- Turkije
Turkije is in verkiezingscampagnemodus en de oppositiepartij HDP wordt bedreigd met een verbod. HDP-politicus Özlem Gündüz legt uit: “We zijn op elke situatie voorbereid en zullen dit land niet uitleveren aan het fascisme. Mensen kunnen gerust zijn.”
Özlem Gündüz is bestuurslid van de Democratische Volkspartij (HDP) en sprak in een interview met ANF Nieuwsagentschap over de lopende verbodsprocedures tegen haar partij in Turkije.
Het verbodsproces tegen de HDP, de belangrijkste partij bij de komende verkiezingen, is nog niet rond. Wat verwacht u van de uitkomst van het proces en hoe zal het besluit over het partijverbod de verkiezingen beïnvloeden?
De verkiezingsstemming is al een tijdje voelbaar in Turkije. De verbodsprocedure is gestart om de plannen voor de verkiezingen uit te voeren. Daarna versterkten met name de ernstige gevolgen van de economische crisis het verkiezingsprogramma in Turkije. Het feit dat de HDP de beslissende kracht is bij zowel de presidents- als de parlementsverkiezingen, betekent onvermijdelijk dat de HDP centraal staat in alle electorale berekeningen. De regering en de oppositie zien de HDP als de belangrijkste partij tegen hen.
In al deze berekeningen neemt de verbodsprocedure een belangrijke plaats in. Wie de HDP-traditie niet kent en niets weet van de veerkracht ervan, maakt zijn keuze afhankelijk van de uitkomst van het sluitingsproces. Dit is een grote fout. Omdat we ons op elke mogelijkheid voorbereiden, zodat de mensen in Turkije alternatieven hebben. We weten dat elke vergelijking zonder de HDP en de Alliantie voor Banen en Vrijheid ervoor zorgt dat de Turkse bevolking geen keus heeft. De Alliantie voor Werk en Vrijheid is zich hiervan bewust en zal een sleutelrol spelen in het verbodsproces, dat ongeacht de uitspraak rechtstreeks van invloed zal zijn op de presidents- en parlementsverkiezingen. Wij hebben hierover geen twijfels of vraagtekens.
In de samenleving leeft de gedachte dat het proces tegen de HDP zal worden uitgesteld om tijd te winnen. Wat denkt u, gezien de verkiezingsberekeningen van de regering, dat het AKP/MHP-blok wil bereiken met de sluiting van de HDP?
De AKP/MHP-coalitie heeft al lang allerlei schema’s en praktijken geïmplementeerd om de HDP uit de politiek te dwingen. De coalitie weet heel goed dat democratie het tegengif voor totalitarisme is en dat de radicale democratische lijn van de HDP al hun spelletjes zal bederven. Het intensiveert daarom haar maatregelen om de HDP uit de politiek te dwingen. Een van de meest recente voorbeelden hiervan is de verbodsprocedure. Het is een van de voorbeelden van wetteloosheid die de AKP/MHP-coalitie in de praktijk heeft gebracht om de verkiezingen te winnen. Het doel van deze alliantie is zowel om de verkiezingen te winnen als om alleen gelaten te worden met de systemische oppositie door de HDP uit de politiek te duwen. Het wil de mogelijkheid van een echt alternatief voor de Turkse samenleving vernietigen.
We zijn op de hoogte van de doelstellingen van de AKP/MHP-alliantie met betrekking tot de verkiezingen die worden besproken in het kader van de verbodsprocedure. Wat dat betreft zijn we op elk scenario voorbereid. De rechterlijke macht wordt geïnstrumentaliseerd door de AKP/MHP-regering en de HDP-verbodsprocedure is een politieke zet tegen de democratische politiek. We zetten ons werk zo voort dat deze stap wordt gedwarsboomd.
Heeft u een plan B voor het geval de HDP wordt gesloten en zijn politici niet mogen opereren?
