Noord-Koerdistan: De rivier Zîlan is vergiftigd

  • Noord-Koerdistan

De Zîlan-kloof in de Noord-Koerdische provincie Van was ooit een regio met ongerepte natuur en veel endemische plant- en diersoorten. Tegenwoordig lijken veel gebieden op een ecologische dode zone en met name de rivier de Zîlan met zijn unieke vispopulatie is vergiftigd.

Zîlan – al bijna honderd jaar in het brandpunt van vernietiging

De Zîlan-kloof is niet alleen van groot ecologisch belang, onder meer als paaiplaats voor de Purperkopbarbeel, die alleen in het Vanmeer voorkomt, maar ook van groot historisch belang. De regio was een van de gebieden met een zeer sterke Koerdische identiteit. Hierdoor werd ze herhaaldelijk aangevallen door de Turkse staat. In 1930 werden duizenden Koerden vermoord door de Turkse staat in het bloedbad van Zîlan in de vallei. De overlevende dorpelingen werden verdreven. De gebieden bezet door de verdreven bevolking werden vervolgens door de staat gebruikt voor de bio-industrie. In de jaren tachtig werd de demografie verder veranderd door de gerichte vestiging van Kirgiziërs in de geëvacueerde dorpen. Sindsdien zijn er in de regio nieuwe dammen, mijnen en steengroeven gebouwd. Het culturele geheugen en de ecologie van de regio lijden ernstige schade. De rivier Zîlan en zijn zijrivieren, ooit beroemd om hun heldere en schone water, zijn verontreinigd met gif en afval. Sedimenten van de mijnbouw slibden de rivieren op. Tegelijkertijd daalde het peil van de rivieren snel door de dammen. Talloze wezens zijn gestorven als gevolg van het opdrogen van de vallei, terugtrekkend water en vergiftiging.

“Vergiftiging leidt tot massale sterfte van vissen”

De woordvoerder van het ecologieplatform Zîlan, Mir Bahattin Demir, zegt dat de ecologische catastrofe nauwelijks onder woorden te brengen is. Zîlan is de grootste zijrivier van de rivier Wan. De vergiftiging met zware metalen is te wijten aan mijnbouw op de rivier, maar tegelijkertijd vergiftigt onbehandeld rioolwater uit de dorpen ook de rivier. Naast deze negatieve aspecten merkt Demir op dat de Regionale Directie voor Staatswaterbouwkundige werken (DSI) de natuurlijke structuur van de beken en rivieren heeft vernietigd onder het motto “waterzuivering”. Hij legt uit: “Als gevolg van de verslechtering van de waterkwaliteit veroorzaakt door de Koçköprü-dam en de krachtcentrale die is gebouwd met het eerder gebouwde reservoir in de Zîlan-vallei, evenals het gebrek aan zuurstof, is er een algenbloei in het water. Hoewel we de autoriteiten schriftelijk hebben geïnformeerd over de catastrofale resultaten van onze wateranalyse, is er niets gebeurd. Dit is hoe de massale uitsterving van vissen en andere levende wezens die we hadden voorspeld, plaatsvond.

Wetenschappelijke studies van de fauna en flora in Zîlan door de Universiteit van Ankara hebben aangetoond dat er een diversiteit is van 430 soorten planten en dat talrijke soorten endemisch zijn. Er zijn drie nieuwe endemische soorten ontdekt. Gezien de vernietiging van de leefgebieden van salamanders en otters, verwachten wij dat de uitspraak van de Raad van State, die onze verzoeken heeft ingewilligd, en de drie rechtszaken die wij hebben aangespannen bij de 1e Administratieve Rechtbank van Van, zullen leiden tot positieve besluiten voor natuur en onze gemeenschappelijke habitats zullen leiden.”