- Turkije
Tientallen politieke gevangenen zijn sinds 4 oktober in hongerstaking in de zwaarbeveiligde gevangenis van Konya in Eregli. Tot 16 november vastten ze in ploegendiensten van tien dagen om de gevangenisomstandigheden en schendingen van rechten tegen te gaan. Op 16 november sloten veel meer gevangenen zich aan bij de verzetsactie en de hongerstaking is sindsdien onafgebroken en voor onbepaalde tijd doorgegaan.
40 politieke gevangenen in eenzame opsluiting
Eerder, op 23 augustus, werden veel politieke gevangenen overgebracht van verschillende gevangenissen in Turkije en Noord-Koerdistan naar Konya, ver van hun familieleden. Dergelijke overdrachten worden door mensenrechtenorganisaties en gevangenen “ballingen” genoemd. In Konya werden gedetineerden opgesloten in isolatiecellen en werd een maand lang een communicatie- en bezoekverbod opgelegd. Het aantal gevangenen geïsoleerd in isoleercellen steeg in de daaropvolgende maanden tot 40.
Isolatie en ernstige overtredingen
Naast het isolement van de politieke gevangenen, mochten ze ook niet op hun eigen binnenplaatsen lopen. Tegelijkertijd werden de gevangenen verplaatst van de politieke vleugel naar blokken met andere gevangenen, voornamelijk verdachte leden van de Gülen-beweging. De gevangenen krijgen geen basisvoorraden en krijgen bedorven voedsel. Een van de gevangenen, Yakup Brukanlı, stak zichzelf op 28 oktober in brand uit protest tegen het misbruik en de ernstige isolatie. Hij overleefde zwaargewond met tweedegraads brandwonden. Hoewel hij tot op het vlees werd verbrand, werd hij diezelfde dag teruggebracht naar de gevangenis en in een cel gestopt. Hij wordt geboeid en krijgt poliklinische behandeling in de gevangenisziekenboeg. De gevangenisdokter beweerde dat het niet nodig was hem naar het ziekenhuis te brengen.
Verzet tegen de Berouwwet
Vanwege deze omstandigheden begonnen de gevangenen op 16 oktober hun hongerstaking. Ze richten hun strijd ook tegen de dwang om berouw te tonen. Inmiddels wordt de vrijlating van gevangenen, ook nadat de reguliere gevangenisstraf is verstreken, steeds vaker gekoppeld aan een ‘berouwbelijdenis’. Deze verordening treft politieke gevangenen bijzonder zwaar.