omgeving beginnen. We kunnen onze revolutie niet wereldwijd verspreiden zonder dat we dat in het Midden-Oosten en Afrika doen. De “Jin Jiyan Azadî” filosofie heeft zich met onze revolutie verspreid en heeft vooral in Rojhilat en Iran een grote invloed. Ons basisperspectief is om eerst te strijden voor politieke verandering in Syrië en de landen in het Midden-Oosten. Het Midden-Oosten is vooral getroffen door een politiek van assimilatie, verdeeldheid, bloedbaden, racisme en fundamentalisme. Dit is de focus van ons werk.

Bron: ANF