- Turkije
Osman Kavala heeft zijn zesde jaar in de gevangenis erop zitten. In een bericht dat hij vanuit de gevangenis stuurde, zei Kavala: “Ik heb 6 jaar onterecht vastgezeten, ondanks het ontbreken van enig belastend bewijs. Terwijl ik wachtte tot hier een einde aan zou komen, verslechterden mijn gevangenisomstandigheden toen het Hooggerechtshof dit onrecht bekrachtigde.”
Het bericht vervolgde: “Ik was vereerd om de Vaclav Havel Mensenrechtenprijs te ontvangen, uitgereikt door de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa (PACE), een prijs ter ere van Vaclav Havel, die zelf gevangenschap heeft doorstaan. Maar met de aanvallen van Hamas op burgers en de humanitaire ramp in Gaza veroorzaakt door Israëlische bombardementen, kon ik niet tevreden zijn.
Ik hoop dat internationale organisaties zich meer bewust zullen worden van het onrecht in Palestina, dat terreur en geweld aanwakkert en immens verdriet veroorzaakt, en krachtige initiatieven zullen nemen voor vredesopbouw in de regio die voldoet aan internationale wettelijke normen.”
De boodschap voegde eraan toe: “Zoals Havel zei, ‘het belangrijkste is om de hoop niet te verliezen’. Ik heb de hoop niet verloren dat de rechtsstaat uiteindelijk zal zegevieren in mijn land.”
Osman Kavala
Nadat Osman Kavala in 1982 afstudeerde met een graad in Economie aan de Universiteit van Manchester, nam hij het management van de bedrijven van de Kavala Group over. Hoe toegewijd hij ook was aan het runnen van het familiebedrijf, Osman Kavala was ook zeer gevoelig voor de culturele krachten die Turkije beïnvloedden. Als reactie op de onderdrukkende sfeer in de nasleep van de militaire staatsgreep op 12 september 1980, droeg hij bij aan de oprichting van İletişim Yayınları (İletişim Uitgeverij) in 1983 met als doel het inspireren van positieve sociale verandering.
Osman Kavala werd op 18 oktober 2017 in hechtenis genomen. Op 1 november van dat jaar werd hij gearresteerd op grond van zowel artikel 309 (“pogingen tot afschaffing, vervanging of verhindering van de uitvoering, door middel van geweld en geweld, van de grondwettelijke orde van de republiek Turkije”) als artikel 312 (“het gebruik van geweld en geweld, om de regering van de republiek Turkije af te schaffen of te verhinderen dat zij, geheel of gedeeltelijk, haar taken vervult”) van het Turkse Wetboek van Strafrecht. Artikel 309 hield verband met een onderzoek naar de couppoging in 2016 en artikel 312 met een onderzoek naar de Gezi Park protesten. In de aanklacht worden de verdachten ervan beschuldigd het brein achter de schermen van de Gezi Park protesten te vormen.
Het proces werd geopend op 24 juni 2019. De uitspraak in het zogenaamde Gezi-proces werd pas gedaan op 18 februari 2020, toen Kavala werd vrijgesproken. Slechts enkele uren na zijn vrijspraak van artikel 312 eiste de hoofdaanklager van Istanboel echter de voortzetting van de detentie van Kavala vanwege artikel 309. Hij werd op 20 maart 2020 vrijgesproken van artikel 309.
Op 20 maart 2020 werd hij vrijgesproken van artikel 309. Hij verliet de gevangenis echter niet omdat hij op 9 maart 2020 was gearresteerd op grond van artikel 328 (“het verkrijgen van informatie die vanwege de aard ervan vertrouwelijk moet blijven om redenen die verband houden met de veiligheid of binnenlandse of buitenlandse politieke belangen van de staat, met het oog op politieke of militaire spionage”).
Op 28 september 2023 bevestigde de 3de Strafkamer van het Hof van Cassatie de veroordeling tot levenslange gevangenisstraf met verzwarende omstandigheden voor Osman Kavala in het Gezi Park proces, samen met 18 jaar gevangenisstraf voor Can Atalay, Tayfun Kahraman, Çiğdem Mater en Mine Özerden.