Het Turkse leger verwoest hele gebieden in Zuid-Koerdistan om de guerrillastrijders hun veilige havens te ontnemen. Dit is wat ANF-correspondent Kurtay Serhat meldt vanuit de gevechtszone:
De woorden “oorlog is vernietiging, oorlog is dood” zijn spreekwoorden in vele talen om de realiteit van oorlog te beschrijven. Ze verwijzen naar de vernietiging en wreedheid die de mensheid door oorlogen heeft ervaren. In die tijd kunnen we te maken krijgen met vernietiging zoals de geschiedenis nog nooit heeft gezien. De staten en het kapitalisme vernietigen en plunderen onze leefgebieden en de natuur. Deze vernietiging van de natuur is nu een wereldwijd probleem.
De vernietiging van de natuur in Koerdistan maakt daar deel uit van het heersende genocidale beleid. Het Turkse leger brandt al jaren bossen en ontbost hele gebieden. Ze heeft deze vernielingen zelfs officieel verklaard. Wat vooral pijnlijk is, is dat sommige lokale medewerkers deze klussen voor centen op zich nemen. De afgelopen jaren heeft de Turkse staat de vernietiging van de natuur in Noord-Koerdistan met zijn grensoverschrijdende invasies steeds verder naar het zuiden gebracht. In de bezette gebieden worden grote stukken bos gekapt en het hout wordt via medewerkers op de markt gebracht.
Het Turkse leger moest zich in december 2022 uit grote delen van de Zap-regio terugtrekken. Ik was getuige van de vernietiging van de natuur tijdens een bezoek aan de kampen en posities achtergelaten door het Turkse leger, en het is moeilijk voor mij om de gruwel die ik zag onder woorden te brengen. Ik voelde opnieuw de vernietigende kracht van de oorlog, die ik in de loop van het jaar met veel pijn had gevolgd en meegemaakt. Toen ik de door het Turkse leger omgehakte bomen zag, en bomen vernietigd door de bommen, voelde ik me boos, de woorden bleven in mijn keel steken: “Wat willen jullie van deze bomen, schurken, lafaards”, mompelde ik.
Het jaar ervoor had ik van de guerrillastrijders vernomen dat sommige strijders het niet aankonden toen het Turkse leger begon met het kappen van de bomen. Ze hadden ingegrepen en stierven de martelaarsdood in het proces. De Turkse staat gebruikte bommen van enkele tonnen om berggeiten, wilde zwijnen en guerrilla-muilezels af te slachten. Bronnen, fruitbomen langs de rivier en platanenbossen zijn de afgelopen dagen herhaaldelijk gebombardeerd. Geen middel mag onbeproefd blijven.
Dit alles bij elkaar genomen, kom ik tot de conclusie dat de Turkse staat niet alleen de misdaad van genocide pleegt, maar ook de misdaad van vernietiging van de natuur. Dat moet ook duidelijk zijn voor zijn lokale medewerkers.