Proces tegen Kenan Ayaz: een ontroerende dag

  • Duitsland

Met een brede glimlach en een handgebaar van van vrede begroette Kenan Ayaz (officiële naam: Ayas) zijn vrienden, waaronder voormalige HDP-parlementsleden die in ballingschap leven, in de rechtszaal van het Hanzehogere Regionale Gerechtshof in Hamburg. 10 januari was een zeer belangrijke dag voor de solidariteitsbeweging, omdat er naast de rechtszitting twee evenementen plaatsvonden, één voor de rechtbank en één in het wijkcentrum “Kölibri”.

De rechtszaal toonde opnieuw aan dat er geen bewijs is voor de beschuldigingen tegen Kenan Ayaz, maar dat het Turkse regime alle middelen gebruikt die het tot zijn beschikking heeft om Koerden te vervolgen en zijn macht te behouden.

“Ik kan niets zeggen over de activiteiten van Ayaz, dat weet ik alleen uit de aanklacht”

Getuige L. was de tweede getuige van een instantie voor de bescherming van de grondwet die werd gehoord. De eerste was getuige W. van het Bundesamt für Verfassungsschutz (BfV), die de aandacht had getrokken door zijn pruik, zijn valse naam en zijn ontwijkende antwoorden. In tegenstelling tot hem gaf getuige L., hoofd van de inkoopafdeling van het Staatsbureau voor de bescherming van de grondwet in Hamburg, veel specifiekere informatie, maar de kennis die hij verkreeg was ook zeer beperkt. Hij zei dat de vermeende bevinding van de binnenlandse inlichtingendienst dat Kenan Ayaz van september 2018 tot januari 2019 de leider van de PKK voor Noord-Duitsland was, gebaseerd was op slechts één informant. Deze informant werkte al jaren voor de binnenlandse inlichtingendienst en zou betrouwbaar zijn. Hij had tijdens drie bijeenkomsten met zijn informantenleiders beweerd dat een “Kenan” nu “de verantwoordelijke persoon hier bij ons” was en had Kenan Ayaz geïdentificeerd als de “Kenan” op bewakingsbeelden en een foto van het internet. De informant kon geen verdere details geven, d.w.z. wat deze Kenan zou hebben gedaan. Het was zelfs niet duidelijk voor welk gebied “Kenan” verantwoordelijk zou zijn geweest: Alleen voor Hamburg of voor de hele “noordelijke sector”. Dit laatste werd beweerd door getuige L. Deze bewering is echter in tegenspraak met het feit dat het BKA en de BfV zeggen dat er helemaal geen PKK-sectoren waren in 2018 en 2019, alleen het gebied en de regio Hamburg. Bovendien zei dezelfde informant in januari 2019 dat een andere persoon, ene B., nu gebiedsmanager van Hamburg zou worden, en in maart dat ene Y. nu de functie van gebiedsmanager had overgenomen. De BfV beweerde echter dat hun informant had gezegd dat Kenan van september 2018 tot juni 2019 de verantwoordelijke was geweest voor dit gebied. Zo werd opnieuw duidelijk dat er totaal verschillende informatie is over wie welke functie in 2018/2019 in Hamburg zou hebben bekleed. Getuige L. moet opnieuw komen omdat hij niet alle vragen van de rechtbank kon beantwoorden. Het is al duidelijk geworden dat, vooral na de getuigenverklaring, het volstrekt onduidelijk is waarom het federale parket besloot om uitgerekend Kenan aan te klagen als de vermeende verantwoordelijke voor de Hamburgse wijk; tenzij het minder ging om wat Kenan Ayaz deed dan dat Erdoğan moest worden getoond dat hij krachtig werd vervolgd.

Turkije is geen rechtsstaat en heeft ook geen belang bij vredesonderhandelingen

Na de lunchpauze werd de getuige-deskundige Dr. Günter Seufert voor de derde keer gehoord. Nadat hij op de eerste twee dagen uitvoerig was ondervraagd door Kenan Ayaz, deed zijn advocaat Antonia von der Behrens nu hetzelfde. Tijdens het verhoor werden de redenen voor het ontstaan van de PKK opnieuw benadrukt, zoals de opzettelijke economische onderontwikkeling van de Koerdische regio’s en de onmogelijkheid om de Koerdische belangen te behartigen via de juridische politiek. De antwoorden van de expert op vragen over de periode na de couppoging van 2016 in Turkije kunnen als volgt worden samengevat: Erdoğan en de AKP waren en zijn bereid om over lijken te lopen om hun politieke doelen te bereiken. Dit blijkt uit de aanslagen van IS in 2015 – de aanslag in Ankara op de vredesdemonstratie en de aanslag in Pirsûs (Tr. Suruç) – evenals het feit dat Erdoğan de couppoging van de Gülenisten bewust heeft laten gebeuren en niet heeft afgewend, hoewel dit wel mogelijk was geweest. Seufert legde verder uit dat Turkije geen rechtsstaat meer is en dat de regering er geen belang bij heeft om het vredesproces voort te zetten, maar integendeel haar genocidale invasies in Rojava en Irak gebruikt om haar macht in eigen land te versterken en het grondgebied van buurlanden tegen hun wil te bezetten. Seufert beschreef ook hoe de Turkse geheime dienst MIT ook optreedt tegen oppositieleden in het buitenland en hoe deze onder Hakan Fidan is getransformeerd van een controledienst in een dienst die in het buitenland opereert, en dat de regering hier trots op is.Het is dus weer eens duidelijk geworden dat Turkije, in wiens belang de procedure tegen Kenan Ayaz wordt gevoerd, een dictatoriale staat is.

