Öcalan.
Als we het over hem hebben, met wie hebben we dan te doen? Hoe zien we hem? Sommige mensen vinden hem een bijzonder wijze man, andere mensen kijken op hem neer: ze vinden hem een dromer, een idealist. Wie denkt ie wel dat ie is? De nieuwe verlosser ofzo? Jesus himself?
Is hij een crimineel, een landverrader? Of erger nog: ‘totaal irrelevant’?! Want hoe kan iemand die al 24 jaar in isolatie wordt gehouden ons nog wat nieuws te melden hebben?
Je kan het ook omdraaien. Juist omdat hij zoveel te melden heeft is hij een gevaar voor de partijen die veel te verbergen hebben, en veel te winnen hebben bij de roes en de waan van de dag.
Socrates moest de gifbeker drinken. Hij vreesde het niet om te sterven. Minder bekend is Anaxagoras, de eerste man, die doorhad dat de aarde om de zon draaide en de maan om de aarde. Die man moest dus ook dood. En zo geschiedde. Ik kan zo nog wel even doorgaan… Galileo Galilei… Steeds waren de machthebbers doodsbang voor vrije geesten.
Hoewel de traditionele pijlers van de gevestigde culturen op gespannen voet stonden met doorbraken in de wetenschap, is er in onze tijd geen dictatuur te bekennen die verdieping in die kennis serieus in de weg staat… Noord Korea, China??… New Technologies, they love it!…
Wel gaan daar alle alarmbellen af als het vernieuwende inzichten betreft over het vrij ontwikkelende individu. Inzichten die gaan over de plek van het individu in het grotere, sociale geheel.
Turkije kan best leven met nieuwe inzichten over kernenergie en moderne mijnbouw. Maar de woekerende corruptie en de doorgeslagen hufter mentaliteit… dat aankaarten?? Dat ligt gevoelig. Aan lange tenen geen gebrek. De corruptie van de individuele burger, de dagelijkse chantage van het vrije individu, daar mogen we het niet over hebben.
Wonderlijk detail is dat de gevangenneming en uitlevering van Öcalan het werk was van de geheime diensten van het ‘vrije westen’– Ten minste wat daarvoor moet doorgaan. Mandela konden we internationaal omarmen, maar Öcalan?…, die werd via een achterdeurtje afgevoerd. Het was het werk van de CIA, met medeweten van diverse Europese staten… Wat was het dat Öcalan voor hen een groter gevaar was dan Nelson Mandela?… Misschien was de strijd tegen ‘apartheid’ een simpelere case? Een toch wat meer iconische kwestie, een zaak die toch niet al te veel belangen tegen het hoofd stootte… ( Sla er nog eens de ontluisterende beschouwingen van NRC correspondent Bram Vermeulen op na.)
Een diepere analyse van de onderdrukking, met name die van vrouwen, de relatie met de uitputting van de aarde, dat alles werd door Mandela niet echt opgepakt. Zodat partijen die het daarvan moesten hebben niet tegen de haren in werden gestreken.
Dat vrijheid begint bij een onderzoek van ons leven op alle registers van ons individuele bestaan, dat is de doodsteek voor de gevestigde belangen. Je moet ook niet opkijken dat onder het toeziend oog van Mandela de corruptie in het ANC welig tierde en werd goed gepraat. En wees niet verbaasd dat in die samenleving het geweld tegen vrouwen nog verder ontspoorde.
Mandela kon ermee door, maar Öcalan niet. Die moest en zou de mond gesnoerd worden.
We hebben met Öcalan te maken met een gevaarlijke man? Een ‘staatsgevaarlijke’ man? Simpel omdat hij de structuur en werking van staten zelf onder de loep nam… En erger nog: omdat hij ook de weg naar een alternatief kon beschrijven. Stel je voor dat burgers gaan beseffen dat ze de corrupte bende die hun leven bepaalt niet hoeven te aanvaarden…
Wie is Öcalan? Wat kunnen we van hem leren?… Laten we de antwoorden daarop zoeken, daar waar zijn gedachten in praktijk zijn gebracht. Daar waar burgers door zijn inspiratie een weg uit de praktijk van het ‘gangbare’ geweld hebben gevonden.
Laten we zijn ideeën thematisch verder gaan bekijken, om zo ons eigen oordeel daarover te kunnen vormen, en wat dat ons kan bieden.
Wie wil kan aanstaande zondag deelnemen aan de Öcalan workshop in Den Haag:
Auteur: Paul Terlunen