Parlementslid Eren: Politieke gevangenen leiden de strijd met moed

  • Turkije

Abdullah Öcalan en zijn medegevangenen Ömer Hayri Konar, Veysi Aktaş en Hamili Yıldırım in de zwaar beveiligde gevangenis op het gevangeniseiland Imrali, hebben al 36 maanden geen toestemming gekregen om hun families en advocaten te ontmoeten. De internationale campagne “Vrijheid voor Abdullah Öcalan, een politieke oplossing voor de Koerdische kwestie” werd gelanceerd op 10 oktober 2023 met gelijktijdige verklaringen in 74 centra over de hele wereld om een einde te maken aan het isolement in İmralı en de fysieke vrijheid van Abdullah Öcalan te garanderen.

Als onderdeel van de campagne begonnen politieke gevangenen in Turkije op 27 november een hongerstaking. De PKK- en PAJK-gevangenen, die eerder hadden verklaard dat ze hun hongerstaking vanaf 15 februari naar een nieuwe fase zouden brengen als er geen stappen zouden worden ondernomen met betrekking tot hun eisen, stelden hun beslissing uit vanwege de lokale verkiezingen op 31 maart. In een verklaring op 3 maart kondigden de gevangenen van de PKK en PAJK aan: “Onze hongerstaking heeft aangetoond dat we vanaf 4 april, de verjaardag van onze Leider, naar een nieuwe fase moeten evolueren. Als gevangenen is ons besluit om de koloniale rechtbanken te boycotten, die racistische, discriminerende en fascistische trekken vertonen en die niet eens hun eigen wetten erkennen als het gaat om de Koerdische realiteit, en om wekelijkse telefoontjes en familiebezoeken af te wijzen, het resultaat van deze noodzaak.”

In een gesprek met ANF Nieuwsagentschap over het besluit van de PKK- en PAJK-gevangenen om vanaf 4 april de rechtbanken te boycotten en geen telefoon-, familie- en advocaatbezoeken af te leggen, zei DEM-partijparlementslid Serhat Eren: “Isolatie is een systeem waarin geen jota van de wet wordt toegepast. Alle volkeren van Turkije vallen in het zwarte gat van isolatie.”

Het proces van wetteloosheid begon met de ontvoering en gevangenneming van Öcalan

Eren merkte op dat het proces van wetteloosheid begon met de ontvoering en gevangenneming van de Koerdische Volksleider Abdullah Öcalan in strijd met de regels van het internationaal recht. Eren merkte op dat de gevangenen protesteren tegen het isolement en wetteloosheid systeem belichaamd in İmralı en dat hun eisen gerechtvaardigd zijn. Eren zei dat het isolement en wetteloosheid tegen Abdullah Öcalan wordt gebruikt als het belangrijkste drukmechanisme om de Koerdische vrijheidsstrijd te elimineren.

Eren zei: “Deze vastberaden strijd van de gevangenen laat zien dat het Koerdische volk niet opgeeft in hun strijd en hun verzet tegen alle vormen van druk door de regering. Het is onvermijdelijk om terug te keren naar de Dolmabahçe-geest voor een democratische oplossing voor de Koerdische kwestie. Politieke gevangenen verdedigen en leiden moedig de strijd voor vrijheid vandaag, zoals in elke periode, en zijn een voorbeeld voor de hele samenleving voor een vreedzame oplossing voor de Koerdische kwestie, wat het enige recept is voor het overwinnen van meerdere crises.”

