- Noord-Koerdistan
Naif Işçi (28), die werd gearresteerd nadat hij in september 2010 in Cizre (Cizîr), in de provincie Şirnak (Şirnex), werd vastgehouden, stond terecht voor “het plegen van een misdrijf namens een illegale organisatie zonder daar lid van te zijn”, “het maken van propaganda voor een illegale organisatie”, “het overtreden van de wet op bijeenkomsten, demonstraties en marsen” en “het zonder toestemming in bezit hebben en vervoeren van gevaarlijke stoffen”. Hij werd veroordeeld tot 24 jaar gevangenisstraf. Het Hooggerechtshof verminderde de straf tot 16 jaar, rekening houdend met zijn jonge leeftijd. Maar hoewel de man zijn executieperiode heeft voltooid, kan hij geen gebruik maken van zijn recht op voorwaardelijke invrijheidstelling. Zijn vrijlating werd namelijk voor de vierde keer uitgesteld omdat hij weigerde “berouw” te tonen.
Işçi, die kort voor zijn arrestatie een verkeersongeluk had en een plaat in zijn linkerbeen had, heeft 14 jaar in de gevangenis gezeten. Daarom is zijn linkerbeen korter geworden en kan hij nu bijna niet meer lopen.
‘Er is wet noch gerechtigheid’
Nebahat Işçi, de moeder van Naif, zei dat de obstakels voor de vrijlating van zieke gevangenen te wijten waren aan onrechtvaardigheid in het land en voegde eraan toe: “Mijn zoon heeft 14 jaar in de gevangenis gezeten. Hij werd op jonge leeftijd gearresteerd. Ze hebben de kindertijd van mijn zoon gestolen en zijn leven geruïneerd. Mijn zoon heeft zijn straf uitgezeten en zou op 6 mei worden vrijgelaten. Ik begon voorbereidingen te treffen. Zijn vrijlating werd echter voor de vierde keer met nog eens 3 maanden uitgesteld. Deze staat kent geen gerechtigheid of recht. Onze kinderen worden niet vrijgelaten ook al is hun straf voorbij. Is dit niet oneerlijk?”
‘Wat heeft mijn zoon gedaan dat hij berouw zou moeten tonen?’
Işçi zei dat haar zoon allerlei onrecht was aangedaan in de gevangenis: “Hij is gehandicapt en heeft een plaat in zijn linkerbeen. Alsof hem in de gevangenis houden nog niet genoeg was, stuurden ze hem naar de Bandırma T Type Gesloten Gevangenis. Nu, na 14 jaar, hebben ze mijn zoon gevraagd om berouw te tonen. Wat heeft hij gedaan dat hij berouw moet tonen? Mijn zoon is ziek en heeft veel ziektes opgelopen in de gevangenis. We willen dat er gerechtigheid komt in dit land.”
Bron: ANF