Sabri Ok: Onze toekomst ligt bij leider Öcalan

  • Zuid-Koerdistan

Sabri Ok, lid van de Uitvoerende Raad van de KCK, sprak uitvoerig over de situatie en het belang van  PKK-leider Abdullah Öcalan, alsook over de ontwikkeling van de wereldwijde campagne voor zijn fysieke vrijheid.

Al drie jaar is er geen nieuws van Rêber Apo [Abdullah Öcalan]. De zware omstandigheden van eenzame opsluiting, die in strijd zijn met het menselijk fatsoen, de wet en de moraal, duren voort. Schrijvers, politici, intellectuelen, professoren en activisten debatteren tegelijkertijd over de ideeën en suggesties van Rêber Apo. Mensen over de hele wereld vragen om de fysieke vrijheid van Rêber Apo. Wat is uw mening over deze situatie?

Ten eerste wil ik het Koerdische volk en de hele islamitische wereld feliciteren met Eid al-Fitr. De situatie van Rêber Apo staat ongetwijfeld altijd op de agenda van onze beweging, van ons volk en van de internationale vrienden van het Koerdische volk. Al meer dan drie jaar is er geen nieuws uit Rêber Apo. Deze situatie alleen al is reden genoeg voor ons volk, onze beweging en onze internationale vrienden om met al hun kracht in opstand te komen. Eigenlijk zou iedereen in opstand moeten komen en zich ertegen verzetten. Het is onmogelijk voor iedereen die Rêber Apo kent, om niet getroffen te worden door deze situatie. Daarom biedt het paradigma van Rêber Apo miljoenen mensen – vooral vrouwen en jongeren – een perspectief op zowel de toekomst van de mensheid als op hun eigen leven, overal ter wereld. Vandaag protesteren miljoenen mensen om de fysieke vrijlating van Rêber Apo te eisen, maar niemand kent de Koerden van vroeger. Rêber Apo beïnvloedt mensen op deze manier.

Hoe meer het paradigma van Rêber Apo en zijn gevangenisgeschriften worden verspreid en gelezen, hoe meer de steun voor Rêber Apo groeit. Dat is wat de Turkse staat wil voorkomen en dat is de reden waarom de Turkse staat niet wil dat Rêber Apo ademt. Daarom wordt er zoveel druk op Imrali uitgeoefend. Ondanks de brutale omstandigheden op Imrali is er veel verzet. Om te begrijpen hoe de Turkse staat de Koerdische kwestie benadert, moeten we kijken naar wat er in Imrali gebeurt. Ze benaderen Rêber Apo met dit bewustzijn. Ze houden vast aan hun bezettingsmentaliteit, ze voeren een genocide uit op het Koerdische volk en ze voeren deze vuile oorlog. De strijdmacht hiertegen is de wereldwijde strijd voor de fysieke vrijheid van Rêber Apo. Vanaf nu zal deze strijd doorgaan op een meer geplande en georganiseerde manier.

Er werd aangekondigd dat de wereldwijde vrijheidscampagne onder de naam ‘Vrijheid voor Abdullah Öcalan, een politieke oplossing voor de Koerdische kwestie’ zijn tweede fase is ingegaan. Hoe beoordeel je het stadium dat de campagne tot nu toe heeft bereikt? Hoe analyseer je de protesten en evenementen in het kader van de campagne?

Deze wereldwijde campagne werd op 10 oktober vorig jaar gelanceerd. Hij werd gestart vanwege een zeer belangrijke en eervolle zaak. Zowel in Koerdistan als in de rest van de wereld groeit en ontwikkelt de campagne zich met de dag. Het is een zeer belangrijke campagne, maar wat er ook gezegd of gedaan wordt voor de fysieke vrijheid van Rêber Apo zal onvolledig en onvoldoende zijn als het zijn doel niet bereikt. Dit zal het geval zijn tot Rêber Apo zijn fysieke vrijheid terugkrijgt. De campagne wordt op een gestage, geplande en vastberaden manier voortgezet. Over een paar dagen zullen duizenden patriottische Koerdische mensen en hun internationale vrienden een sit-in houden voor het ‘Europees Comité ter voorkoming van foltering en onmenselijke of vernederende behandeling of bestraffing’ (CPT) in Straatsburg. In dit verband worden er op dit moment ook verschillende conferenties, concerten en bijeenkomsten georganiseerd door verschillende platforms in veel Europese steden. Bekende mensen uit vele delen van de wereld spannen zich hier ook voor in. De basis voor een beweging gebaseerd op de wereldwijde campagne is gelegd, en ik geloof dat het zich verder zal ontwikkelen. Het Koerdische volk zou zich 24 uur per dag moeten concentreren op wat er gebeurt in Imrali en welke verantwoordelijkheden ze hebben tegenover Rêber Apo. Op basis hiervan moeten ze hun standpunt bepalen en handelen.

