De Yezidi-vrouwenorganisatie SMJÊ verklaart op de Internationale Dag tegen Geweld tegen Vrouwen: “Zolang er ook maar één vrouw moet lijden en geketend moet leven, zullen wij niet rusten. De bevrijding van vrouwen wereldwijd is ons ultieme doel.”
Op de Internationale Dag tegen Geweld tegen Vrouwen nodigt de overkoepelende organisatie van Yazidi-vrouwenraden (SMJÊ) alle strijdende vrouwen uit om “de situatie opnieuw te beoordelen, sterkere en duurzamere allianties te smeden en de gezamenlijke strijd te intensiveren. Wij zeggen: Het is tijd om opnieuw in opstand te komen, en deze keer nog resoluter. Om uit de spiraal van geweld te komen die ons is opgelegd door de oorlogspolitiek van de heersende machten, is het nodig dat we elkaar beter leren kennen, onze geschiedenis leren begrijpen en zowel onze pijn als onze hoop op een vreedzaam, vrij en divers samenleven delen. Laten we allianties vormen en van elk moment een moment voor vrouwenvrijheid en zelfbeschikking maken! Laten we onze stem verheffen tegen religieus fanatisme, tegen racistische en seksistische politiek, tegen oorlogen en vrouwenmoorden. Met gezamenlijke acties en evenementen kunnen we veel bereiken, zowel lokaal als wereldwijd. Wij begrijpen en steunen het vrouwenverzet als een verdediging van de mensheid. Zolang er ook maar één vrouw moet lijden en geketend moet leven, zullen we niet rusten. De bevrijding van vrouwen wereldwijd is ons uiteindelijke doel”.
We documenteren de verklaring van de Yezidi-vrouwenvereniging SMJÊ op 25 november:
Jin, Jiyan, Azadî – Vrouw, Leven, Vrijheid!
Met de kracht van deze drie woorden zeggen we nee tegen mannelijke overheersing en onderdrukkende regimes. Ter nagedachtenis aan de zusters Mirabal, die het symbool zijn van de Internationale Dag tegen alle vormen van geweld tegen vrouwen, en ook ter nagedachtenis aan Sakine, Zilan en Berivan, brengen we hulde aan het wereldwijde verzet van vrouwen tegen vrouwenhaat.
Overal ter wereld worden vrouwenrechten met voeten getreden. Dit is vooral wreed in Afghanistan, Iran en andere door islamisten geregeerde landen en in oorlogsgebieden. Seksisme, patriarchaat, een ideologie van ongelijkheid die vrouwen wil domineren, onderdrukken en uitbuiten, is helaas nog steeds aanwezig in de hoofden van veel mannen. Waarom worden vrouwen anders elke dag over de hele wereld vermoord? Omdat ze niet langer in een gewelddadige relatie willen leven. Omdat ze rebelleren en protesteren tegen geweld en patriarchaat. Omdat ze niet zwijgen, maar hun rechten opeisen. Vorig jaar (2022) werden wereldwijd 89.000 vrouwen en meisjes vermoord. Het dagelijkse geweld herinnert ons eraan en laat zien hoe belangrijk ons verzet blijft.
Vandaag willen we ook stilstaan bij 3 augustus 2014, de dag waarop de 74e “Ferman” begon, de genocide en vrouwenmoord op de Yazidi bevolking in Irak. Binnen een paar uur executeerde Islamitische Staat (IS) duizenden Yazidi’s in de Shengal regio in het noorden van Irak, het belangrijkste Yazidi nederzettingsgebied, met ongekende wreedheid, individueel of als een openbare massamoord. Ongeveer 7000 vrouwen en kinderen werden door IS ontvoerd, verkracht en als seksslavinnen verkocht op “slavenmarkten”. Ongeveer 2500 van de ontvoerde vrouwen en kinderen zitten nog steeds in IS-gevangenschap, zijn geëxecuteerd of verkocht aan de Golfstaten. Hun lot is onzeker. ISIS gebruikt bijzonder bruut en genderspecifiek geweld tegen vrouwen. Deze genocide is daarom ook een gerichte vrouwenmoord. Feminicide omvat fysiek, mentaal, economisch en structureel geweld dat hand in hand gaat met het ontnemen van bestaansmiddelen en ontwikkelingsmogelijkheden aan vrouwen.
Na de genocide werd de noodzaak en onvermijdelijkheid van zelfbestuur en zelfverdediging van het Yezidi-volk om zichzelf en hun geloof te beschermen duidelijker, en in Shengal werd voor het eerst democratische autonomie onder leiding van vrouwen uitgeroepen. Het zijn de jonge Yezidi-vrouwen en -moeders die de wonden van de genocide op de hele Yezidi-gemeenschap laten helen, tenminste een beetje, door hun actieve zelforganisatie. Maar vandaag de dag blijft de Turkse staat Shengal aanvallen met drones die zijn aangeschaft met de hulp van westerse staten en wil het de toekomst van de overlevenden van de genocide vernietigen, gevoed door de pioniersrol van vrouwen. De strijd van onze vrouwen hiertegen zal blijven groeien.
Historisch gezien worden vrouwen al 5000 jaar geconfronteerd met vrouwenmoorden. Niet alleen in Koerdistan, maar over de hele wereld, is er een beleid dat erop gericht is vrouwen te integreren in het systeem door gebruik te maken van verschillende methodes en hen hun verworvenheden en rechten te ontnemen die bereikt werden in de loop van feministische strijd. Onze vrijheden moeten daarom steeds opnieuw worden verdedigd. De ontwikkeling van de internationale vrouwenstrijd heeft een hoog niveau van organisatie en solidariteit bereikt en heeft het door mannen gedomineerde systeem aan het wankelen gebracht. We gaan vooruit in ons gemeenschappelijk verzet, ondanks al onze verschillen. Door een zelfkritische houding in te nemen, richten we ons op punten die ons verenigen in plaats van verdelen om het dominante systeem te bestrijden.
Op de Internationale Dag tegen Geweld tegen Vrouwen nodigen we alle vrouwen die betrokken zijn bij de strijd voor vrouwenvrijheid uit om de situatie opnieuw te beoordelen, sterkere en duurzamere allianties te smeden en de gezamenlijke strijd te intensiveren. Wij zeggen: Het is tijd om opnieuw in opstand te komen, en deze keer nog resoluter. Om uit de spiraal van geweld te komen die ons is opgelegd door de oorlogspolitiek van de heersende machten, is het nodig dat we elkaar beter leren kennen, onze geschiedenis leren begrijpen en zowel onze pijn als onze hoop op een vreedzaam, vrij en divers samenleven delen. Laten we allianties vormen en van elk moment een moment voor vrouwenvrijheid en zelfbeschikking maken! Laten we onze stem verheffen tegen religieus fanatisme, tegen racistische en seksistische politiek, tegen oorlogen en vrouwenmoorden. Met gezamenlijke acties en evenementen kunnen we veel bereiken, zowel lokaal als wereldwijd. Wij begrijpen en steunen het vrouwenverzet als een verdediging van de mensheid. Zolang er ook maar één vrouw moet lijden en geketend moet leven, zullen we niet rusten. De bevrijding van vrouwen wereldwijd is ons uiteindelijke doel. Wij marcheren voor de vrouwenrevolutie met onze filosofie en de slogan “Jin Jiyan Azadî” (Vrouwen, Leven Vrijheid)!