Zolang het isolement voortduurt, zal de Koerdische kwestie onopgelost blijven

Eren definieerde het İmralı isolementssysteem als de voortzetting van het vasthouden aan een impasse over de Koerdische kwestie en benadrukte dat zolang het isolement voortduurt, de verarming van de samenleving zich zal verdiepen met oorlogspolitiek. Het parlementslid vervolgde: “Zolang het isolement voortduurt, zal de Koerdische kwestie onopgelost blijven; al het beleid van de staat zal door deze oorlog worden vormgegeven en de mensen zullen steeds armer worden terwijl sommige mensen rijkdom aan hun rijkdom toevoegen. Vandaag moeten zowel de blanke middenklasse als de arme, werkende mensen deze realiteit begrijpen. In een rapport uit 2022 van het Democratic Progress Institute, met hoofdkantoor in Londen, werd berekend dat Turkije in de afgelopen 40 jaar 3 biljoen dollar heeft verloren door zijn voorkeur voor oorlogspolitiek met betrekking tot de Koerdische kwestie. In 2022, toen het rapport uitkwam, bedroeg het nationaal inkomen van Turkije 905,5 miljard dollar en het inkomen per hoofd van de bevolking 10.659 dollar. De kosten van 3 biljoen dollar, wat overeenkomt met een kolossaal bedrag, omvat niet het jaar 2023. 3 biljoen dollar is zo’n enorm bedrag dat, op basis van de gegevens van 2022, dit bedrag overeenkomt met het nationaal inkomen van Turkije voor ongeveer 3,5 jaar.”

De burgers van Turkije moeten nu een einde maken aan de oorlog

Wat had er gedaan kunnen worden met de 3 biljoen dollar die werd uitgegeven door aan te dringen op oorlogspolitiek in plaats van een democratische en vreedzame oplossing voor de Koerdische kwestie? Elk van de 16 miljoen gepensioneerden had ongeveer 190 duizend dollar kunnen krijgen tegen de huidige wisselkoers, d.w.z. 6 miljoen lire. Als de 3 biljoen dollar die aan de oorlog werd uitgegeven, verdeeld was over de 85 miljoen inwoners van Turkije, had elke persoon 35.295 dollar kunnen krijgen, of 1.125.000 lire. De burgers van Turkije moeten nu een einde maken aan de oorlog en aan het vasthouden aan de impasse over de Koerdische kwestie. Om dit te doen, moet iedereen luid en duidelijk zeggen dat het isolement moet worden opgeheven. Onze oproep aan de Turkse samenleving is om het Koerdische volk bij te staan in hun democratische eisen, zonder toe te geven aan de dreigementen en praktijken van de staat van ‘niet aanraken, dan verbrand je’. Als we dit pad niet samen bewandelen, kan geen enkel volk in Turkije bestaan met zijn eigen identiteit en overtuigingen, en kan geen van onze rechten en vrijheden worden veiliggesteld.”

De zogenaamde wettelijke basis van het isolement wordt gecreëerd door de rechterlijke macht

Eren benadrukte dat de hongerstaking van de gevangenen de aandacht vestigde op de noodzaak voor de hele samenleving om hun stem te verheffen tegen het İmralı isoleer systeem, zei Eren het volgende “In de huidige fase is hun besluit om niet te verschijnen in de rechtbanken een verzet tegen een rechterlijke macht die niet onpartijdig en onafhankelijk is. Alle processen in Turkije zijn tegenwoordig formele processen. Het beste voorbeeld hiervan is het Kobanî-proces. Tienduizenden van onze kameraden zitten in de gevangenis, gegijzeld door de instructies van de regering. De zogenaamde wettelijke basis van het isolement wordt gecreëerd door de rechterlijke macht, die werkt op basis van instructies en is veranderd in een politieke autoriteit. Öcalan en zijn medegevangenen mogen hun familie en advocaten niet ontmoeten door onophoudelijke disciplinaire straffen. De advocaten worden niet eens op de hoogte gebracht van deze beslissingen, de beroepsprocedures werken niet naar behoren en de klachten tegen deze rechters en aanklagers blijven zonder resultaat. Isolatie is een systeem waarin geen jota van het recht wordt toegepast. Dit zwarte gat in de wet groeit en breidt zich uit door in alle gevallen buitengewone en uitzonderlijke omstandigheden te creëren. In een samenleving die gewend is aan wetteloosheid, worden alle schendingen gemeengoed. Alle volkeren van Turkije vallen in het zwarte gat van isolement.”

Bron: ANF