Men moet erop wijzen dat in Noord-Koerdistan en Turkije de samenleving in opstand is gekomen en dat daar de laatste tijd veel opvallende acties hebben plaatsgevonden, maar ik wil dit nogmaals benadrukken; het is nog steeds onvoldoende. Alle Koerden, georganiseerd of niet, lid van de partij of niet, moeten nadenken over wat ze kunnen doen voor Rêber Apo en ernaar handelen. Iedereen moet weten dat onze toekomst bij Rêber Apo ligt en dat de vijand van plan is om onze toekomst samen met hem te vernietigen. Daarom moet ons volk meer actie ondernemen en een bredere strijd voeren op politiek en juridisch gebied.

Zoals bekend blijven de deuren van het kapitalistische moderne systeem en het recht gesloten voor Rêber Apo en de Koerden. Daarom hebben ze de internationale samenzwering ontwikkeld. Als dit niet het geval was, zou het CPT dan gezwegen hebben over de onwettigheid van de Turkse staat? Als dezelfde situatie zich elders in de wereld had voorgedaan, zouden hun aanpak en reactie anders zijn geweest. Deze situatie zou ons nog woedender moeten maken; het zou onze strijd nog meer moeten doen groeien.

Zoals u impliceert, is de marteling die de Turkse staat Rêber Apo op Imrali heeft aangedaan op geen enkele manier legitiem, zelfs niet volgens het recht van de vijand. De Turkse staat en de AKP zijn samenzweerders. De AKP is de partij die de meest cruciale rol speelt in het concept van speciale oorlogsvoering in Turkije. Veel mensen waren verbaasd over hoe de wereldwijde campagne zich over de hele wereld verspreidde, terwijl het Koerdische volk en hun internationale vrienden aan moreel en kracht wonnen. Ongetwijfeld zal deze campagne in de komende periode op een nog bredere en meer georganiseerde manier worden uitgevoerd.

De oorlog tussen de Turkse staat en de Koerdische vrijheidsguerrilla gaat door. De Turkse regering gebruikt nog steeds alle beschikbare middelen om het Koerdische volk te schaden. Tijdens het einde van 2023 en het begin van 2024 voerde de guerrilla meerdere triomfantelijke revolutionaire operaties uit. Recente verklaringen geven aan dat de Turkse regering uitgebreidere aanvallen aan het voorbereiden is tegen de Medya-verdedigingszones. Wat is de huidige stand van de oorlog en wat voor aanvallen verwacht je?

Dit is een belangrijke kwestie waarover de HPG dagelijks informatie verschaft. In de afgelopen zeven tot acht maanden hebben de guerrillastrijders het initiatief genomen en verschillende revolutionaire operaties uitgevoerd tegen de Turkse staat met grote impact. Met hun opofferingsgezinde aanpak hebben de guerrillastrijders zeer significante resultaten behaald. De technologie en de strijdkrachten van de Turkse staat kregen een zware klap in de Medya-verdedigingszones. Ze moesten zich uit veel posities terugtrekken en op veel posities werden ze volledig verslagen. Maar de Turkse staat plant een grootschalige oorlog; daar staan ze op. Ze zeggen dat ze de oorlog willen voortzetten, de ontkenning van het Koerdische volk, en de martelingen en eenzame opsluiting in Imrali. Dit is de mentaliteit van de Turkse staat en de AKP. Het is moeilijk te zeggen hoe ver ze zullen gaan, maar we weten dat er een oorlog voor ons ligt, een oorlog die harder zal zijn dan hij nu al is. De Turkse staat bereidt zich hierop voor en gebruikt al zijn middelen. De guerrilla staat altijd klaar. Het zal een zeer harde en brute strijd worden. Toch zijn ze er tot nu toe niet in geslaagd om resultaten te boeken tegen de guerrilla. De kinderen van het Koerdische volk verzetten zich heldhaftig op een opofferende manier. Ze hebben de aanvallen van het Turkse leger gebroken, maar de oorlog gaat door.

