- Baskenland
Er vindt een conferentie plaats in Bilbao om de situatie van de Koerdische PKK-leider Abdullah Öcalan en het solidariteitswerk dat in Baskenland wordt gedaan met en voor het Koerdische volk te bespreken. De conferentie vindt plaats in de UPV/EHU Paraninfoa-Oteiza Aretoa met deelname van İbrahim Bilmez, een van de advocaten van Öcalan, Pernando Barrena, lid van het Europees Parlement voor EH Bildu, Koldo Sanchez van vakbond LAB, Adem Uzun, vertegenwoordiger van het Nationaal Congres van Koerdistan, evenals vertegenwoordigers van andere vakbonden en activisten van de Baskische solidariteitsgroepen.
KNK-vertegenwoordiger Adem Uzun (Nationaal Congres van Koerdistan) sprak over het belang van het paradigma van Abdullah Öcalan en zei: “Wat de Koerdische leider doet, is ons instrumenten geven om ons vrij te maken. Het systeem ziet dat en daarom is het zo bezorgd, omdat het weet dat mensen die over deze middelen beschikken een bedreiging voor het systeem zullen vormen. ”
Uzun voegde eraan toe: “Het kapitalistische moderne systeem bevindt zich in een diepe crisis en daarom creëert het nieuwe crises, nieuwe oorlogen, nieuw racisme, nieuwe onderdrukking.
Het systeem denkt nu na over hoe het de crisis te boven kan komen, maar het heeft geen ideeën. Ze hebben geen voorstellen, noch op politiek gebied, noch op wetenschappelijk of cultureel gebied.”
Uzun vervolgt: “Het systeem creëert eigenlijk precaire klassen. Omdat ze weten dat dit systeem niet meer werkt, hebben ze tijd nodig om een nieuw systeem te vinden en te creëren. We bevinden ons sinds 1990 in een derde wereldoorlog, een hegemoniale oorlog en een oorlog tegen de samenleving. En helaas zal deze oorlog doorgaan en nieuwe problemen creëren.”
Uzun zei: “Öcalan’s grootste kracht zijn zijn gedachten. In de jaren ’60, zoals overal ter wereld in Turkije, probeerde links voorwaarden te scheppen voor een nieuwe orde, maar links werd verslagen. Ook Öcalan werd gearresteerd en dacht na over hoe en welke nieuwe weg links moest inslaan. Öcalan dacht toen na over het organiseren van een Koerdische manier en in de jaren 80 stelde hij een guerrillaoorlog voor, maar ook dat stagneerde, en toen dacht hij aan het versterken van vrouwenemancipatie en drong aan op vrouwen overal, in elke organisatie. Dit was in 1996. En toen kwam natuurlijk 1999 en werd hij ontvoerd en zat hij opnieuw in de gevangenis. Hij dacht na en nam een radicale stap en zei: ‘we geven de oude manieren op en stellen een nieuw paradigma voor’, en dat was het democratisch confederalisme waar hij in 1999 aan had gedacht, maar dat in 2006 werd aangekondigd na discussies in de hele samenleving. ”
Bron: ANF