Vredesmoeders in Van roepen regering op eisen van hongerstakende gevangenen in te willigen

  • Noord-Koerdistan

De Wake voor Gerechtigheid, vorige week in Van (Wan) gelanceerd door Vereniging voor Bijstand en Solidariteit met de Families van Gedetineerden en Veroordeelden (TUHAY-DER) ter ondersteuning van de hongerstakingen in gevangenissen om een einde te maken aan de isolatie van de Koerdische Volksleider Abdullah Öcalan, duurt voort.

In een gesprek met ANF Nieuwsagentschap over de wake, die nu al 7 dagen duurt, riepen de vredesmoeders de regering op om de isolatie te beëindigen en de eisen van de gevangenen die in hongerstaking zijn te accepteren.

‘Alle moeders moeten samenkomen om isolement te beëindigen’

Vredesmoeder Eyni Atabay zei: “We houden deze wake omdat onze kinderen in hongerstaking zijn en er een zwaar isolement is opgelegd aan de heer Öcalan die al jaren zijn familie en advocaten niet mag ontmoeten. Dit isolement geldt voor het hele Midden-Oosten. Daarom eisen wij dat het isolement wordt opgeheven en dat er een oplossing wordt gevonden.

Bij elke hongerstaking verliezen we tientallen mensen. Laat een oplossing gevonden worden, laat het isolement opgeheven worden. Laat er geen doden vallen. Onze oproep is dat Turkse en Koerdische moeders samen moeten komen voor vrede. Iedereen is beschadigd door dit conflict en deze oorlog. Het kind van geen enkele moeder mag sterven; geen enkele moeder mag huilen. Er zijn slechte dingen gebeurd in 40 jaar, kinderen en jonge mensen zijn gestorven. Wij zeggen: Edi bese! Genoeg! We willen vrede, we willen gerechtigheid. We zijn op dit land geboren, we hebben op dit grondgebied gewerkt. We zijn geen buitenlanders; dit land is van ons.”

Ons volk moet de gevangenen bijstaan

Vredesmoeder Yıldız Tuncer zei: “We groeten het verzet in de gevangenissen. Wij, de moeders, zeggen dat het isolement moet worden opgeheven. Alle Koerdische mensen eisen dit en wij zijn hun stem hier. Alle moeders zijn hier voor vrede en gerechtigheid. Het Koerdische volk mag niet zwijgen en moet de gevangenen bijstaan. Dit is wat wij als moeders willen.”