Emine Kara, M. Şirin Aydın en Abdurrahman Kızıl – dit zijn de namen van de drie slachtoffers van de aanslag van gisteren in Parijs. Een 69-jarige Franse fascist, onlangs vrijgelaten uit de gevangenis, richtte zich op het Koerdische Ahmet Kaya Cultureel Centrum en vervolgens op een Koerdisch gerund restaurant en kapperszaak. In de kapperszaak werd hij overmeesterd door medewerkers toen hij zijn vuurwapen probeerde te herladen. Dit is een gerichte aanval op de Koerdische gemeenschap van Parijs die ons niet alleen allemaal schokt, maar ons ook ongelooflijk boos maakt.
We hebben vragen!
De dader zou met de auto naar de straat van het Koerdisch Cultureel Centrum zijn gebracht. Wie heeft hem daarheen gereden? Het doelwit van de aanslag lijkt in ieder geval geen toeval te zijn geweest. We willen weten wie er achter deze aanval zit! Is er een mogelijkheid dat de Turkse geheime dienst erbij betrokken was? Wij eisen een volledig onderzoek!
De dader zat in de gevangenis voor een aanslag op een tentenkamp van migranten, werd kort voor de aanslag vrijgelaten uit de gevangenis, kon een wapen bemachtigen en ongehinderd zo’n bloedbad aanrichten. Waarom stond deze persoon na zijn vrijlating uit de gevangenis niet onder toezicht van de Franse veiligheidsautoriteiten? Waarom kon hij zo vrij handelen?
Er was recentelijk sprake van bedreigingen van Turkse fascisten tegen het Koerdisch Cultureel Centrum in Parijs. Deze werden doorgegeven aan de Franse veiligheidsautoriteiten. Waarom is hier geen vervolg aan gegeven? Staat het Koerdisch Cultureel Centrum toch niet onder toezicht van de Franse veiligheidsdiensten?
Ten tijde van de aanslag op het cultureel centrum zou daar een bijeenkomst van de Koerdische vrouwenbeweging plaatsvinden ter gelegenheid van de naderende herdenkingvan het bloedbad in Parijs op 9 januari 2013. Ongeveer 60 mensen zouden deze bijeenkomst bijwonen. De vergadering werd op korte termijn met een uur uitgesteld. Als dit niet was gebeurd, waren er waarschijnlijk veel meer slachtoffers geweest. Wist de dader van deze geplande ontmoeting? Is dat waarom hij de tijd voor zijn aanval koos? Zo ja, waar heeft hij zijn informatie vandaan?
Geen vertrouwen in de Franse veiligheidsautoriteiten
Onze woede na de aanslag van gisteren is ook zo groot omdat we geen vertrouwen hebben in de Franse veiligheidsautoriteiten. Omdat het bloedbad in Parijs, d.w.z. de moord op de drie Koerdische revolutionairen, Sakine Cansız, Fidan Doğan en Leyla Şaylemez op 9 januari 2013 door een huurmoordenaar van de Turkse geheime dienst, nooit volledig is onderzocht en vooral omdat niemand ervoor is vervolgd. Al tien jaar eisen tienduizenden Koerden en mensen in solidariteit gerechtigheid voor Sakine, Fidan en Leyla tijdens jaarlijkse herdenkingsdemonstraties. Maar de Franse autoriteiten hebben geen belang bij opheldering van de zaak, die als staatsgeheim is geclassificeerd.
De aanslag van gisteren is een voortzetting van de moorden van 2013. De Koerdische bevolking leeft niet langer veilig in Europa. De Koerden worden niet alleen in hun thuisland vervolgd en onderdrukt. In het midden van Europa zijn ze het doelwit van fascisten en de Turkse geheime dienst, maar ook van staatsrepressie-apparaten.
Auteur: Mako Qocgiri
Mako Qocgiri is een medewerker van Civaka Azad, het Koerdische centrum voor public relations in Berlijn.