De guerrillastrijders waren, ondanks ongelooflijk moeilijke omstandigheden, in staat om zulke positieve resultaten te bereiken in hun strijd en verzet tegen de vijand. Dit zou een punt van aandacht moeten zijn voor ons volk; ze zouden dit als referentie moeten nemen en hun eigen plichten dienovereenkomstig moeten vervullen. Naast een politieke en juridische strijd moeten ze ook de guerrilla met serhildans begroeten en voortdurend in actie zijn. We zitten nu in een proces waarin de wilskracht van de Turkse staat gebroken is; daarom vallen ze meer aan. Ze zijn zich bewust van de gevaren waarmee ze geconfronteerd worden; als hun wil gebroken wordt, zullen hun 100 jaar oude systeem en mentaliteit verslagen worden. Om dit te voorkomen zullen ze zich tot het laatste moment verzetten, ze zullen al hun economische en politieke middelen mobiliseren, wat de gevolgen ook mogen zijn. Daarom zal de oorlog alleen maar groeien en zullen de gevolgen zeer bepalend zijn.

De situatie is niet meer hetzelfde. In 2024 zal het lot van Turkije en de Koerdische kwestie beslist worden. Het succes zal gaan naar degene die harder traint, gedisciplineerder en enthousiaster is en een hoger moreel heeft, evenals degene die tactischer en technisch vaardiger vecht. Dit zijn eigenschappen die zowel de guerrillastrijders als onze beweging gemeen hebben. Haar vermogen om de oorlog op het slagveld te leiden, zowel strategisch als technisch, is het resultaat van haar sterke motivatie, moreel en vastberadenheid.

Op Newroz deelde onze kameraad Murat Karayilan wat nieuws met de pers. Na 40 jaar strijd hebben de guerrillastrijders een raketsysteem om onbemande gevechtsvliegtuigen (UCAV) te neutraliseren. Iedereen was verbijsterd. De Turkse staat wilde zijn UAV’s en UCAV’s verkopen om een grote markt te creëren, maar de wereld is niet blind. De ontwikkelingen in deze oorlog worden op de voet gevolgd. De wereld weet dat de guerrillastrijders tot nu toe 10-15 van hun UCAVs hebben neergeschoten. Daarom zijn ze zo opgewonden; ze zoeken nu naar manieren om de oorlog te keren. Natuurlijk moeten we niet zelfgenoegzaam zijn. Zelfgenoegzaamheid is een slechte gewoonte. We moeten in onszelf geloven, we moeten waarde hechten aan het feit dat we het initiatief in handen hebben, maar we moeten weten dat de Turkse staat en de AKP weerstand zullen bieden, ze zullen al hun middelen inzetten en agressiever aanvallen. We zijn klaar voor een intensievere fase. Zoals ik al zei, het initiatief is in handen van de guerrilla, ze heeft 40 jaar gevechtservaring, ze heeft het paradigma van Rêber Apo, de bergen van Koerdistan, het Koerdische volk en hun internationale vrienden die naast hen staan.

Al meer dan 40 jaar komen het Koerdische volk en onze beweging op voor onze rechtvaardige zaak. De PKK is vanaf nul begonnen en heeft tot nu toe dit niveau bereikt. Hoezeer de Turkse staat en de AKP ook aanvallen, dit proces zal eindigen met het succes van de guerrilla. Ongetwijfeld zal dit niet gemakkelijk zijn, want er wordt elke dag een hoge prijs betaald. Maar met deze geest, deze organisatie, deze strijd en deze vastberadenheid zal de guerrilla slagen.

Bron: ANF