Vertegenwoordigers van Yazidi-instellingen: We moeten ons verenigen om nieuwe slachtingen te voorkomen

  • Zuid-Koerdistan

Het is 8 jaar geleden sinds het bloedbad van de Yezidi-gemeenschap door ISIS-huurlingen plaatsvond. Desondanks zijn duizenden Yezidi’s nog steeds ver van hun land en is het lot van duizenden onbekend. De Iraakse regering heeft ook geen stappen ondernomen voor de rechten van het Yezidi-volk. Om deze reden zeggen Yazidi-instellingen en -organisaties dat ze niemand vertrouwen en dat de enige oplossing voor het Yazidi-volk is om zichzelf te regeren.

Op 3 augustus 2014 werd de Yazidi-gemeenschap onderworpen aan een groot bloedbad. Terwijl de hele wereld zweeg, haastten de PKK-guerrilla’s zich om het Yazidi-volk te redden. Nadat Shengal door de guerrilla’s was bevrijd, richtten de Yazidi’s hun eigen defensiemacht en instellingen op. Het Yazidi-volk, dat zei dat ze niet zouden toestaan ​​dat een soortgelijk bloedbad nog een keer zou plaatsvinden, voegde eraan toe dat ze hun strijd zouden vergroten.

We kunnen nieuwe slachtingen voorkomen door onszelf te organiseren

Wetha Reşo, een lid van de Yazidi -Vrouwenbeweging (TAJÊ), herdacht degenen die het leven lieten bij het bloedbad van 3 augustus 2014 en zei: “We moeten goed weten wie ons heeft verraden. Acht jaar zijn verstreken sinds het bloedbad, maar toch is het lot van duizenden van onze mensen is nog onbekend. We moeten onze strijd opvoeren om de Yazidi-vrouwen en -meisjes te redden die nog steeds in handen van ISIS zijn. We moeten doen wat we kunnen voor hen. Als het Yazidi-volk kennen we onszelf nu , dus we zullen niet vertrouwen op degenen die het laatste bloedbad hebben toegestaan.”

Reşo vervolgde: “We zullen nog meer organiseren zodat er geen nieuwe slachtingen plaatsvinden. We weten dat als we ons organiseren, we nieuwe bloedbaden kunnen voorkomen. We hebben nu de kracht en de wil. We hebben onze instellingen gebouwd, we hebben onze verdedigingsmacht opgericht. Toen het bloedbad werd uitgevoerd, zorgde noch Irak, noch de regering van Zuid-Koerdistan voor ons. Omdat we Yezidi’s zijn, bleef de hele wereld stil voor onze noodkreten. Dankzij onze heldhaftige martelaren die ons haastten om ons te redden, hebben we het bloedbad overleefd. We zullen nooit degenen vergeten die hun leven voor ons hebben gegeven. Ze zullen altijd in onze harten voortleven.”

Yezidi’s moeten verenigd zijn

Xelef Qasim, lid van de Democratische Autonome Vergadering van Shengal, onderstreepte dat het Yazidi-volk ook werd aangevallen vanwege hun geloof, en voegde eraan toe: “Ze wilden de Yazidi-gemeenschap afslachten en vernietigen. Dit is de reden waarom duizenden Yazidi’s werden gedood. Het Yazidi-volk zou zich overal moeten verenigen. We moeten verenigd zijn. De samenzwering tegen het land, de taal, de cultuur en het geloof van het Yezidi-volk gaat nog steeds door. Elke Yazidi zou dit moeten weten. We moeten een gemeenschappelijke strijd leveren om deze samenzweringen het hoofd te bieden. Veel Yazidi’s verloren hun geld op het moment van het bloedbad. Onze situatie was erg goed, maar we zagen dat het ons niet van het bloedbad heeft gered. De enige oplossing om te voorkomen dat deze slachtingen opnieuw plaatsvinden, is door onszelf te regeren.”

Hoe zullen degenen die onze religie niet respecteren ons rechten geven?

Saleh Êzdîn, een lid van de Yazidi Vrijheids- en Democratiepartij (PADÊ), zei dat het Yazidi-volk al 5000 jaar in deze landen leeft.

Saleh Êzdîn, die kritiek uitte op de benadering van de Yezidi-bevolking door de Iraakse regering, zei: “De Iraakse regering moet de rechten van de Yezidi-bevolking accepteren. We hebben tientallen slachtingen ondergaan en zijn onderworpen aan genocide. Ondanks dit alles accepteert Irak onze religie. Hoe zullen degenen die onze religie niet respecteren ons onze rechten geven? Als er een regering in Irak was geweest, had die misschien de schendingen van onze rechten kunnen voorkomen. Maar hoe zal Irak, dat op weg is naar desintegratie, ons onze rechten geven? Zuid Koerdistan is bezet door de Turkse staat. Als we wachten op de Iraakse regering, krijgen we onze rechten niet.”