Onbeperkte solidariteit

Tijdens de lunchpauze verklaarden de voormalige HDP-parlementsleden die naar het evenement waren afgereisd – Ahmet Yildirim, Leyla Birlik, Ziya Pir, Selma Irmak, Tuba Hezer, Lezgin Botan, Nihat Akdogan en de voormalige burgemeester van Cizîr (Cizre), Leyla Imret – zich solidair met Kenan Ayaz. Ze veroordeelden het proces tegen hem en de Turkse campagne tegen de Koerden.

Het Cypriotische parlementslid Kostis Efstathiou nam ook het woord en eerde de strijd van de Koerdische activist en herhaalde de eis voor zijn vrijlating en terugkeer naar Cyprus. Hij zei dat Kenan erin geslaagd was mensen te verenigen in een solidariteitsbeweging voor hun vrijheid.

Diezelfde dag vond ‘s avonds een drukbezochte bijeenkomst plaats onder leiding van Cansu Özdemir, lid van de linkse partij. De sprekers die uit Cyprus waren gereisd, parlementslid Kostis Efstathiou en journalist Alekos Michaelides, brachten verslag uit over het Cypriotische perspectief op de zaak Kenan Ayaz, die nauw verbonden is met het verleden en heden van Cyprus en Turkije. Kostis Efstathiou legde uit dat hij Kenan Ayaz was komen steunen omdat de Cyprioten hem veel verschuldigd zijn. Het eerste wat ze hem verschuldigd waren was een verontschuldiging. Een verontschuldiging voor hoe hij in de steek was gelaten door de Cypriotische staat. Omdat hij werd uitgeleverd om dezelfde redenen waarom hij werd erkend als politiek vluchteling op Cyprus. Hij werd ook jarenlang mishandeld en gemarteld in Turkije en kreeg een lange gevangenisstraf. Hij moest dit allemaal ondergaan omdat hij met vreedzame middelen streed voor de rechten van de Koerden, voor vrijheid, democratie en rechtvaardigheid. En de vermeende connectie met de PKK werd door de Duitse autoriteiten gebruikt als de belangrijkste reden voor het uitleveringsverzoek. De Cypriotische advocaten van Kenan Ayaz zijn erg teleurgesteld dat de Cypriotische minister van Justitie en de procureur-generaal geen houding hebben getoond. Ze hadden kunnen zeggen dat de strijd van Ayaz op legale wijze plaatsvindt en geen terroristische daad is. Volgens Kostis Efstathiou “bleken ze erg klein en hadden ze niet de moed om zich te verzetten. Om zich te verzetten tegen wat het officiële Turkije momenteel overal in Europa eist: dat elk PKK-lid of elke Koerdische persoon die opkomt voor de rechten van de Koerden en verbonden is met de PKK een terrorist is in de ogen van Turkije”. Alle partijen op Cyprus zijn solidair met Kenan Ayas, behalve extreemrechts.

Ook journalist Alekos Michaelides betreurde de beslissing om de Koerdische activist uit te leveren. Hoewel aanvankelijk slechts enkele journalisten over de zaak berichtten, slaagden het initiatief van de advocaten en de campagnes erin om het bewustzijn te vergroten. Er waren verschillende grote en wijdverspreide protesten voor de rechtbank en de gevangenis in Cyprus, onder andere. De beslissing van de rechtbank om het beroep van de advocaten te verwerpen was beschamend. Het was vooral teleurstellend in het licht van het Cypriotisch-Turkse verleden en heden. De Koerden vochten tenslotte ook voor het volk van Cyprus. In die zin hebben degenen die zich verzetten het laatste woord, aldus Kenan Ayaz.

In een videoboodschap legde de Cypriotische Europarlementariër Dimitris Papadakis uit dat de Duitse staat zich met het uitleveringsverzoek en het proces tegen Ayaz onderdanig opstelde tegenover de Turkse staat. De politieke strijd werd gelijkgesteld aan terreur.

Selma Irmak, een voormalig HDP-parlementslid dat in ballingschap leeft, maakte duidelijk dat de Duitse regering door de knieën gaat voor de Turkse regering door te vragen om de uitlevering van Kenan Ayaz. De naam is Kenan, maar de Koerdische vrijheidsstrijd wordt bedoeld. De schending van de mensenrechten in deze zaak legt een democratisch tekort bloot. Het gevaar bestaat dat dit fascistische krachten versterkt. Degenen die strijden voor rechtvaardigheid en vrijheid worden gecriminaliseerd. Ze worden vervolgd en gevangen gezet omdat ze niet opgeven, zei de Koerdische politicus.

Op de volgende dag van het proces, 15 januari 2024, zal het hoofd van de inkoopafdeling van het Hamburgse staatsbureau voor de bescherming van de grondwet opnieuw worden gehoord.