Vrouwenplatform van Dersim: 1000 dagen zonder Gülistan Doku

  • Noord-Koerdistan

Er is sinds 5 januari 2020 geen nieuws meer van Gülistan Doku (21), een student aan de afdeling Kinderontwikkeling van de Universitaire Beroepsschool in Munzur. Duizend dagen zijn verstreken sinds de verdwijning van Doku en het Dersim Vrouwenplatform heeft een verklaring afgelegd in Jara Gola Çetu, waar de stromen van Pülümür and Munzur elkaar ontmoeten. Een spandoek met de tekst “Gülistan Doku wordt al 1000 dagen vermist” werd ontrold.

Namens het platform zei Eylül Yantemur dat er geen vooruitgang is geboekt in de documentaire zaak. Yantemur zei dat hoewel de vrouwen en de familie Doku eisten dat het onderzoek op een veelzijdige manier zou worden voortgezet, de vertegenwoordigers van de officiële instellingen, met name het parket, zich concentreerden op de beweringen dat ze “zelfmoord” had gepleegd.

Autoriteiten hebben het bestand gesloten

Yantemur zei dat Zaynal Abarakov, de enige verdachte in het dossier en de laatste persoon met wie Gulistan sprak, slechts één keer werd gevraagd om te getuigen. Yantemur benadrukte dat er weliswaar geen actie werd ondernomen tegen de verdachten, maar dat er een rechtszaak werd aangespannen tegen de oudere zus van Gülistan Doku, Aygül Doku. Yantemur zei: “Als gevolg van dit alles begon de familie een sit-in protest voor het gerechtsgebouw en hield een ontmoeting met de gouverneur. De verklaringen van de gouverneur en de officier van justitie gaan in de richting van de vrijspraak van de verdachten. De gouverneur zei zelfs tegen de moeder van Gulistan dat ze moest doen wat ze wilde, toen ze zei dat ze haar sit-in niet zou opheffen voordat de waarheid en gerechtigheid is geschied. De autoriteiten negeerden deze verdwijning en hebben de zaak in feite gesloten.”

Yantemur zei dat Zaynal Abarakov, de enige verdachte in het dossier en de laatste persoon met wie Gulistan sprak, slechts één keer werd gevraagd om te getuigen. Yantemur benadrukte dat er weliswaar geen actie werd ondernomen tegen de verdachten, maar dat er een rechtszaak werd aangespannen tegen de oudere zus van Gülistan Doku, Aygül Doku. Yantemur zei: “Als gevolg van dit alles begon de familie een sit-in voor het gerechtsgebouw en hield een ontmoeting met de gouverneur. De verklaringen van de gouverneur en de officier van justitie gaan in de richting van de vrijspraak van de verdachten. De gouverneur zei zelfs tegen de moeder van Gulistan dat ze moest doen wat ze wilde, toen ze zei dat ze haar sit-in niet zou opheffen voordat de waarheid en gerechtigheid is geschied. De autoriteiten negeerden deze verdwijning en hebben de zaak in feite gesloten.”
Yantemur zei dat “elke zin die door leden van de regering is uitgesproken, is veranderd in een daad van geweld tegen vrouwen in ons land. De wetten worden al jaren niet effectief uitgevoerd.”

Yantemur herinnerde eraan dat de regering doof was voor de oproepen voor een noodactieplan tegen mannelijk geweld en de terugtrekking van Turkije uit de belangrijke Istanbul-Conventie ter bescherming van vrouwen en tegen huiselijk gewe;ld. “Als vrouwen zullen we de strijd van de georganiseerde vrouwen tegen al dit vernietigingsbeleid uitbreiden. We hadden verklaard dat we deze zaak zouden volgen vanaf de eerste dag van Gülistan’s verdwijning en dat we niet zouden opgeven totdat ze gevonden was. We herhalen deze belofte hier. We zullen niet toestaan ​​dat u de verantwoordelijke van de verdwijning vrijspreekt en beschermt. Lang leve de strijd van onze vrouwen.”