We hebben de rechtszaak om de HDP stop te zetten niet op onze agenda gezet sinds de dag dat deze werd ingediend. Natuurlijk hebben we alle mogelijke juridische voorbereidingen getroffen, maar dit proces heeft nooit invloed gehad op onze manier van werken en tempo. Dit komt omdat de HDP een idee belichaamt, een hoop voor de toekomst die vandaag en morgen wordt opgebouwd. Waar zou een idee ooit verboden kunnen worden? Dit is blijkbaar niet begrepen. De AKP/MHP-regering wilde door dit proces onze energie verminderen en ons verdrinken in deze agenda. Dat konden en wilden we niet toestaan. Het is bekend dat in een land waar geen gerechtigheid is en de rechterlijke macht volledig onder het bevel van één persoon staat, uitzetting niet legaal maar politiek is. Wetende dat de politieke macht haar beslissingen zal nemen op basis van de conjunctuur en niet op solide juridische principes en concrete bewijzen, zullen we ons werk niet opzij zetten en wachten als een offerlam. Vandaag, met de macht van de staat, met het juridische stokje in de hand, kan de regering zich tegen onze partij keren en een einde maken aan de sluiting. We hebben ons hierop voorbereid. Als degenen die uit een lange traditie van strijd en verzet komen, hebben we niet slechts één, maar meer dan één plan gemaakt voor elke mogelijke regeringsstap. Als er een politiek verbod wordt opgelegd aan één persoon, komen we met tien of honderd mensen. Er is een politieke realiteit van het volk. Wij zijn de alliantie van de Derde Weg en onder geen enkele omstandigheid laten we het volk zonder keuze. We zullen dit land niet overgeven aan het fascisme. We zijn voorbereid op elke situatie. Mensen kunnen gerust zijn.
Het is bekend dat alle praktijken die de afgelopen zeven jaar hebben geduurd, van isolatie tot politieke moorden, waren voorzien in het ‘instortingsplan’ dat werd aangenomen tijdens de zitting van de Nationale Veiligheidsraad (MGC) van oktober 2014. Ziet u de sluiting van de HDP als onderdeel van dit plan?
Het is juist dat het concept van aanvallen op Koerden en democratische krachten, inclusief de huidige golf van aanvallen, werd ontwikkeld in het kader van het plan dat werd goedgekeurd tijdens de MGK-sessie in 2014. De voortzetting van het onmenselijke en onwettige regime van totale isolatie opgelegd aan Abdullah Öcalan op Imrali, de vernietiging van steden, de arrestatie of verbanning van politici, waaronder parlementsleden, de benoeming van gemeenschapsbestuurders, de samenzwering in het Kobanê-proces, de aanvallen op onze partij en het toegepaste vijandelijke strafrecht kan worden gezien als onderdeel van dit meerjarenplan. Niet alleen Turkije maar ook het Midden-Oosten betaalt de prijs. In Turkije wordt wanhopig gezocht naar democratie. Een van de belangrijkste redenen voor deze slechte situatie is het isolement en de onopgeloste Koerdische kwestie. Tegelijkertijd is er een volksbeweging. Het plan tegen een beweging die niet aarzelt om de prijs te betalen en waarin mensen zijn die met gevaar voor eigen leven de strijd voor democratie voeren, is mislukt. Ze droomden ervan om alles te verstikken, te consumeren, te beëindigen en dan een lange stilte te houden, maar ze stuitten over de hele linie op epische weerstand. Ja, we hadden ook tekortkomingen in het ontwikkelen van de strijd in dit proces, maar we bogen en knielden nooit. Terwijl ze ons probeerden te kleineren, werkten wij als Alliantie voor Werk en Vrijheid aan de opbouw van een democratisch Turkije. We zullen democratische verandering tot stand brengen.
Wat voor soort nieuw tijdperk zal er ontstaan voor de Koerdische kwestie als de HDP wordt verboden?
De Koerdische kwestie is het belangrijkste probleem. Het heeft historische, politieke en economische dimensies en wakkert de instabiliteit in het Midden-Oosten aan. De aandrang dat de Koerdische kwestie onoplosbaar is, is een uitnodiging tot grote problemen voor zowel de volkeren van Turkije als het Midden-Oosten. De sluiting van de HDP moet worden opgevat als een aandringen op de insolventie van de Koerdische kwestie, aangezien de HDP een van de belangrijkste onderwerpen is bij het oplossen van de Koerdische kwestie. Het is natuurlijk niet de enige factor, maar het is een belangrijke politieke kwestie voor het realiseren van de oplossing. Er moet ook worden opgemerkt dat de sluiting van de HDP of een totalitaire interventie ons geen stap terug kan zetten in de strijd om de Koerdische kwestie op te lossen. Dat hebben we in het verleden vaker gezien: degenen die de partijen sloten zijn gekrompen, wij zijn gegroeid en zullen blijven groeien.
De sluiting heeft ook een historische achtergrond. De HDP heeft een politiek en sociaal perspectief op het leven dat een bedreiging vormt voor de codes van het monistische en ontkenningsregime dat 100 jaar geleden is ingesteld. In dit opzicht wordt het verbodsproces het toneel van een historisch debat. Dit proces is het toneel van de afrekening tussen de verdedigers van de monistische, ontkennende en assimilerende republiek en de verdedigers van de democratische republiek. Wat de uitkomst ook is, we zullen onze vastberadenheid om de tweede eeuw te bekronen met een democratische republiek niet opgeven.